بعد از شروع مراسم و در بین جمعیت سردار باقرزاده را به صورت تصادفی در بین مردم دیدم از ایشان پرسیدم : شما دکتر احمدی نژاد را به بالا بردید؟ گفتند بله. هنوز غالب مردم متوجه حضور دکتر در مراسم نشده اند اما با بالا رفتن دکتر احمدی نژاد از پله ها به یکباره شور عجیبی در جمعیت پدید آمده و سخنرانی کسل کننده محسن رضایی قطع شد.

سید شهیدان اهل قلم سید مرتضی آوینی: در عالم رازی هست که جز به بهای خون فاش نمی شود.
ساعت 13.30 با یکی از دوستان از قم به سمت تهران حرکت کردیم
ساعت 15.20 دقیقه به متروی بهارستان رسیدیم
حضور حماسی و بی بدیل مردم از همان ایستگاه مترو به وضوح نمایان بود
فشردگی جمعیت در ایستگاه مترو به حدی بود که از ساعت 15.20 دقیقه تا 16.10 دقیقه در ایستگاه حبس شده بودیم!
بسیاری از میله های ما بین ورودی های مترو شکست و …
تهران سه شنبه ای خاص را در پیش داشت
نفس ها در این سه شنبه از بوی مادی گرایی حبس نمی شد، گویی درهایی از بهشت در تهران باز شده…..
ساعت 16.45 دقیقه به روبروی سِن رسیدیم…رئیس دفتر سردار نقدی در حال صحبت های حماسی خود بود…اگرچه نمایندگان مجلس در جلوی یکی از درب های مجلس ایستاده بودند اما مردم توجهی به آنان نداشتند…به یکباره هیاهویی در بین جمعیت بلند شد؛ عقربه های ساعت 17.40 دقیقه را نشان می دهد.
حضور دکتر احمدی نژاد در جمعیت و شور و شوق مردم، صل علی محمد یاور رهبر آمد
می شد حدس زد چهره کاریزماتیکی که همه دوربین ها و مردم را به سمت خود کشانیده نمی تواند مسئولی دولتی و یا نماینده مجلس باشد.از دور یکی از محافظان رئیس جمهور سابق را دیدم و به سمت میله ها(میله هایی که متاسفانه نمایندگان مجلس را از مردم جدا کرده بود) دویدم.
دکتر احمدی نژاد به کنار میله ها آمده بود و به شور و اشتیاق مردم پاسخ می داد.
در این بین نمایندگان مجلس نیز به گونه ای حسرت آمیز به این دلدادگی متقابل مردم و رئیس جمهور سابق می نگریستند.
(من جمله چند نماینده همواره منتقد دولت روحانی که از سوی آنان لقب دلواپس را گرفته اند و به دلایلی از ذکر نامشان معذورم، در حالی که کنار دکتر احمدی نژاد بودند برای سلام و احوالپرسی به سمت ایشان هم نرفتند، یکی از این نماینده ها که پیش تر به وی رای داده بودم(حجه الاسلام ع.س) را صدا کرده و از پشت میله ها به وی گفتم: رئیس جمهور هشت ساله مملکت بوده، چیزی ازتون کم نمیشه اگر یه سلام علیک کنید و دست بدید!)
دکتر دوستت داریم……بمیرد دشمن تو……دکتر برگرد…..و……را در بین ابراز احساسات مردم شنیدم.
سردار باقرزاده که از معدود سردارانی است که چهره اش هنوز به مثابه دوران جنگ خاکی و مردمی است و لقب دکتر و خلبان و … را جایگزین القاب زمان جنگ نکرده از روی سِن به پایین آمده و در حالی که نوبخت سخنگوی دولت فعلی هم در پایین سن ایستاده بود، دکتر احمدی نژاد را با اصرار به بالای سن برد…
(بعد از شروع مراسم و در بین جمعیت سردار باقرزاده را به صورت تصادفی در بین مردم دیدم از ایشان پرسیدم : شما دکتر احمدی نژاد را به بالا بردید؟ گفتند بله)
هنوز غالب مردم متوجه حضور دکتر در مراسم نشده اند اما با بالا رفتن دکتر احمدی نژاد از پله ها به یکباره شور عجیبی در جمعیت پدید آمده و سخنرانی کسل کننده محسن رضایی را قطع کرده و شعار :
صل علی محمد یاور رهبر آمد در جلوی سن طنین افکن می شود..
