سیدمصطفی تاجزاده، آذرماه ۱۳۳۵ در تهران متولد شد. پدر و مادرش اصالتاً اهل هرند اصفهان بودند. پدرش بارفروش بود و در میدان ترهبار تهران کار میکرد. خانواده او چه از سمت پدر و چه از سمت مادر همه به علمای معروف منتسب بودند. آیتالله هرندی یکی از روسای حوزه علمیه قم، دایی او بود.
پايگاه خبري تحليلي رئيس جمهور ما» در راستاي بصيرت افزايي و تبيين ناگفتههايي از تاريخ انقلاب، اقدام به معرفي منحرفين و مدعياني نموده است كه بعد از گذشت سه دهه از انقلاب، نقاب از چهره واقعي خود برداشته و در راه دشمني با جمهوري اسلامي ايران قدم گذاشتند، در سلسله گزارشهايي با عنوان "خوارج انقلاب"، اقدام به معرفي چهرههاي اصلي جریان اصلاحات ميكند كه پنجمین گزارش مختص به معرفي "سیدمصطفی تاجزاده" است.
تاجزاده ۸ مهر ۱۳۵۷، پس از دیداری با امام خمینی (ره) در پاریس، تحصیل را رها کرد و به ایران بازگشت. وی نماینده ویژه گروه فلق در کمیته ویژه استقبال از امام خمینی (ره) انتخاب شد. پس از انقلاب، گروه فلق با پیوستن به شش گروه دیگر سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی را ایجاد کردند.
بعد از انقلاب، تاجزاده نخستین کسی بود که از بنیصدر برای سخنرانی در اولین گردهمایی سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی دعوت کرد. وی در این زمینه میگوید: «من در روابط عمومی بودم و باید به دنبال دعوت از سخنرانان میرفتم. ضمناً من قبل از انقلاب، خارج از کشور بودم و با نیروهای خارج همچون بنیصدر رابطه داشتم.»
تاجزاده بعدها بنیصدر را به خاطر جدا کردن راهش از نظام بهصورت جدی نقد میکند تا اثبات کند جز نظام اسلامی خط قرمز دیگری نمیشناسد. او حرکات قبل از انقلاب و اوایل انقلاب خود را تکبعدی و تحت تأثیر گفتمان مارکسیستی ارزیابی میکند: «نسلی تکبعدی بودیم… بنابراین اصلاً ما تحت تأثیر گفتمان بینالمللی بودیم و تا حدودی هم گفتمان چپ مارکسیستی.»(۱)
جبههگیری جریان چپ سازمان مجاهدین انقلاب در مقابل نماینده امام
در سالهای ابتدای فعالیت، سازمان مجاهدین انقلاب دچار اختلافات داخلی شده و جریان چپ این سازمان با محوریت اشخاصی چون تاجزاده و بهزاد نبوی در مقابل آیتالله راستی کاشانی، نماینده امام خمینی (ره) در سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، جبههگیری میکند.
تاجزاده درحالیکه رابطه جریان خود با امام (ره) در آن زمان را رابطه مرید و مرادی میدانست، میگوید: «تصورمان از نماینده امام (ره) هم بسیار متفاوت از آن چیزی بود که آنها به دنبال آن بودند. ما میخواستیم که نماینده امام (ره) به لحاظ شرعی و اسلامی بر فعالیتهای ما نظارت داشته باشد ما نظارت میخواستیم و نه دخالت.»
از سویی دیگر وقتی امام (ره) فرمان انحلال سازمان را صادر میکند، جریان چپ سازمان جبههگیری کرده و این دستور را ناشی از عدم اطلاع امام (ره) از امور میداند. تاجزاده در مصاحبه با شهروند امروز، امام (ره) را تحت تأثیر نماینده خویش در سازمان دانسته و میگوید: «بههرحال آقای راستی نماینده امام در سازمان بود و با ایشان ارتباط داشت اما ما دیگر رابطه مستمر و قوی با امام (ره) نداشتیم. ما سالی یکبار امام (ره) را میدیدیم و گزارش سالانه به ایشان میدادیم… آقای راستی درخواست انحلال سازمان را به امام (ره) داده و نکاتی را هم علیه ما در نامهاش آورده و امام (ره) هم با درخواست انحلال موافقت کرده بود.»
