فقط در سال 91 هزینه فاقد سند شهرداری تهران حدود هزار ‌میلیارد تومان بوده و هنوز هم نتوانستند برای آن مدرک و سندی به شورا ارائه کنند. از طرف شهرداری آقای قالیباف خیلی رفت‌وآمد هم داشتند که این فاقد را تصویب کنیم اما شورا مقاومت کرده است

حسن بیادی سال 82 وقتی وارد شورای شهر تهران شد. روزنامه بهار طی مصاحبه ای با وی به بررسی عملکرد قالیباف در شهرداری تهران پرداخت.

در دوره آقای قالیباف آن پرونده 320‌میلیارد هزینه فاقد دوران احمدی‌نژاد را شما پیگیری می‌کردید، نتیجه به کجا رسید؟
من پیگیری نمی‌کردم من آن را اعلام کردم. زیرا این اعلام نتیجه بررسی‌های کمیسیون بودجه شورا بود که ریاست آن را در آن زمان آقای دکتر شریعتمداری برعهده داشتند و باز هم تذکر بدهم که هزینه‌های فاقد دال بر هزینه‌های بدون سند نیست، بلکه به خاطر ضعف قانون مشخص این پول هزینه‌های بدون برنامه و بدون مجوز یا کارهایی از قبیل حوادث غیرمترقبه است و بخشی از آن به دلیل نقص در قوانین و سطح اختیارات و همچنین نبودن ساختار نظارتی نظام‌مند در شورا بود. البته شهرداری زمان قالیباف قرار بود راجع این پرونده پاسخ بدهد که ما پیگیری کردیم اما شهرداری به ما پاسخی نداده است تا جایی که می‌دانم حدود 190‌میلیارد تومان آن هزینه‌ها فاقد است. و درباره این هزینه‌ها هم شهرداری باید پاسخگو باشد که چرا از طریق مراجع ذی‌ربط این پرونده را پیگیری نکرده و به نتیجه نرسانده است. البته این فاقدها در مقابل آنچه در سال‌های اخیر در شهرداری به‌طور فاقد اتفاق افتاده رقمی نیست.
در سال‌های گذشته یعنی کی؟
مثلا در سال 91 هزینه فاقد شهرداری تهران در سال 91 حدود هزار‌میلیارد تومان بوده و هنوز هم نتوانستند برای آن مدرک و سندی به شورا ارائه کنند. از طرف شهرداری آقای قالیباف خیلی رفت‌وآمد هم داشتند که این فاقد را تصویب کنیم اما شورا مقاومت کرده و با این هزینه‌ها که خارج از برنامه انجام شده و به عنوان فاقد در بودجه شهرداری منظور شده موافقت نکرده است.
حدود هزار میلیارد تومان هزینه فاقد در یک سال رقم قابل توجهی است، مشخص شده بخشی از هزینه فاقد سال 91 در کجا هزینه شده است؟
شهرداری تهران گفته بخشی از آن مربوط به پروژه امام علی(ع) است اما هنوز در این‌باره سندی به شورا ارائه نکرده‌اند. اگرچه که در وجود این هزینه‌های فاقد شورا هم مقصر است.
آیا شهرداری می‌تواند تا این حد خارج از برنامه هزینه کند و بعد سند بیاورد؟
مجاز نیست اما به‌هرحال نقص در قوانین و عدم نظارت نظام‌مند شورا باعث این کارها می‌شود.
شورای شهر پس در این مدت مشخصا به چه کاری مشغول بوده که الان شما از این حجم بالای فاقد آن هم فقط در سال 91 خبر می‌دهید؟
نظارت شورای شهر لحظه‌ای نیست و نظارت اصولا در گزارش‌های سالانه نمودار می‌شود. و نمی‌توانیم هر روز از شهرداری گزارش بگیریم این کار در روند فعالیت اجرایی شهرداری اختلال ایجاد می‌کند این هزینه فاقد هم از بررسی گزارش بودجه سال 91 از طریق کمیسیون بودجه استخراج شده است. ضمن این‌که متاسفانه شهرداری در همه سال‌های گذشته این کار را انجام داده است.
شما 10 سال وقت داشتید که این نقایص را جبران کنید به کرات درباره تحول در نظام مالی و اداری شهرداری تهران در سال‌های اخیر گفته شده اما این هزینه‌های فاقد نشان می‌دهد هنوز نظام مالی اداری شهرداری تا اصلاح راه درازی در پیش دارد، چرا این نقایص را برطرف نکردید یا نظارت شما طوری بوده که دست شهرداری برای هزینه کردن باز بوده است؟
البته اقدامات زیادی در این زمینه به صورت اصلاح نظام مالی و اداری در شهرداری انجام شده من منکر نمی‌شوم و زحماتی که دوستان کشیده‌اند را نباید نادیده گرفت اما نتایج بررسی بودجه سال 91 هم به‌هرحال نشان داده که هزینه‌های فاقدی وجود دارد این‌ها دو موضوع جداست. در اصلاح نظام مالی دستاوردهایی به دست آمده که قابل تقدیر است و ما هم بارها گفته‌ایم اما نتیجه بررسی بودجه سال 91 هم از حدود هزار‌میلیارد تومان فاقد خبر می‌دهد این موضوع دیگری است حالا شورا هم پیگیر آن است. البته پیگیری این موضوع به عمر شورای سوم قد نمی‌دهد و احتمالا شورای چهارم هم باید این موضوع را نهایی کند و اسناد شهرداری به آن‌ها ارائه شود.
