قوه مجریه گزارش میدهد، یکی پیدا میشود و میگوید آقا از کجا معلوم این آمارها درست باشد. تشکیک ایجاد میکند. نمیشود زحمات یک مجموعه انسانیِ فعال را با یک انقلت بیجا و القای شبهه بی مورد، همه را انسان زیر پا له کند؛ این غلط است.
:جناب آقای روحانی طی سخنانی در جمع نمایندگان مجلس شورای اسلامی، گزارشها و آمارهای ارائه شده از سوی مسئولین دولت دهم را زیر سوال برده و اظهار داشتهاند: «من به ذهنم آمد یکبار دیگر اوضاع کشور را مرور کنم، ... و یکبار اوضاع کشور را بررسی کردیم و در کنار آن از مسئولین فعلی اجرایی کشور هم استفاده کردیم. گرچه نتیجه این دو فاصله زیادی با هم داشت، کارگروههای ما وضع کشور را به گونهای دیگر ترسیم میکنند با آمار و ارقامی دیگر، مسئولین اجرایی که از آنها گزارش میخواهیم کتباً یاشفاهاً، آنها به گونهای دیگری میگویند.»1
در رابطه با اظهارات اخیر رئیسجمهور منتخب ذکر دو نکته الزامی است:
1- زیر سوال بردن آمارها و گزارشهای رسمی دستگاههای زیر مجموعه دولت از سوی رئیسجمهور منتخب، تیغ دو دمی است که عادی شدن استفاده از آن، میتواند زیر سوال رفتن آمارها و گزارشهای آتی در مورد عملکرد دولت یازدهم را از هماکنون عادیسازی نماید. جناب آقای روحانی که امروز آمارهای ارائه شده از سوی مسئولین اجرایی کشور را زیر سوال میبرند آیا میپذیرند که طی ماههای آینده، منتقدانی به جای آنکه تحلیل عالمانه و کارشناسانه عملکرد دولت یازدهم را در دستور کار خود قرار دهند، به زیر سوال بردن آمارهای همکاران ایشان مشغول باشند و گزارشهای دولت ایشان را دروغ بخوانند؟! جناب آقای روحانی حتماً میدانند که تا چند روز دیگر به طور رسمی سکاندار دولت جمهوری اسلامی خواهند بود، بنابراین به کاربستن گفتارهایی از جنس گفتارهای زمان انتخابات و دوران رقابتهای سیاسی برای زیر سوال بردن آمارهای عملکردی دولت پیش از خود و دروغ خواندن آنها، مصداق «بر سر شاخه نشستن و از بن بریدن» است و استمرار چنین گفتارهایی میتواند دولت یازدهم را در حوزه انتقاد بهشدت آسیب پذیر نموده و ابزارهای نامتعارفی را در اختیار منتقدانش قرار دهد.
2- دولت دهم برای نخستین بار از صدر مشروطه تاکنون - که دولتهای مدرن در ایران پاگرفتند- شیوهای بینظیر از تعامل و همکاری را با دولت پس از خود برگزید که به علت تفاوت رویکردها و گرایشهای دو دولت، تعجب ناظران سیاسی کشور را برانگیخت. در این شیوه تعامل ابتدا جناب آقای دکتر احمدینژاد به عنوان رئیس دولت مستقر، شخصاً به دفتر رئیسجمهور منتخب مراجعه کرد و پیروزی وی را تبریک گفت. این شیوه که در تاریخ دموکراسیهای جهان کمسابقه است به اینجا محدود نماند و با موافقت رئیسجمهور، اولاً نمایندگانی از دو طرف برای انتقال امور دولت مستقر به دولت بعدی تعیین شد ثانیاً همه وزرا و مسئولین ارشد کشور از سوی دکتر احمدینژاد موظف شدند آخرین وضع دستگاههای تحت امر خود را به دقت برای جناب آقای روحانی تشریح نمایند تا فرایند آغاز به کار ایشان در مسیری هموارتر و واقعیتر سپری شود. با این وصف به نظر میرسد حسن نیت جناب آقای دکتر احمدینژاد در هموار کردن مسیر دولت یازدهم با پاسخی متناسب از سوی جناب آقای روحانی روبهرو نشده و اعلام اینکه آمارهای مسئولین اجرایی کشور با آمارهای کارگروههای رئیسجمهور منتخب تفاوت دارد، رفتاری خارج از مروت در قبال حسن نیت جناب آقای دکتر احمدینژاد بوده است.
این یادداشت را با جملاتی از رهبر فرزانه انقلاب اسلامی، حضرت آیتالله خامنهای به پایان میبرم که میتواند برای همه مسئولان دولت آتی آموزنده و عبرتدهنده باشند. آنجا که فرمودند: «یک چیزی که ضدحالت اعتماد مردم است، این است که افرادی علیه قوه – چه این قوه، چه قوه مجریه یا قوه مقننه – بناکنند تشکیک کردن. عادت بدی پیدا شده است - البته این جدید هم نیست، اینها همیشه بوده است؛ اما خب، حالا چون وسائل ارتباط جمعی متکثر است، همهگیراست، فراگیراست، بیشتر خود را نشان میدهد – این عادت بد، تشکیک کردن در گزارش هاست... قوه مجریه گزارش میدهد، یکی پیدا میشود و میگوید آقا از کجا معلوم این آمارها درست باشد. تشکیک ایجاد میکند. نمیشود زحمات یک مجموعه انسانیِ فعال را با یک انقلت بیجا و القای شبهه بی مورد، همه را انسان زیر پا له کند؛ این غلط است. البته جلوی حرف کسانی که اختیار حرف زدن خود را ندارند، نمیشود گرفت اما مسئولان متوجه باشند. رسانههایی که احساس مسئولیت میکنند، متوجه باشند؛ بیدلیل گزارشهای رسمی مسئولان برجسته نظام را زیر سوال نبرند. هم در قوه قضاییه این حرف هست، هم در قوه مجریه این حرف هست، هم در قوه مقننه این حرف هست. زیر سوال بردن فعالیتها، زحمات را ضایع میکند.
انسان میبیند این ایام در مورد آمارهای قوه مجریه خدشه میکنند، در مورد اظهارات و آمارهای قوه قضاییه خدشه میکنند، در مورد اقدامهای مثبت و فعالیتهای خوب قوه مقننه و مجلس القای شبهه میکنند؛ این، اعتماد مردم را از بین میبرد. ما به عنوان کسی که مستمع و شنونده و مخاطب این گزارشهاست، باید هوشیارانه نگاه کنیم، اما گزارشها را تلقی به قبول کنیم. باید تلقی به قبول کنیم. البته در مواردی ممکن است یک آمار دروغ، آمار غلط، آمار اشتباهی هم داده شود؛ این را نباید تعمیم داد و شبهه کرد؛ این، اعتماد مردم را از دستگاههای نظام، از بدنههای نظام سلب میکند، ضایع میکند. مسئولین به این نکته توجه داشته باشند. بنابراین، این اعتماد هم خیلی مهم است.
عبدالرضا داوری
آخرالزمان
#قدرت نظامی ایران
#مستند
#یوفو