حسن حمیدزاده از دانشجویان فعال و مبارز قبل از انقلاب که در سازمان مجاهدین فعالیت داشته است درباره ریشه انحراف تاجزاده میگوید: «من از آثار استاد مطهری پاسخ سؤالات طرفداران سازمان را میدادم، اما آقای مصطفی تاجزاده روی اینها خط میکشید و میگفت این ایدئولوژی سازمان نیست! به او میگفتم امام در مورد استاد مطهری فرمودند آثار ایشان بیاستثنا آموزنده و روانبخش است، برای عارف و عامی سودمند و فرحزاست. شما چرا اینها را خط میزنید؟ مگر شما جایگزین دارید؟ و استدلال او این بود که سازمان برای خودش دارای تفکری مستقل است.» (۲)
تاجزاده بعد از انحلال سازمان
تاجزاده پسازآن به مدیریت کل مطبوعات و نشریات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منصوب شد. با آمدن سید محمد خاتمی به وزارت ارشاد، وی جای خود را به محسن آرمین داد و در سالهای ۶۳ تا ۶۷ بهعنوان معاون بینالملل خاتمی در وزارت ارشاد فعالیت کرد. پس از استعفای خاتمی و با آمدن میرسلیم به وزارت ارشاد، تاجزاده هم به همراه خاتمی به کتابخانه ملی رفت. وی پس از مدتی به روزنامه همشهری رفت و تا انتخابات ریاست جمهوری ایران ۱۳۷۶، در این موسسه فرهنگی باقی ماند.
بعد از استعفای خاتمی از وزارت ارشاد، تاجزاده از مسئولیتهای اجرایی خود کنارهگیری کرد و به تحصیل در رشته علوم سیاسی در مقطع کارشناسی ارشد و پسازآن در مقطع دکترا همین رشته در دانشگاه تهران پرداخت: «پس از یکی دو سال چارهای دیگر جز درس خواندن نداشتم. چون با تغییر دولت تعداد زیادی از مدیران برکنار شدند. جالب اینکه یکوقت دیدیم در دانشکده حقوق دانشگاه تهران آقایان حجاریان، امینزاده، اصغرزاده، خسرو تهرانی، نصیری، منفرد و… در یک دانشکده جمع شدهایم که برای خیلیها تعجبآور بود. از سوی دیگر این افراد در کنار آقایان بهزاد نبوی، عباس عبدی، آرمین، آغاجری و تعدادی دیگر از دوستان در مرکز مطالعات استراتژیک، کار تحقیقاتی انجام میدادیم.» (۳)
علی فلاحیان، وزیر اطلاعات دولت هاشمی، درباره تاجزاده میگوید: «تاجزاده را من آدم خوبی میدانستم. تا شاگرد «شیخالاسلامی» شد در دانشگاه؛ بعد تحت تأثیر او قرارگرفته بود. او هم بهشدت طرفدار رضاشاه بود و علناً هم اظهار میکرد. بعدازآن من به «تاجزاده» به دیده شک نگاه میکنم.»
مصطفی تاجزاده پس از ریاست جمهوری خاتمی
تاجزاده از سال ۱۳۷۵ در ستاد انتخابات خاتمی فعالیت کرد و همزمان عضو تحریریه عصر ما نشریه ارگان سازمان مجاهدین انقلاب بود. مصطفی تاجزاده پس از ریاست جمهوری خاتمی بهعنوان معاونت سیاسی وزارت کشور در زمان تصدی عبدالله نوری برگزیده شد و پس از استیضاح عبدالله نوری بهعنوان سرپرست وزارت کشور انتخاب شد. در زمان وزارت آقای موسوی لاری نیز او همچنان معاونت سیاسی وزارت کشور را عهدهدار بود. سرانجام وی به علت تخلفات متعدد و گسترده در برگزاری انتخابات مجلس ششم و مخدوش ساختن آرای مردم تهران، از سوی دادگاه از مسئولیتهای دولتی خود کنار گذاشته شد. (۴)
همچنین با تشکیل جبهه مشارکت ایران اسلامی از ابتدا به عضویت دفتر سیاسی و شورای مرکزی حزب درآمد.