شما قبلا گفته اید سال 84 آقای احمدی‌نژاد به دلیل عملکرد مدیریتی‌اش در انتخابات رای آورد. آیا رأی پایین 700هزار تایی آقای قالیباف به خاطر عملکرد بد ایشان بوده است؟
من در انتخابات از آقای قالیباف دفاع نکردم چون اعتقاد نداشتم که ایشان رای می‌آورند الان هم در این زمینه نظری نمی‌دهم. یکی از دلایلی که ما اعتقاد داشتیم آقای احمدی‌نژاد رای می‌آورد عملکرد ایشان در مدیریت شهری بود و این‌که فرد متفاوتی بود در مقایسه با سایر نامزدها در عین این‌که بار اولی بود که در انتخابات شرکت می‌کرد انتخابات سال 92 شکست دوم آقای قالیباف در انتخابات ریاست‌جمهوری بود.
تحلیلتان راجع انتخابات ریاست جمهوری و نتیجه آن چیست؟
من اعتقاد داشتم کسی برنده این انتخابات خواهد بود که بتواند به نوعی بخشی از خواسته‌های معترضان سال 88 را هم جذب کرده و آن‌ها را هم به پای صندوق‌های رأی بکشاند زیرا این کشور متعلق به یک جناح نیست متعلق به آحاد مردم است و همچنین معتقد بودم برنده انتخابات کسی خواهد بود که بتواند بخش مهمی از اصولگرایان را نمایندگی کند. زمانی که آقای جلیلی وارد انتخابات شدند من شک نداشتم که آقای روحانی قوی‌ترین گزینه برای انتخابات خواهد بود و الحمدلله باوجود تخریب‌های اکثریت کشورهای استکباری و رسانه‌های غربی اینچنین شد و آقای روحانی رای ترکیبی اکثریت آرا را به دست آوردند و دورانی از آرامش در کشور آغاز شد.
فکر می‌کنید مهم‌ترین دلیل شکست قالیباف در انتخابات 92 چه بود چون خیلی برای این انتخابات تلاش و تبلیغات کرد؟
باید در این مورد بعدها صحبت کنیم زمانش الان نیست.
هواداران آقای قالیباف معتقدند که اگر همه اصولگرایان روی ایشان (قالیباف) اجماع می‌کردند او رییس‌جمهوری می‌شد و این موضوع را مطرح می‌کنند که در حق قالیباف نامردی شد، چقدر با این تحلیل موافقید؟
فرض بگیرید ایشان یک‌نفر هم بود باز هم رای نمی‌آورد جو سیاسی کشور طوری بود که ایشان با هر گفتمانی نمی‌توانست رای بیاورد رای در خانه‌های مردم بود نه در پوسته ظاهری جامعه. بیشتر نظرسنجی‌ها این پوسته را نشان می‌داد. از سوی دیگر چه کسی گفته اگر سایر نامزدهای اصولگرا کناره‌گیری می‌کردند رای آن‌ها به سبد آقای قالیباف می‌ریخت؟ ممکن بود رای آقای روحانی بالاتر برود. وضعیت آقای دکتر رضایی در بعضی از جاها حتی از آقای قالیباف هم بهتر بود چون در خیلی از استان‌ها اول و دوم شد. من فکر می‌کنم یکی از دلایل شکست قالیباف در انتخابات این بود که یاران خوبی داشتند ولی انتخاباتی نبودند و همچنین بعضی از آنان به صورت ظاهری و دوگانه با ایشان بودند. پس از انتخابات اخیر شنیده‌ام یکی از یاران نزدیک ایشان در شورا همان روزهای اول رفته بود پیش اصلاح‌طلبان و گفته بود من را رییس شورا کنید من هم به شهردار مورد نظر شما رای می‌دهم! چنین افرادی در سیستم و تشکیلات آقای قالیباف کم نبودند و هستند و ایشان از ناحیه این افراد آسیب دید.
اگر به گذشته برمی‌گشتیم آیا با نگاه امروز راهی که درباره آقای احمدی‌نژاد رفته بودید را می‌رفتید؟
بالاخره در تصمیمات سیاسی قوت و ضعف وجود دارد. بنده از حمایت‌هایی که از ایشان کرده‌ام پشیمان نیستم. آن‌هایی باید پشیمان باشند که نتوانستند از ظرفیت‌های ایشان خوب استفاده کنند یا این‌که آقای احمدی‌نژاد هم نتوانستند از ظرفیت‌های دوستان واقعی خود که کارآمد و همدل بودند، استفاده کنند.