روزنامه الوسط چاپ منامه در مقاله ای به قلم محمد عبدالله محمد، نوشت: اختلاف آمریکا و اسرائیل بر سر برنامه هسته ای ایران، جدید است. چرا و بر سر چه چیزی، دو همپیمان با هم اختلاف دارند؟ شاید برخی نیز بپرسند، چگونه آمریکا که شصت و یکبار در سازمان ملل، به نفع اسراییل از وتو استفاده کرد، امروز تصمیم گرفته است با وجود مخالفت اسراییل، «معامله زمان»‌ را با ایران امضا کند؟

به گزارش «پايگاه خبري تحليلي رئيس جمهور ما»؛ روزنامه الوسط چاپ منامه در مقاله ای به قلم محمد عبدالله محمد، نوشت: اختلاف آمریکا و اسرائیل بر سر برنامه هسته ای ایران، جدید است. چرا و بر سر چه چیزی، دو همپیمان با هم اختلاف دارند؟ شاید برخی نیز بپرسند، چگونه آمریکا که شصت و یکبار در سازمان ملل، به نفع اسراییل از وتو استفاده کرد، امروز تصمیم گرفته است با وجود مخالفت اسراییل، «معامله زمان»‌ را با ایران امضا کند؟

به گزارش بولتن نیوز، در حقیقت، آنچه باید دانسته شود، این است که اختلاف آمریکا و اسراییل بر سر اصل برنامه هسته ای ایران نیست، بلکه بر سر فرع آن است. به این معنی که هر دو طرف می‌خواهند این برنامه هسته ای از بین برود اما بر سر از بین بردن آن اختلاف دارند. با مراجعه به جزئیات خواهیم یافت که مخالفت اسراییل چند جانبه است و پرونده های دیگر را که به تحریم ها هم مربوط می‌شود در بر می‌گیرد، تحریم هایی که اگر برداشته شوند، ایران بیشتر از پیش قوی خواهد شد.
نویسنده در توضیح این مسئله به مصاحبه واشنگتن پست با یووال اشتاینتز، وزیر اطلاعات رژیم صهیونیستی در هجدهم فوریه اشاره کرد و نوشت: صحبت های مرد شماره یک دستگاه امنیتی اسراییل، بسیاری از نکات مبهم درباره پرونده هسته ای ایران نشان داد. وی در این مصاحبه، گفت: « توافق هسته‌ای که اوباما به آن فکر می‌کند، می‌تواند ایران را به کشوری در آستانه هسته ای شدن تبدیل کند». این یعنی، اسراییل معتقد است توافق با تهران، ایران را کشوری هسته ای نمی‌کند اما در عین حال مانع از هسته ای نشدن ایران هم نمی‌شود بلکه ایران به کشوری در آستانه هسته ای شدن تبدیل خواهد شد.
اشتانیتز افزود: از آغاز توضیح دادیم که اسراییل درباره اهداف مذاکرات هسته ای، ملاحظاتی دارد. عقیده ما این بود که هدف باید خلاص شدن از تهدید هسته ای ایران باشد نه بازرسی از تاسیسات آن.
اما نکته مهم در صحبت های اشتانیتز، دلیل درخواست آمریکا از ایران مبنی بر توقف ده ساله برنامه هسته ای این کشور بود. از دیدگاه اشتاینیتز، هدف اوباما این است که برنامه هسته ای ایران تا زمان روی کارآمدن نسل بعدی محدود شود. در نتیجه اختلاف آمریکا و اسراییل فقط بر سر وقت است نه بیشتر. اسراییلی ها معتقدند این تفکر آمریکا به معنای همراهی معکوس است. به این معنا که زمان تضمین قطعی نمی دهد که ایران تا ده سال دیگر چگونه خواهد بود.
تل آویو، معتقد است، شرایط توافق با ایران و به خصوص بازگذاشتن دست آن در تجارت منطقه ای و بین المللی، ایران را قوی می‌کند و این یعنی ایران از اعمال نفوذ سیاسی خود در منطقه و جهان اجتناب نخواهد کرد. در نتیجه ایران سال دو هزار و بیست و پنج، همان ایران سال دو هزار و پانزده نخواهد بود به همین سبب مهار کردن آن در آینده نیز فایده ای نخواهد داشت.
در ادامه این مقاله آمده است: مسئله تحریم ها به قدرت ایران بستگی دارد و به عقیده اسراییل، رها کردن ایران بدون فشارهای اقتصادی، به این معنا خواهد بود که ایران درباره گزینه ها و اولویت های سیاسی، نظامی، اقتصادی و فرهنگی آزادانه تر عمل خواهد کرد.
در پایان این مقاله آمده است: به نظر می‌آید، آمریکایی ها بر دستیابی به توافقی با ایران اصرار دارند که ترمزی برای قطار از ریل خارج شده به شمار می‌رود؛ زیرا قرار ندادن این ترمز، به آمریکا و اسراییل تضمینی برای توقف قطار نخواهد داد.(+)

"Our President, analytical news site"