با اين كه بيش از هزار و سيصد صد سال از واقعه جانسوز عاشورا مىگذرد، اما هنوز عاشورا چشمه جوشان حماسه و آزادگى و رمز جهادِ پايدار براى ماندگارى آيين الهى است؛ آيينى پيام آور توحيد و عدل و در خور شأن والاى انسان، تا به بركت شعور خدادادى و شور حقيقت خواهى، شايسته جانشينى پروردگار در زمين گرديده، جان او تجلى گاه توحيد و عدل شود.
فرانسیس فوکویاما: شيعه پرنده ايست که دو بال دارد. بال سبز اين پرنده مهدویت و عدالت‌خواهی و بال سرخ آن شهادت طلبی است که ريشه در کربلا دارد. اين پرنده زرهي به نام ولايت پذيری به تن دارد که او را فنا ناپذير کرده و قدرتش با شهادت دوچندان مي شود .شیعه عنصری است که هر چه او را از بین می برند بیشتر می شود.
با عقل می توان به فطرت بشر توجه کرد و محور اصلی گفتگوی میان انسان ها را برای درس ها و عبرت های تاریخ، رهایی از وضع موجود و بالاخره برای رشد جامعه انسانی رقم زد.
"این روزها از بعضی تریبون ها شنیده میشود که در کربلا هم مذاکره صورت گرفت . خوب این درست ، اما صورت مذاکرات چه بود ؟ امام حسین (ع) در چهار ماهی که در مکه مستقر شد مذاکره کرد. امام با چه کسی مذاکره کرد؟ مذاکره او با قبایل و سران قبایل بود و تنویر افکار عمومی و دشمن شناسی کرد و با معرفی دشمن زوایای عهد شکنی و پیمان شکنی دشمن را آشکار نمود"
بی شک سیاسی کاری به معنای طرح مباحث غرض ورزانه خطی و جناحی که با اهداف وحدت گرایانه انقلاب و سیره مقام معظم رهبری همخوانی ندارد، امری است ناپسند اما این که به اسم مقابله با سیاسی کاری ، اصل طرح مباحث سیاسی روز و به خصوص بصیرت افزایی متعهدانه در محافل حسینی را نفی کنیم، آیا مگر معنایی به جز آب به آسیاب دشمن ریختن دارد؟!
«معرفت‌زایی» و «شناخت» باید از مهمترین کارکردهای هیئت باشد. رهبر معظم انقلاب فرموده‌اند: «فهمیدن قضیه‌ی عاشورا فقط در تاریخ نیست، در هر زمانی باید دید عناصر تشکیل‌دهنده‌ی هویت یزیدی کجا پیدا میشود؟ آن‌‌گاه در مقابلش باید عناصر تشکیل دهنده‌ی هویت حسینی را به میدان آورد. منبر باید انسان‌ساز باشد، اندیشه‌ساز باشد. روضه و نوحه و سینه‌زنی باید فضا را از مسائل زنده‌ی حسینی، معرفت و آگاهی پر کند.»
این گفتار، تحلیل عوامل زمینه‌ساز حادثه عاشورا را مایه عبرت جامعه اسلامی و نظام دینی دانسته، مهمترین آن‌ها را تحت عنوان دگرگونی ارزش‌ها و آرمان‌های حاکم بر جامعه نبوی و کوتاهی خواص از انجام رسالت خود، بازگو می‌نماید؛ جدایی مردم از اهل‌بیت(ع) و دنیاگرایی خواص از جمله موضوعاتی است که در این بخش مورد توجه قرار گرفته است.
مقام معظم رهبری: "عبرت ماجرای امام حسین این است که انسان فکر کند در تاریخ و جامعه‌ی اسلامی؛ آن هم جامعه‌ای که در رأس آن، شخصی مثل پیامبر خدا - نه یک بشر معمولی - قرار دارد و این پیامبر، ده سال با آن قدرت فوق تصوّر بشری و با اتّصال به اقیانوس لایزال وحی الهی و با حکمت بی‌انتها و بی‌مثالی که از آن برخوردار بود، در جامعه حکومت کرده است و بعد باز در فاصله‌ای، حکومت علی بن ابی‌طالب بر همین جامعه جریان داشته است و مدینه و کوفه، به نوبت پایگاه این حکومت عظیم قرار گرفته‌اند؛ چه حادثه‌ای اتّفاق افتاده و چه میکروبی وارد کالبد این جامعه شده است که بعد از گذشت نیم قرن از وفات پیامبر و بیست سال از شهادت امیرالمؤمنین علیهما السّلام، در همین جامعه و بین همین مردم، کسی مثل حسین بن علی را با آن وضع به شهادت می‌رسانند؟!"
از میان مؤلفه‌های هویت‌بخش قیام حضرت أباعبدالله الحسین، «دفاع از عزت اسلامی» بسیار برجسته و پررنگ است و چنان‌که همه می‌دانیم، جمله‌ی معروف «هیهات منا الذله» منقول از آن حضرت در تارک این پرچم پرافتخار می‌درخشد.
اساساً بنی‌امیه با آمریکا و اسرائیل از جهات متعددی شباهت دارند. انگار ماهیت مشترکی در تاریخ دارند. همه زیاده‌خواه هستند، انحصارطلب‌اند، می‌خواهند همه‌ی عالم را زیر سلطه‌ی خود و حزب خود داشته باشند، نه‌تنها با شیعه و شیعیان، بلکه با اسلام و انقلاب اسلامی دشمنی دارند، درصدد نابودی اسلام هستند، می‌خواهند فرهنگ و سبک زندگی مردم همان‌گونه‌ای باشد که آن‌ها می‌خواهند، برای مردم اهمیت قائل نیستند، به‌راحتی به حقوق مردم تجاوز می‌کنند، مردم را برده‌ی خود می‌پندارند و از قتل‌وغارتشان هیچ باکی ندارند و برنامه‌ریز، زیرک، تشکیلاتی و حزبی عمل می‌کنند. در این میان، تنها کسانی تا آخر در مسیر حق می‌مانند که تابع بی‌چون‌وچرای «ولی زمانه» باشند و رفتار و گفتار خود را با وی مطابقت دهند.
آخرالزمان
#قدرت نظامی ایران
#مستند
#یوفو