ميزان توليد محصولات باغي نسبت به سطح زير كشت اين محصولات نشان مي دهد كه اين نسبت در دولت اصلاحات از ۵.۶۳ تن محصول در هر هكتار در سال ۷۶ به ۵.۲۲ تن محصول در هر هكتار در سال ۱۳۸۳ كاهش يافته است. اما در دولت احمدي نژاد اين نسبت از ۵.۷۳ تن محصول در هر هكتار در سال ۸۴ به ۶.۷ تن محصول در هر هكتار افزايش يافته است.

ايران نخستين كشور دنياست كه در آن كشاورزي و زراعت آغاز شده است. در حال حاضر نيز بخش كشاورزي به دليل داشتن نقش حياتي در تامين غذاي مورد نياز كشور و تحقق امنيت غذايي يكي از مهم ترين بخش‌هاي اقتصادي كشور محسوب مي‌شود . اين بخش به لحاظ توانمندي‌هاي قابل توجه در منابع و عوامل توليد از جمله اراضي مستعد كشاورزي ،اقليم‌هاي متنوع آب و هوايي ،‌منابع طبيعي شامل جنگل ها و مراتع و ذخاير غني ژنتيكي توانسته است جايگاه مناسبي در اقتصاد كشور كسب و نقش موثري در توليد ناخالص داخلي ، افزايش صادرات غير نفتي و اشتغال نيروي كار ايفاء نمايد.

عليرغم تشديد تحريم ها در سالهاي اخير و شرايط اقتصادي موجود، بخش كشاورزي در دولت هاي نهم و دهم در بحث تامين نهاده ها با مشكلاتي مواجه بوده است اما با وجود تمامي اين مشكلات از لحاظ افزايش توليد نسبت به دولت هاي هفتم وهشتم از رشد قابل توجهي برخوردار بوده است. باغباني يكي از بخشهاي مورد توجه و پر پتانسيل كشور در حوزه كشاورزي است كه در سالهاي اخير به لحاظ حجم و ارزش توليد افزايش چشمگيري را شاهد بوده است.
** محصولات باغي
كشور عزيزمان ايران با داشتن تنوع اقليمي قابل ملاحظه، بستر مناسبي براي توليد طيف وسيعي از محصولات باغي گرمسيري، نيمه گرمسيري و سردسيري دارد. بر اساس ارقام موجود با وجود بروز خشكسالي در بيشتر مناطق كشور، سطح زيركشت باغها همواره سير صعودي نشان داده و توليد و عملكرد در واحد نيز افزايش داشته است.
اين در حالي است كه اجراي طرحهاي مختلف در جهت توسعه و اصلاح باغهاي موجود گامي در زمينه توسعه كشاورزي برداشته است به طوري كه با به زيركشت در آوردن سطح وسيعي از اراضي مستعد كشور براي توليد اين محصولات از جمله زيتون و انجام اقدامات به زراعي و به نژادي اين محصول از ۴ هزار و ۸۰۰ هزار هكتار در سال ۱۳۵۶ به بيش از ۱۵۰ هزار هكتار در سال ۱۳۹۰ رسيده است. از ديگر فعاليتهاي چشمگير در حوزه باغباني مي توان به افزايش سطح زيركشت پسته و اصلاح و بهبود وضعيت باغهاي درجه دو و سه اين محصول به منظور ساماندهي باغهاي موجود و افزايش صادرات آن كرد.
** توليد محصولات باغي و سطح زير كشت
توليد محصولات باغي نيز از ۵۵۷ هزار تن در سال ۱۳۵۶ به ۶ ميليون ۸۰۰ هزار تن در سال ۱۳۶۶ رسيد. اين رقم در پايان سال ۱۳۷۶ به بيش از ۱۱ ميليون و ۲۵۰ هزار تن رسيد. در ۸ سال فعاليت دولت اصلاحات ميزان توليد محصولات باغي در سال ۸۳ به بيش از ۱۳ ميليون و ۱۰۸ هزار تن رسيد كه بيش از يك و ميليون ۸۵۰ هزار تن معادل با ۱۶.۵ درصد افزايش يافته است.
در سال ۱۳۸۴ دولت نهم بيش از ۱۴ ميليون و ۸۶۴ هزار تن محصولات باغي توليد كرد كه اين رقم در پايان سال ۹۱ به بيش از ۱۸ ميليون و ۴۰۰ هزار تن رسيد. به عبارت ديگر ميزان افزايش توليد در بخش باغي در دولت احمدي نژاد بيش از ۳ ميليون و ۵۳۶ هزار تن معادل با ۲۳.۸ درصد بوده است. درنتيجه ميزان افزايش محصولات باغي در دولت احمدي نژاد نسبت به دولت اصلاحات به لحاظ وزني بيش از ۹۰ درصد بوده است.
