انحراف

در سال های گذشته موسسه رسانه ای سفیر فیلم در زمان دولت دهم با انتشار مستند “کدام انحراف” سعی در اثبات انحراف داشته که علیرغم ایرادات متعدد محتوایی و عدم سندیت مطالب مورد بحث، این مستند در زمان دولت دهم بدون هیچ اشکالی اکران شده است.

ما خط کشی داریم به نام فرمایشات رهبر معظم انقلاب همه باید با این خط کش خود را بسنجند، مبادا جبهه پایداری حساب برخی از افراد را جدا کند و بگوید آنها لازم نیست که با این معیار خود را بسنجند که اگر این را بگویند بسیار تفکر خطرناکی دارند.

راست سنتی اولین طبقه ای است که اتهام انحراف را به دولت زد و تمام توان خود را برای کوبیدن احمدی نژاد به کار گرفت / صدا و سیما با غیرعقلانی کردن فضای جامعه بزرگترین نامردی را در حق احمدی نژاد کرد / رای جامعه به روحانی به معنی نه گفتن به راست سنتی بود که قصد داشت خودش را بازسازی کند.

عمده مصاحبه خبرنگار با حمید رسایی حول این گذشت که چرا رهبر انقلاب در سال 91 و در اوج حملات رسانه‌ای اصولگرایان به بهانه انحراف به طرزی بی‌سابقه و خلاف جهت رفتار مدعیان اصولگرایی از دولت دهم با عنوان زنده‌کننده ارزش ها و گفتمان انقلاب یاد می‌کنند از جمله سوالات از این نماینده مجلس بود.

این گفتار که به کوشش حمید دیانی گردآوری شده است، در صدد است تا با اشاره به نقاط قوت دولت های نهم و دهم و نوع تأییدات و جمع بندی صورت گرفته از سوی امام المسلمین از عملکرد

آیا آلوده شدن کمیسیون اصل 90 به اغراض و شائبه های سیاسی آن هم درشرایطی که طبق قانون باید ملجاء و پناه شهروندان کشورمان باشد ، «انحراف» نیست؟

این روزها بازار شعارهای تبلیغاتی برای رأی جمع کردن داغ داغ است، کاندیداهای انتخاباتی به محض این‌که فضایی برای سخنرانی اعم از رسانه ملی یا حضور جمعی از مردم را پیدا نمایند شروع می‌کنند به تکرار یک سری حرف‌ها که چند وقتی است روی آن‌ها مانور می‌دهند.

حضرت امام خمینی«رضوان‌الله‌تعالی‌علیه»یک حقیقت زنده برای تاریخ معاصر ما هستند که با اشراقی که بر قلب ایشان شده انقلاب اسلامی را شکل داده‌اند، معنی رجوع به ایشان معنی خاص خود را خواهد یافت.

ما با نقد مشکل نداریم،‌ نقد و اشکال همیشه بین دو دوست هم بوده است ولی این‌که کسانی که خود متهم به انحراف هستند بیایند و بی‌نظیر‌ترین دولت را بدون بیم از پیگیری قضایی

مدلی که آقای احمدی نژاد در بحث هدفمندی یارانه ها دنبال می کرد در واقع بر اساس رویکرد عدالت خواهانه بود که در واقع به طور کامل با مدل اقتصاد نئولیبرال بانک جهانی متفاوت بود.