تاجزاده، شوالیه غائلهها
نقشآفرینی مهم تاجزاده در بحرانهای متعددی که ایجاد میشد، باعث شد تا از او بهعنوان شوالیه غائلهها یاد شود. در زیر به برخی از این بحرانها پرداخته و نقش تاجزاده را در آن غائلهها بازگو میکنیم:
نقش حزب مشارکت و تاجزاده در غائله ۱۸ تیر
ده سال پیش از انتخابات ۸۸، نظام اسلامی با بحرانی بزرگ مواجه شد. صحنهگردانان این بحران همانهایی بودند که امروز و تحت لوای جنبش سبز غائله بزرگتری به راه انداخته و میخواستند به خیال خام خود نظام را از درون با بحران عدم مشروعیت مواجه کرده و دستآخر آن را ساقط کنند!
بعضی افراد در این روز بهعنوان همدلی و همنوایی با دانشجویان و تظاهرکنندگان به کوی دانشگاه رفتند اما سخنرانیهای تند با تحریک بیشتر و ملتهب کردن جو، در راستای اهداف سیاسی از آنان بهره بردند. تاجزاده در این تجمع گفت: «باید از این فرصت بهدستآمده بهترین استفاده را کرد، اگر ما یک مؤمن کیس و با سیاست باشیم میتوانیم از این اتفاق و حادثه پیشآمده حداکثر استفاده را ببریم.»
تاجزاده در مورخ ۱۷/۴//۷۸ یک روز پیش از واقع کوی دانشگاه در سخنانی در جمع اعضای دفتر تحکیم وحدت، از روزنامه سلام بهعنوان خط قرمز یاد میکند و از اعضای این تشکل دانشجویی میخواهد که برای رفع توقیف از این نشریه اقداماتی را صورت دهند.
تاجزاده در روز ۱۸ تیر در جمع اغتشاشگران حضور یافت و با استفاده از جو ملتهب، مطالب تحریکآمیزی را بیان داشت، وی گفت: «مردم طی دو سال اخیر هزینه انتخاب بجا و بهحق خود را میپردازند.» (۵)
باوجود تفویض اختیار اداره نیروی انتظامی به وزیر کشور توسط رهبر انقلاب، تاجزاده در این جمع مدعی میگردد که: «بالأخره این نیرو یا باید فرماندهی وزارت کشور را بپذیرد و یا تکلیف آن مشخص شود تا ما بدانیم در اینگونه موارد چه باید کرد.»