محسن رضایی هنوز متوجه دلیل این شور در جمعیت نشده که با یک نگاه به پشت سر خود دکتر احمدی نژاد را می بیند و برای ساکت نمودن جمعیت می گوید: برای سلامتی اش صلوات ختم کنید!
دکتر احمدی نژاد چند دقیقه ای بالای سن بود و سپس به پایین آمد.
محسن رضایی برای آرام کردن جمعیت ناگزیر به دادن شعار انقلابی شده و خطاب به دولت می گوید:
« مذاکره کنندگان صدای ملت را بشنوند نگویید «آب خوردن» نداریم، ما با دستان بسته هم تسلیم نمی شویم.»
از کنار معدود افرادی که با دو بنر و دو دست نویس مبنی بر حرام بودن ورود زنان به استادیوم! در بین جمعیت اختلاف افکنی کرده و دو قطبی « مردم- مذاکره کنندگان » را به دو قطبی « مردم- مردم » تقلیل می دادند که بگذریم، غالب جمعیت با در دست داشتن دست نوشته، پلاکارد، بنر و …نسبت به برخی عقب نشینی ها در مسئله هسته ای به شدت گلایه مند بودند.
به جرات می توان مدعی شد تنوع تیپ های ظاهری و گرایش های فکری حاضر در این هماورد بلوغ فکری ایرانیان، به مراتب بیشتر از 9 دی 88 بود.
این جمعیت را دیگر نمی توان عده ای معدود، دلواپس، کم سواد و … نامید که از قِبَلِ تحریم‌ها به سود سرشار رسیده اند و باید به جهنم بروند تا نلرزند!
چه اینکه سانسور کامل این مراسم در روزنامه های صبح سه شنبه حامی دولت خود بیانگر دلهره از این تجمع پر غرور بود. اگر رئیس دولت خود به جای نوبخت در این مراسم حضور پیدا می کرد تبعات بازی با غرور این مردم بصیر را بهتر درک می نمود!
شعارهای هیهات من الذله…این همه لشکر آمده به عشق رهبر آمده و …در کنار حجم زیاد پلاکاردها و بنرهای انتقادی به مذاکرات گویای ماموریت شهدای دست بسته ای است که هنوز از علت حضورشان در عملیاتی که لو رفتن آن برای فرماندهان جنگ محرز شده بود، رمزگشایی نشده است و شاید این رمزگشایی بتواند عملیات جام زهر بعدی را به موقع خنثی کند که خون شهید رازهای مکتوم را برملا خواهد کرد و دنیای دنیاطلبان و مادی گرایان را به جهنم ابدی برای آنان مبدل خواهد کرد.
نه دیِ هسته ای در لحظه ی نیاز!
فضا به شدت علیه مذاکرات ملتهب بود و با توجه به تراکم بالای جمعیت می شد این حضور مردم را « 9 دی هسته ای » و « نه به ذلت » تعبیر کرد.
این تعبیر رهبری معظم انقلاب که فرمودند: « سپاس بی‌پایان پروردگار حکیم و مهربان را که در لحظه‌های نیاز این ملّت خداجوی و خداباور، بشارتهای تردید‌ناپذیر را بر دلهای بیدار نازل می‌فرماید و غبارها را می‌زداید.» در کنار تعبیر معظم له از این حماسه به « یکی از به یادماندنی ترین حوادث انقلاب » خود گویای ماموریت این دست های بسته و پیکرهای ستم دیده است.(+)
حسین مهدیزاده نراقی

"Our President, analytical news site"