من مانده ام که بالاخره از جناب حقوقدان بپذیرم که “خوشبینی و بدبینی در دنیای سیاست معنا ندارد و باید واقع‌بین باشیم.” یا اینکه “نسبت به مذاکرات بدبین نباشیم؟!!” مگر نفرمودند خوش بینی و بدبینی در سیاست معنا ندارد؟ پس دیگر بدبین نبودن چه معنایی می تواند داشته باشد؟!!!

به گزارش «پايگاه خبري تحليلي رئيس جمهور ما» ؛مهدی کوچک زاده نوشت: سایت آفتاب هوادار هاشمی و روحانی و فتنه گران کروبی و موسوی در گزارشی از گفت‌وگوی زنده خبری روحانی با مردم از قول وی نوشت:

“خوشبینی و بدبینی در دنیای سیاست معنا ندارد و باید واقع‌بین باشیم.”

همین منبع در سطر بعد گزارش خود از فرمایشات روحانی نوشت:

“به سهم خودم با شناختی که از دنیا و مساله دارم، نسبت به مذاکرات بدبین نیستم!”

من مانده ام که بالاخره از جناب حقوقدان بپذیرم که “خوشبینی و بدبینی در دنیای سیاست معنا ندارد و باید واقع‌بین باشیم.” یا اینکه “نسبت به مذاکرات بدبین نباشیم؟!!” مگر نفرمودند خوش بینی و بدبینی در سیاست معنا ندارد؟ پس دیگر بدبین نبودن چه معنایی می تواند داشته باشد؟!!!

آقای حقوقدان! مولای ما که در دو جمله متوالی در یک پاراگراف، تناقض اینچنین آشکار ندارد و به مذاکرات خوشبین نیست،در سالگرد فتح خونین شهر در سال ۸۱ در دیدار جمعی از ایثارگران و خانواده شهدا فرمودند:

“بعضی در دلِ خود احساس ضعف می‌کنند، یا چشم‌غرّه‌های امریکا آنها را می‌ترساند، یا وعده‌های امریکا و امثال امریکا دل ضعیف و ناتوانشان را به خود جذب می‌کند؛ لذا به سمت امریکا می‌کشند. آن‌گاه ملت و جوانان مؤمن و مدیران باایمان و باصفای کشور را متّهم می‌کنند که اینها نمی‌توانند؛ بنابراین ناچاریم برویم تسلیم امریکا شویم! کسانی که دم از مذاکره با امریکا می‌زنند، یا از الفبای سیاست چیزی نمی‌دانند، یا الفبای غیرت را بلد نیستند؛ یکی از این دو تاست. در حالی که دشمن این‌طور اخم می‌کند، این‌طور متکبّرانه حرف می‌زند، این‌طور به ملت ایران اهانت می‌کند، تصریح هم می‌نماید که می‌خواهد علیه این نظام و این کشور و منافع آن اقدام کند، عدّه‌ای در این‌جا ذلیلانه و زبونانه می‌گویند: چه کار کنیم؛ برویم، نرویم، نزدیک شویم، با آنها صحبت کنیم، در خواست کنیم، خواهش کنیم؟! این اهانت به غیرت و عزّت مردم ایران است؛ این نشانه بی‌غیرتی است؛ این سیاستمداری نیست. سعی می‌کنند رنگ و لعابی از فهم سیاسی به کار خود بدهند؛ نه، این درست ضدِّ فهم سیاسی است.”

آقای حقوقدان ! ای کاش لااقل به سخن خود در مراسم سوگندتان در پیشگاه نمایندگان ملت در مورد اینکه ” اگر از ملت ایران پاسخ مناسب می خواهند نه با زبان تحریم که با زبان تکریم سخن بگویند” وفادار بودید! و جواب این اهانتها و متکبرانه سخن گفتن ها و تصریح به اینکه قصد دارند علیه این نظام و این کشور اقدام کنند را می دادید! تا به سوگند ریاست جمهوریتان عمل کرده باشید.