بعدها نقل شد که تاجزاده خود هدایت میدانی اغتشاشات غائله ۱۸ تیر ۷۸ را نیز بر عهده داشته است، روزنامه جوان در ویژهنامه «پتک جمهوریت» یک سال بعد از اغتشاشات سال ۸۸ به این موضوع اینگونه میپردازد: «خیلیها معتقدند تیر ۷۸ محصول طراحی تاجزاده بوده است. جالب اینجاست وقتیکه روز ۱۸ تیر جمعیت به سمت بیت مقام معظم رهبری رفتند و مسئولان امنیتی گفتند که خیابان جمهوری خط قرمز ما است، خود تاجزاده سوار بر موتور میآید و جمعیت را بهجای دیگر هدایت میکند.» (۶)
مطلع پرونده نوار سازان
اوایل سال ۱۳۷۹ نواری ویدئویی از سوی تشکیلاتی سازمانیافته و خزنده در داخل و خارج کشور موسوم به «باند نوار سازان» تهیه و منتشر شد. دراینارتباط «شیرین عبادی» و «محسن رهامی» بهعنوان طراحان اصلی این سناریو دستگیر شدند. «امیر فرشاد ابراهیمی» از افرادی بود که در این قضیه مورد سوءاستفاده نوار سازان قرار گرفت و با ادعاهای وابستگی به «انصار حزبالله» اتهاماتی را به این جریان و برخی نهادهای کشور وارد ساخت. وی که در شهریورماه ۷۸ به اتهام سرقت بیسیم از نیروی انتظامی بازداشت و پس از تحمل چند ماه محکومیت در اسفند ۷۸ از زندان آزادشده بود در وضعیت بسیار بد روحی در اوایل اردیبهشتماه ۷۹ در دام نوار سازان گرفتار و توسط فردی به خانم شیرین عبادی معرفی شد و پس از مدتی شگرد نوار سازی از طریق محافل مشخص و باواسطه خانم عبادی به اجرا درآمد و «ابراهیمی» سناریوی از پیشساختهای را که انبوهی از اتهامات به نهادها و افراد اصولگرای کشوری است در مقابل دوربین بازگو نمود و این نوار ویدئویی در داخل و خارج از کشور توزیع و تکثیر شد.
قاضی پرونده نوار سازان در تحقیقات درباره این پرونده به این نتیجه رسیده بود که احتمالاً تاجزاده دخالت غیرمستقیم ـ به شیوه تشویق و ترغیب ـ در ساخت نوار امیر فرشاد ابراهیمی داشته است.
تاجزاده در پاسخ به این سؤال که شما گفته بودید در مورد پرونده نوار سازی نکات مهمی دارید که در آینده به اطلاع شهروندان خواهید رساند گفت: «من در مورد اعترافات امیر فرشاد ابراهیمی نکات مهمی دارم که انشاءالله روزی خواهم گفت، اما فعلاً ترجیح میدهم سکوت کنم و منتظر بمانم.» (۷)
تاجزاده بعدها در کمیسیون اصل ۹۰ مجلس گفت: «نوار فرشاد ابراهیمی را شیرین عبادی به دفتر من آورد!» خود وی نیز بهطور تلویحی اعتراف میکند که در این ماجرا با عناصر اصلی ارتباط داشته است. ولی هنوز این ماجرا و ارتباط تاجزاده با آن در هالهای از ابهام قرار دارد. امیر فرشاد ابراهیمی اکنون سر از اسرائیل درآورده و نفوذی بودنش در بدنه نظام قطعی به نظر میرسد. حال امثال تاجزاده چه توجیهی از ارتباطگیری با این مأمور سرویس جاسوسی دارند سؤالی است که هنوز تاجزاده به آن پاسخی نمیدهد.
غائله خرمآباد و نقش اساسی معاون سیاسی وقت وزیر کشور مصطفی تاجزاده
۱۳ ماه پس از غائله ۱۸ تیر، در یازدهم مردادماه ۱۳۷۹ مسئول برگزاری هفتمین اجلاس دفتر تحکیم وحدت طی نامهای از استاندار لرستان درخواست همکاری در خصوص اردوی دانشجویان با عنوان «آینده اصلاحات در ایران» از تاریخ ۱/۶/۷۹ تا تاریخ ۸/۶/۷۹ را مطرح نمود اما با توجه به سوابق نامطلوب و اقدامات ساختارشکنانه دفتر تحکیم وحدت طی سالهای ۷۹-۷۶ و تصویر مخدوش از این تشکل سیاسی و شبه دانشجویی در اذهان عمومی، انتشار این خبر در خرمآباد عکسالعملهای اعتراضی از سوی تودههای مردمی را منجر شد. (۸)
سرانجام شورای تأمین شهرستان و استان با برگزاری جلسات متعدد به این نتیجه رسید که از شرکت برخی مدعوین سیاسی افراطی همانند سروش و کدیور جلوگیری کند؛ اما علیرغم این تصمیم و تأکیدات مکرر مسئولان امنیتی، معاون سیاسی وقت استانداری لرستان که از اعضای حزب مشارکت نیز بود، نهتنها از شرکت افراد مذکور امتناع نمیکند، بلکه خود با هماهنگی و اصرار معاون سیاسی وقت وزیر کشور مصطفی تاجزاده، بستر اجتماعی و سیاسی اغتشاشی فراگیر را فراهم میآورد که به «غائله خرمآباد» شهرت یافت.
