شگفتا کسانی که نقد خاندان شخصیت های انقلاب را هتک حرمت تلقی می کنند و نقد روحانیت کج رو را هتک روحانیت می دانند اینگونه به این مرد حکیم و فقیه وارسته و اخوی محترم و شجاع رهبر معظم انقلاب می تازند و منبریان جریان خاص سخن شجاعانه ایشان را بدتر از ساواک می دانند.

به گزارش «پايگاه خبري تحليلي رئيس جمهور ما»؛حجت الاسلام والمسلمین مسعود شفیعی کیا نوشت:

پس از انعکاس مصاحبه ی دانشمند معظم جناب آیت الله آقا سید محمد خامنه ای که نکاتی از ناگفته های تاریخ انقلاب را بازگو و نقش جریانی خاص را در برهه های مهم تاریخ این کشور فاش کرده است، حمله هایی به دور از منش و روش گفتگو را که بیشتر به جیغ و فریاد رسوایان شبیه است به ساحت ایشان نظاره می کنیم. القای اهانت به امام راحل در این روشنگری نقطه ی مشترک این حملات شتابزده می باشد!

البته این روش مندرسی است در پروپاگاند سیاست زدگان که اگر بخواهند کسی را از صحنه خارج کنند و نخواهند دلیل واقعی اش را ابراز کنند وی را متهم به تقابل با ولایت می کنند، همانطور که مردان عدالت را متهم به انحراف و تقابل با ولایت و روحانیت کردند! چراکه هیچکدام از ادعاهایی که توجیه گران جریان خاص درباره ایشان دارند در متن مصاحبه ی ایشان با نشریه رمز عبور وجود ندارد،  بلکه سخن گویای این دانشمند و روحانی معزز نمایانگر مظلومیت خمینی کبیر دربرابر جریان خاص می باشد که  افشای آن گویای پیچیدگی شرایط رهبری امروز انقلاب اسلامی بوده و تحلیل واقع گرایانه ای در برهه های مهم پیش رو به نسل جدید انقلابی ما می دهد.

سابقه حرکات خودسرانه ی برخی مسئولان زمان امام راحل (ره)
حرکات خودسرانه برخی از مسئولان زمان حیات امام راحل امر تازه ای نیست که آیت الله سید محمد خامنه ای آن را پرده برداری کرده باشد، بلکه این واقعیت در اظهارات خواص آن دوران نیز به خوبی قابل ملاحظه است. به عنوان مثال یکی از فرماندهان ارشد جنگ در مصاحبه ای در هفته دفاع مقدس سال 88 از پذیرش قطعنامه یک سال قبل از پذیرش اجباری آن توسط امام راحل خبر داد که گویای خودسری بخش قابل توجهی از مسئولان وقت بوده است. تصور کنید امام راحلی که بارها در سخنان سال پایانی جنگ فراخوان مقاومت داشتند و بانگ «حسینیان آماده باشید امروز ایران کربلاست!» سرمی دادند و «سرنوشت جنگ را در جبهه ها نه میز مذاکرات» گره زده بودند، آیا می توان گفت از پذیرش مخفیانه جام زهر قطعنامه 598 خبر داشتند؟! محسن رضایی در این مصاحبه اگر چه پیشنهاد می دهد که در سالروز نوشیدن جام زهر توسط امام را باید جشن پیروزی گرفت ولی اعتراف تلخی می کند:« پذیرش غیر علنی قطعنامه 598 نکته‌ای است که تا به حال مطرح نشده و در سطح جامعه مطرح نشده است اما 21 سال پس از پایان جنگ بد نیست به آن پرداخته شود. خیلی ها فکر می کنند‌ایران در سال 1367 قطعنامه 598 را پذیرفت اما‌ ایران یک سال قبلش قطعنامه را پذیرفته بود ، اما بنا نبود که‌این موضوع افشا شود تا مذاکرات پیش رود و مانعی برای ادامه مذاکرات پیش نیاید.(!)»

 حاکمیت دوگانه جریان خاص با امام راحل؛ واقعیتی انکار ناپذیر
بنابر این همانگونه که آیت الله سید محمد خامنه ای اشاره داشتند بین امام و جریان خاص نوعی حاکمیت دوگانه وجود داشته که آقای رحیم صفوی در مصاحبه با رمز عبور شماره 4 به همین واقعیت اشاره می کند و می گوید:
«آقای هاشــمی، با حضرت امام و رهبری نظامی جنگ هماهنگ نبود. به نظر من، آقای هاشمی به فکر قدرت بعد از امام بود و می‌خواست بعد از امام کشــور را اداره کند. لذا می‌خواست قدرت را در دست داشته باشد و شاید پیش خود فکر می‌کرد در این جنگ نباید همه چیز از بین برود. این برای حفظ قدرت خود و ادامه حکومت خودش بود که  نمی‌خواست همه منابع کشور از بین برود.»

این قطعه را اگر کنار قطعاتی که آقا سید محمد خامنه ای برشمردند بگذارید تصویری گویا از این جریان نمایان می شود که اکنون به دنبال تکرار همان اتفاقات مذاکرات مک فارلین و جام زهر قطعنامه 598 در پوشش مذاکرات قهقرایی هسته ای هستند!

حال این سرو صداها بر علیه این مستندات آیت الله سید محمد خامنه ای و فریاد «رفت از دار فنا حجت الاسلام ما!» و  «واغربتا!» سردادن ها و آسمان تاریخ 1400 ساله اسلام و نهج البلاغه را به ریسمان قدرت بافتن ها برای چیست؟! چرا به گزافه شفاف سازی صحنه معادلات قدرت را توهین به امام راحل می دانند؟!

اینکه چرا نشریه رمز عبور تریبون این شخصیت های به حاشیه رانده شده و مغضوب سامانه ی قدرت طلبان شده است، را هم باید در خصلت عدالتخواهان جستجو کرد که نخواسته اند معادلات قدرت طلبان را بپذیرند و بر اصول واقعی انقلاب و امام و رهبری پایبند بوده و خواسته اند حرف هایی خلاف آنچه که اولیگارشی می خواهد را بیان کنند!

شگفتا کسانی که نقد خاندان شخصیت های انقلاب را هتک حرمت تلقی می کنند و نقد روحانیت کج رو را هتک روحانیت می دانند اینگونه به این مرد حکیم و فقیه وارسته و اخوی محترم و شجاع رهبر معظم انقلاب می تازند و منبریان جریان خاص سخن شجاعانه ایشان را بدتر از ساواک می دانند.

برخورد دوگانه تا چه حد؟! دیروز دیگر برادر رهبری که همراه با جریان خاص بود و در حزبی است که سال 88 تقابل با رأی مردم و تدبیر رهبری را دنبال می کرد، عملکردش را هتک حریم انقلاب ندانستند ولی در برابر سخن واضحی که بر طرف کننده غبار مظلومیت از ولایت است، برای خود عمارپنداران فراخوان می دهند که بیایید به امام ظلم شده است! خوب شد این اتفاق افتاد تا ما بفهمیم امام برخی کیست.

منبع

"Our President, analytical news site"