خسرو دانشجو از ریخت‌وپاش‌های غیرضروری در شهرداری تهران صحبت کرد: واقعیت این است که ریخت‌ و پاش در شهرداری زیاد است و همایش‌ها و بذل و بخشش‌های غیرضروری متعددی رخ می‌دهد و اموال شهرداری واگذار می‌شود.

انگار حواشی بودجه امسال شهرداری تهران تمام‌شدنی نیست. سال گذشته شورای شهر تصویب متمم بودجه 90 را مشروط به پاسخ شهرداری درباره تراکم سیار کرد اما خیلی زود از موضع خود کوتاه آمد و تصویب این بودجه بدون کمترین حرف و حدیثی انجام شد. امسال هم تصویب متمم بودجه همان سرنوشت را داشت و شورایی‌ها با بلند کردن دست، آنچه شهرداری خواسته بود را به دست مدیریت شهری سپردند بدون این‌که بپرسند در دو ماه آخر سال، یک‌هزار و 800 میلیارد تومان را قرار است کجا خرج کنند؟ این اتفاق و در واقع رویه معمول شورای شهر در رویارویی با پیشنهادات بودجه شهرداری وقتی به بودجه سال 92 رسید، چرخشی 180 درجه داشت؛ چرخشی که زمزمه‌های همیشگی جایگاه خبرنگاران را به سکوت کشاند. خسرو دانشجو از ریخت‌وپاش‌های غیرضروری در شهرداری تهران صحبت کرد: واقعیت این است که ریخت‌ و پاش در شهرداری زیاد است و همایش‌ها و بذل و بخشش‌های غیرضروری متعددی رخ می‌دهد و اموال شهرداری واگذار می‌شود.
او این موضوع را در حالی مطرح کرد که علیرضا دبیر، عضو شورای شهر که می‌توان او را مدافع سر سخت شهرداری شمرد برخی مشکلات اقتصادی را دلیلی بر افزایش بودجه شهرداری عنوان کرد.
دبیر به شایعاتی درباره افزایش احتمالی نرخ سوخت به دلیل اجرای مرحله دوم هدفمندی یارانه‌ها اشاره کرد و گفت: اگر این موضوع صحت دارد، بهتر است از هم‌اکنون در تصویب بودجه نگهداشت شهر، افزایش هزینه‌ها را لحاظ کنیم.
اما این اظهارات دبیر با واکنش خسرو دانشجو سخنگوی شورای شهر تهران مواجه شد که اعتقاد داشت شورا نباید پیشاپیش به استقبال گرانی برود.
وی اظهار داشت طبعاً هزینه‌ کرد شهرداری تهران قابلیت صرفه‌جویی زیادی دارد، حتی خود شما آقای دبیر، چند بار در جلسات غیررسمی نسبت به تعویض بی‌مورد جدول خیابان‌ها و یا اجرای روکش‌های غیرضروری آسفالت تذکر داده‌اید.
وی افزود: ممکن است در نتیجه گرانی، هزینه‌ها افزایش یابد، اما بالاخره اقتصاد مقاومتی باید یکجا معنا پیدا کند. واقعیت این است که ریخت‌ و پاش در شهرداری زیاد است و همایش‌ها و بذل و بخشش‌های غیرضروری متعددی رخ می‌دهد و اموال شهرداری واگذار می‌شود.
جالب این‌که مناف‌هاشمی معاون برنامه‌ریزی شهردار تهران که در صحن علنی حضور داشت اظهارات سخنگوی شورای شهر تهران درباره «هزینه‌های بی‌مورد و ریخت و پاش‌های شهرداری» را رد نکرد و گفت: این اظهارات را قبول دارم، اما باید به صورت موردی از آن جلوگیری شود.
دانشجو در واکنش به اظهارات‌ هاشمی که مدام از تورم می‌گفت و این موضوع را دلیلی بر افزایش بودجه می‌دانست گفت: تورم، هزینه‌های مردم را افزایش می‌دهد، اما دلیلی ندارد که شهرداری دقیقاً به میزان تورم، افزایش درآمد و در نتیجه افزایش هزینه برای سال آینده پیش‌بینی کند؛ بلکه می‌توان با صرفه‌جویی، بخشی از افزایش هزینه‌های نگهداشت را جبران کرد.