** رشد ساليانه توليد محصولات باغي
طبق آمارهاي موجود ميزان رشد ساليانه توليد محصولات باغي در ۸ سال دولت اصلاحات (۸۳-۱۳۷۶) برابر با ۲.۲ درصد و در ۸ سال دولت احمدي نژاد (۹۱-۱۳۸۴) برابر با ۳.۱ درصد بوده است. اين در حالي است كه در سال ۱۳۸۷ به دليل سرماي شديد و كم سابقه در كشور بسياري از محصولات باغي از بين رفت و در برخي مناطق اراضي كشاورزي با آسيب جدي روبرو شد. در اين سال توليد محصولات باغي نسبت به سال ۸۶ نزديك به ۳ ميليون تن كاهش يافت.
** سطح زير كشت محصولات باغي
در سال ۱۳۷۶ سطح زير كشت محصولات باغي بيش از يك ميليون و ۹۹۹ هزار هكتار بوده است. اين رقم در سال ۷۹ و در پاياين دولت اول اصلاحات از ۲ ميليون و۹۰ هزار هكتار فراتر مي رود. در سال ۱۳۸۰ ميزان سطح زير كشت محصولات باغي بالغ بر ۲ ميليون و ۱۸۱ هزار هكتار اعلام شد كه در پاياين سال ۸۳ به بيش از ۲ ميليون و ۵۱۲ هزار هكتار رسيد. در مجموع در دولت اصلاحات بيش از ۵۱۲ هزار و ۲۵۷ هكتار به اراضي زير كشت محصولات باغي اضافه شده است.
در سال ۱۳۸۴ بيش از ۲ ميليون و ۵۹۶ هزار هكتار از اراضي كشاورزي كشور به توليد محصولات باغي اختصاص يافت. اين رقم در سال ۹۱ به بيش از ۲ ميليون و ۷۵۰ هزار هكتار رسيد كه افزايشي برابر با ۱۵۴ هزار هكتار را در ۸ سال دولتهاي نهم و دهم نشان مي دهد.
** نسبت هر تن محصول باغي در هر هكتار
ميزان توليد محصولات باغي نسبت به سطح زير كشت اين محصولات نشان مي دهد كه اين نسبت در دولت اصلاحات از ۵.۶۳ تن محصول در هر هكتار در سال ۷۶ به ۵.۲۲ تن محصول در هر هكتار در سال ۱۳۸۳ كاهش يافته است. اما در دولت احمدي نژاد اين نسبت از ۵.۷۳ تن محصول در هر هكتار در سال ۸۴ به ۶.۷ تن محصول در هر هكتار افزايش يافته است.
كمترين ميزان اين نسبت در سالهاي ۸۳ و ۸۷ به ميزان ۵.۲۱ تن محصول در هر هكتار بوده و بيشترين ميزان آن در سال ۸۶ معادل با ۶.۹۱ تن محصول در هكتار بوده است.
به عبارت ديگر اين نسبت در سال ۹۱ نسبت به سال ۷۶ بيش از يك تن در هكتار افزايش يافته كه بيانگر افزايش بهره وري، بهبود ضريب مكانيزاسيون و همچنين استفاده از روشهاي علمي در محافظت از محصول توليد شده در فصول مختلف سال و اقدامات پيش گيرانه در برابر مسايل و رخ دادهاي طبيعي همچون سرمازدگي و خشكسالي است.
** مقايسه دولتها
در دولت اول اصلاحات مجموع محصولات باغي توليد شده بيش از ۴۷ ميليون و ۲۶۱ هزار تن بوده است. اين رقم در دولت دوم اصلاحات با ۱۱.۲۵ درصد رشد به بيش از ۵۲ ميليون و ۵۷۹ هزار تن رسيد. در مجموع در ۸ سال دولت اصلاحات ۹۹ ميليون و ۸۴۱ هزار تن انواع محصولات باغي توليد شد كه متوسط سالانه آن به بيش از ۱۲ ميليون و ۴۸۰ هزار تن مي رسد.
در دولت نهم ميزان توليد محصولات باغي افزون بر ۵۹ ميليون و ۴۴۲ هزار تن بوده است كه در دولت دهم با ۱۳.۸ درصد رشد به بيش از ۶۷ ميليون و ۶۵۴ هزار تن افزايش يافته است. در مجوع در دولت احمدي نژاد بيش از ۱۲۷ ميليون و ۹۷ هزار تن انواع محصولات باغي توليد شده است كه متوسط سالانه آن افزون بر ۱۵ ميليون و ۸۸۷ هزار تن مي باشد.
به اين ترتيب از لحاظ مجموع توليد محصولات باغي، دولت احمدي نژاد ۲۷.۳ درصد معادل با ۲۷ ميليون و ۲۵۶ هزار تن بيشتر از دولت اصلاحات توليد داشته است.