این روزها شیعیان عربستان توسط رژیم آل سعود به شهادت می رسند اما اخبار آن توسط خاندان آل سعود و به کمک غرب سانسور می‌شود.

بیش از 2 ماه است که منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا شاهد خیزش و قیام مردمی است که سال ها در زنجیر استبداد حاکمان دیکتاتور خود بوده اند. این قیام ها که مانند دومینو به دیگر کشورهای عربی می رسید، هم اینک تقریباً تمام این کشورها را در بر گرفته است.


اما در این بین شاید کشوری که تظاهرات مردم اش کمتر مورد توجه قرار گرفته است، عربستان باشد. شبه جزیره عربستان جزء آخرین کشورهایی است که مردم آن علیه حکومت آل سعود دست به تظاهرات زدند. نکته قابل توجه حضور پررنگ شیعیان در تظاهرات است. در دو هفته گذشته شیعیان عربستانی که سال ها در سایه حکومت وهابیون مورد ظلم و ستم بسیار بودند، پس از آغاز خیزش های منطقه، آنها نیز دست به تظاهرات زدند و خواستار اصلاحات گسترده در شیوه حکومت شدند.


شیعیان عربستان قرن هاست که توسط رژیم آل سعود مذهبشان مورد تمسخر قرار می گیرد و حتی مساجدشان را نیز تخریب می کنند. شاید اوج مظلومیت شیعه را در تنهایی قبرستان بقیع باید دید؛ بقیع تنها مامن و بارگاه ملکوتی شیعیان عربستان است که پنج معصوم آسمانی شیعه را در مخروبه ای غریب و تاریک نهاده اند. شیعیان عربستان که سالاها مزه سرکوب، تمسخر و شکنجه را چشیده اند، در این روزها شاهد اوج توحش و جنایت های خونین رژیم عربستان هستند.


گزارش ها حاکی از آن دارد که شیعیان عربستان با گلوله های مستقیم و به دست تک تیراندازهای رژیم سعودی به شهادت رسیده اند. این در حالی است که تظاهرات در عربستان به شکل کاملاً آرام و مسالمت آمیز صورت می گیرد.


اما جنایات خاندان آل سعود، در سایه جنایت های دیکتاتور لیبی پنهان مانده است و متاسفانه توجه چندانی به اخبار عربستان نشده است. در حال حاضر بیشتر اخبار رسانه های جهان معطوف به لیبی است. آمریکا و هم پیمانان اروپایی و عربی او سعی می کنند توجه همگان را به سمت لیبی و مهره سوخته اشان یعنی قذافی جلب کنند و با در دستور کار قرار دادن برنامه هایی چون "منطقه پرواز ممنوع" و کش و قوس دادن آن عملاً ذهن جهانیان را به این سمت جلب کنند.


علت اصلی این است که عربستان به عنوان یک هم پیمان استراتژیست آمریکا در منطقه شناخته می شود. هم پیمانی که بارها از جمله در حج خونین سال 61 وابستگی خود را به آمریکا و کینه توزی اش به شیعه را نشان داده است.


نکته دیگر پارادوکسی است که غرب در رابطه با عربستان با آن مواجه است. آمریکا که داعیه دار صادرات دموکراسی و آزادی و تساوی حقوق زن و مرد است، در حالی از حکومت دیکتاتوری عربستان سال ها حمایت می کند که در این شبه جزیره هیچ انتخاباتی برگزار نمی شود. زن ها از حداقل امکانات اجتماعی برخوردار هستند و حتی اجازه رانندگی نیز به آنها داده نمی شود و به طور کلی مردم کمترین میزان مشارکت را در اداره جامعه بر عهده دارند. حکومت عربستان و حمایت آشکار آمریکا از آن، نمونه بارز تناقض گویی ها و پارادوکسی است که غرب هیچ گاه به آن پاسخ گو نبوده است.


نکته قابل توجه دیگر در رابطه با مظلومیت شیعیان عربستانی و تفاوت اشان با تظاهرات کنندگان لیبیایی این است که شیعیان عربستان نه تنها هیچ سلاحی را در راهپیمایی های خود حمل نمی کنند بلکه کاملاً تظاهراتی ارام و مسالمت آمیز برگزار می کنند و تنها با صدای خود نسبت به رژیم جنایتکار و وابسته به غرب آل سعود اعتراض می کنند، اما در لیبی کاملاً حالت جنگی وجود دارد و دو طرف به واسطه سلاح هایی که در اختیار دارند از موازنه ای نسبی برخوردار هستند.