سخنگوی شورای شهر تهران ادامه داد: کجای شهرداری نمی‌توان صرفه‌جویی کرد؟! در همه بخش‌ها امکان صرفه‌جویی وجود دارد. در بحث تعویض جداول، روکش آسفالت، نگهداشت پارک‌ها و مواردی از این دست، آیا واقعاً نمی‌توان صرفه‌جویی کرد و باید بودجه را دقیقاً مطابق نرخ تورم، افزایش دهیم؟ اینطور نیست. بدانید که مردم از این اسراف‌ها در شهر گلایه‌مند هستند و به عنوان نماینده مردم این موضوع را منتقل می‌کنم.
سخنگوی شورای شهر برای اسراف در شهرداری، مثالی زد که اعضای شورای شهر بعد از گذشت شش سال تاکنون به آن اشاره نکرده و انتقادی را در این زمینه مطرح نکرده بودند: شهرداری چند نشریه دارد؟! واقعاً چند نشریه در شهرداری وجود دارد؟ آیا لازم است که این تعداد نشریه منتشر شود؟ باید ریخت و پاش‌ها و همایش‌هایی که ضروری نیست را کاهش دهیم.
این عضو شورای شهر البته اشاره‌ای به تعداد نشریات شهرداری که گفته می‌شود شمار آن‌ها از 120 گذشته، نکرد چون نه تنها وی بلکه هیچ یک از اعضای شورای شهر و مدیران شهرداری نمی‌توانند بدون تحقیق و بررسی این آمار را
اعلام کنند!
در ادامه جلسه، معصومه ابتکار هم اگرچه تورمی که مناف‌هاشمی به آن اشاره کرد را رد نکرد، اما در عین حال گفت: شورای شهر از ابتدا درباره مسائل صرفه‌جویی و مدیریت هزینه تاکید ویژه‌ای داشت و حتی راهکارهایی برای صرفه‌جویی در مصرف آب، برق و کاغذ در شهرداری پیشنهاد داد. از این رو باید در شکل مصارف دقت کافی صورت گیرد و صرفه‌جویی لحاظ شود که فعالیت‌های شهرداری به ریخت و پاش و حیف و میل بیت‌المال منجر نشود.
پارک‌ها ساختمان شدند یا مغازه
حمزه شکیب رئیس کمیسیون توسعه و عمران شورای شهر تهران هم از دیگر اعضای شورای شهر بود که اعتقاد داشت صرفه‌جویی در شهرداری به اندازه کافی وجود ندارد. وی در این زمینه اظهار داشت: ‌شهرداری به جای صرفه‌جویی، سقف درآمدهای خود را افزایش می‌دهد و برای این موضوع راهکارهای زیادی هم دارد. به عنوان مثال می‌تواند یک طبقه تراکم اضافی که به بافت‌های ناپایدار اختصاص داده را به دو طبقه افزایش دهد؛ اما واقعیت این است که افزایش درآمدها به این شکل، برای شهر مشکل‌ساز می‌شود.
او به انتقادات خود از شهرداری مصداق دیگری هم افزود: بسیاری از بوستان‌های شهر در حال جمع شدن است. مردم به این موضوع انتقاد دارند و این در حالی است که شهرداری به خاطر درآمد، دست به چنین اقدام‌هایی می‌زند.
شکیب هشدار داد: مراقب باشید زمینه‌ای را فراهم نکنید که شهرداری به دنبال افزایش درآمد از محلی برود که بعدها برای شهر قابل جبران نیست.
حبیب کاشانی عضو کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تهران با سایر اعضایی که در جریان بررسی بودجه به ریخت و پاش‌ها در شهرداری اعتراض کردند، هم‌نظر بود. وی گفت: اقتصاد مقاومتی، یعنی کاهش هزینه‌ها. با شناخت و درایتی که از مدیران شهرداری سراغ دارم و مطمئنم که از من حداقل دیندارتر هستند، انتظار می‌رود که نسبت به صرفه‌جویی و کاهش هزینه‌ها، اهتمام داشته باشند.
ادامه صحبت‌‌های کاشانی جالب بود. وی اظهار داشت:60 درصد از درآمدهای شهرداری تهران از محل فروش تراکم تامین می‌شود. شهرداری بودجه خود را مستقیما از مردم تامین می‌کند. بنابراین باید تمام هم و غم خود را مصروف کاهش فشار به مردم در شرایط اقتصادی فعلی کنیم؟
مناف‌هاشمی بار دیگر سعی کرد با شاخ و برگ دادن به موضوع‌های اقتصادی و ادعای تورم 100 درصدی (!) نمایندگان را مجاب به افزایش بودجه کند. اما دانشجو از اظهارات مناف‌ هاشمی درباره «نرخ تورم» این‌گونه انتقاد کرد: منبع رسمی نرخ تورم را 30 درصد اعلام می‌کند. این چه حرفی است که شما می‌گویید تورم 100 درصد است؟ این اعداد را بر چه مبنایی اعلام می‌کنید.
