وقتی پای انتقاد باز می شود، سیل ادعاها درباره عملکرد دولت روانه می شود و طوری سخن گفته می شود که گویی هیچ کار مثبتی در کشور صورت نگرفته اما وقتی پای میدان عمل به میان می آید، سقف برنامه های ارائه شده، حداکثر همان چیزی است که دولت انجام داده است.

دولت احمدی نژاد سقف خدمتگذاری به مردم را تا جایی بالا برده است که کاندیداهای حاضر در میدان رقابت های انتخابات ریاست جمهوری حرفی برای گفتن در این زمینه ندارند و تنها باید بر ادامه سیاست های دولت کنونی در بخش های مختلف تاکید کنند.

به گزارش ایرنا، با آغاز برنامه های تبلیغاتی نامزدهای ریاست جمهوری انتظار می رفت آنهایی که در ماه های اخیر به شدت برنامه های اجرایی دولت را خصوصا در حوزه اقتصادی زیر سوال برده اند برنامه جامع و دقیقی را برای برون رفت از شرایط ادعایی خود فراهم آورند اما رفته رفته مشخص شد نه تنها چنته این دسته از نامزدها از هرگونه برنامه اصلاحی خالی است بلکه گروهی از آنها به دلیل فقدان طرح جذاب اقتصادی به دنبال مصادره کردن طرح هایی هستند که دولت دکتر احمدی نژاد با خون دل و تلاش های شبانه روزی آنها را به مرحله اجرا درآورده است.
مثلا در حالی که با سرمایه گذاری بیش از 150 هزار میلیارد تومانی دولت و اعطای وام های گسترده مسکن مهر به میزان 4/4 میلیون واحد در شهرهای مختلف ساخته شده و یا در قالب نوسازی بافت های فرسوده عملیاتی شده، یک نامزد ادعای صدور سند برای تملک این واحدها را می کند یا نامزد دیگری که مجموعه تحت امرش نقش ویژه ای در ساخته نشدن مسکن مهر در داخل شهرهای بزرگ داشته، انتقاد می کند که چرا این واحدها را در بیابان ها ساخته اند!
مثال دیگر، موضوع سهام عدالت است که با جدیت بی نظیر دولت دکتر احمدی نژاد حدود 50 میلیون نفر از مردم کشورمان صاحب آن شده اند و ارزش سهام دریافتی آنها نیز در چند سال اخیر حداقل سه برابر شده است. نکته جالب این که یک نامزد انتخاباتی از امکان خرید و فروش سهام عدالت به عنوان طرح جدید خود نام می برد در حالی که از همان روزی که دولت شرکت های سودده خود را در قالب سهام عدالت به مردم واگذار کرد، بنابر این بود که از طریق تعاونی های استانی، شرایط خرید و فروش این سهام در بازار بورس فراهم آید.
نکته جالب تر این که نامزدهای محترمی که در سابقه خود موارد متعددی از مخالفت با پرداخت های نقدی هدفمندی یارانه ها داشته اند این روزها مسابقه افزایش میزان پرداختی به مردم به راه انداخته اند. این در شرایطی است که برخی از این نامزدها و همفکران آنها قبلا با عبارتی مانند گداپروری، تنبل کردن مردم، هدردادن سرمایه ملی و جملات قصار دیگر، این سیاست بی نظیر دولت را مورد تاخت و تاز قرار داده اند.
مثال های متعدد دیگری از این دست وجود دارد که نشان می دهد وقتی پای انتقاد باز می شود، سیل ادعاها درباره عملکرد دولت روانه می شود و طوری سخن گفته می شود که گویی هیچ کار مثبتی در کشور صورت نگرفته اما وقتی پای میدان عمل به میان می آید، سقف برنامه های ارائه شده، حداکثر همان چیزی است که دولت انجام داده است.
البته شاید بتوان گفت اشکالی بر این دسته از نامزدها وارد نیست چرا که دولت خدوم و مردمی دکتر احمدی نژاد سقف جدیدی از خدمتگزاری بی منت به مردم را به ثبت رسانده است که تا مدت ها نتوان به نزدیکی این سقف نیز رسید.
به راستی آیا کسی را می شناسید که رنج تلاش شبانه روزی به مردم، صرف 5/1 سال از عمر دولت هشت ساله در استان ها و شهرستان ها و هزاران مورد دیگر از این دست را به جان خریده و البته تحت ناجوانمردانه ترین تاخت و تازهای سیاسی و رسانه ای نیز قرار گرفته باشد؟

قطعا تاریخ قضاوت درستی از عملکردها ارائه خواهد کرد.