این بحث ادامه یافت و به کش و قوس میان سخنگوی شورا و معاون شهردار تبدیل شد اما مهدی چمران در جایگاه رئیس شورای شهر تهران اجازه نداد که این بحث‌ها ادامه یابد با این وجود در حرف‌هایش بر حیف و میل در شهرداری صحه گذاشت و گفت: چند ماه پیش از ساخت بزرگراه طبقاتی صدر، جداول این مسیر نوسازی شد، اما به دلیل اجرای این پروژه، کل این جداول را جمع کردند. شهرداری می‌تواند این هزینه‌ها را مدیریت کند.
بیادی: عرضه نظارت نداریم
در این میان، حسن بیادی نایب رئیس شورای شهر تهران هم با انتقاد از نیمه تمام گذاشتن طرح بزرگراه یادگار امام، خواستار ساخت ادامه این بزرگراه و خروج آن از بن‌بست شد.
به اعتقاد او سال گذشته طرح ادامه بزرگراه یادگار امام با هر زوری که بود افتتاح شد، اما این طرح ختم به خیر نشد.
وی ادامه داد: با وجود اینکه چند نفر کشته و زخمی در این طرح وجود داشت، اما شهرداری ساخت ادامه یادگار امام را به شوخی گرفت و این طرح نیمه تمام باقی ماند. بیادی گفت: در بودجه سال 92 تنها 35 میلیارد تومان برای این طرح پیش‌بینی شده که این اقدام وحشتناک است. با این بودجه شک نکنید که شهرداری برنامه‌ای برای ساخت امتداد یادگارامام در سال 92 ندارد. کما اینکه درباره بزرگراه صیاد‌شیرازی هم این قول را دادند و به آن عمل نکردند. در بزرگراه امام علی(ع) هم قرار بود بخشی از این مسیر دوطبقه ساخته شود، اما این وعده هم عملی نشد.
نایب رئیس شورای شهر تهران درباره بودجه هم گفت: ‌شهرداری برای کاری که باید هشت ماه پیش انجام می‌داد، در بودجه 92 ،35 میلیارد تومان پیش‌بینی کرده است. ما هم که عرضه نظارت نداریم! البته وسیله نظارت نداریم و شهرداری هر کاری که دلش می‌خواهد، انجام می‌دهد.
این موضع‌گیری‌ها باعث شد در جریان بررسی بودجه سرمایه‌ای شهرداری تهران، اعضای شورای شهر، شهرداری را مکلف کردند که نسبت به ساخت ادامه بزرگراه یادگار امام در سال آینده اقدام کنند تا این بزرگراه کلیدی از بن‌بست خارج شود.
از انتخابات شورای شهر چه خبر
رسول خادم رئیس کمیسیون برنامه و بودجه هم با اشاره به اینکه بودجه نگهداشت شهرداری که در کمیسیون تصویب شده، حدود 20 درصد نسبت به سال گذشته افزایش یافته است، گفت: از طرفی شهرداری هم باید با رویکرد انقباضی در هزینه کرد بودجه دقت لازم را داشته باشد. شهرداری تهران بودجه نگهداشت خود را 2هزار و 388 میلیارد تومان پیش‌بینی کرده بود که اعضای شورا به نظر کمیسیون بودجه که یک هزار و 844 میلیارد تومان بود، رأی دادند تا این بودجه با کاهش 540 میلیارد تومانی تصویب شود.
موضع‌گیری‌های روز گذشته اعضای شورای شهر باعث شد تا این مرحله از تصویب بودجه، 540 میلیارد تومان صرفه‌جویی شود اما نکته‌ای که تهرانی‌ها را به فکر فرو می‌برد تغییر موضع شورای شهر نسبت به شهرداری تهران است.
اگر اعضای شورای شهر می‌دانند مدیران شهرداری اموال شهرداری را بذل و بخشش می‌کنند و اگر اعتقاد دارند شهرداری تهران به این تعداد رسانه نیاز ندارد و بسیاری موارد دیگر، چرا در این شش سال نه تنها از ظرفیت‌های قانونی نظارتی استفاده نکردند، بلکه موضع‌گیری آشکاری هم در این باره نکردند. این در حالی بود که رسانه‌های منتقد مدت‌ها است به این موارد اشاره دارند؛ از ضعف نظارتی شورا گرفته تا رشد قارچ‌گونه تعداد نشریات شهرداری و حیف و میل اموال در این نهاد.

امیر گودرزی