نهایتاً اردوی سیاسی دفتر تحکیم، در روز چهارشنبه دوم شهریور ۱۳۷۹ با پیام خاتمی آغاز به کار کرد و سخنرانان افتتاحیه در همان آغاز، سخنان تنشزایی را بر زبان راندند که انتشار آن سخنان به بیرون موجی از واکنشهای مردمی را در پی داشت. با ورود چهرههای حساسیتبرانگیز مورداشاره به شهر خرمآباد، تجمع اعتراضی از سوی مردم در فرودگاه و سطح شهر صورت پذیرفت و در عمل از سخنرانی برخی سخنرانان مدعو ممانعت به عمل آمد اما در صبح روز سوم اجلاسیه عباس عبدی، طی سخنانی اختیارات رهبری را غیرقانونی و غیرشرعی خواند!
در تاریخ ۵/۶/۷۹ حزب مشارکت خرمآباد، با صدور بیانیهای از هواداران خود درخواست تجمع و راهپیمایی به طرفداری دولت -اما در اصل برای متشنج ساختن اوضاع شهر- نمود اما این راهپیمایی با سردادن شعارهای ضد ارزشی علیه نظام تبدیل به یک درگیری گسترده در سطح شهر شد و در چند روز پسازآن نیز آشوب و بلوا ادامه داشت. در پی آن، تعدادی از اراذلواوباش در حمایت از دفتر تحکیم وحدت، دریکی از خیابانهای این شهر، دست به اغتشاش، تخریب اموال عمومی و تعرض به جان و مال مردم و درگیری مسلحانه با پلیس ضد شورش میزنند. در این درگیریها یکتن از کارکنان نیروی انتظامی به شهادت میرسد و ۸۰ نفر مجروح میشوند.
در این اتفاق تلخ نیز نقش پررنگ تعدادی از عناصر مؤثر حزب مشارکت و سازمان مجاهدین انقلاب مشهود بود. مصطفی تاجزاده، معاون سیاسی وقت وزیر کشور و عضو مشترک حزب مشارکت و سازمان مجاهدین انقلاب، در اظهارنظری تحریکآمیز در فرودگاه خرمآباد هنگام سوارشدن به هواپیما با اشاره به معترضین، خطاب به معاون سیاسی استانداری لرستان، معترضین خرمآبادی را «فاشیست» توصیف میکند: «این فاشیستها را شناسایی و دستگیر و اسامی آنها را به روزنامه اعلام کنید» (۹)
رسوایی تاجزاده در انتخابات مجلس ششم
انتخابات مجلس ششم در اواخر سال ۱۳۷۸ در حالی برگزار شد که تخلفات انتخاباتی حوزه انتخابیه تهران، بهعنوان یک رسوایی در کارنامه عملکرد مصطفی تاجزاده، رئیس ستاد انتخابات وزارت کشور و عضو ارشد حزب مشارکت، به ثبت رسید.
در پی این تخلفات گسترده که «مغایرت تعداد تعرفهها و برگهای رأی، وجود آرایی که دارای مهر نظارت نیستند، آرایی با دو خط، مغایرت تعداد آرای مردم داخل صندوق با بازشماری مجدد، فقدان فرم که باید داخل صندوق باشد، پارگی لفاف صندوقها، نبودن لاک و مهر بر روی برخی از صندوقها» را شامل میشد که در بررسی ۸۶۷ صندوق مورد بازشماری توسط شورای نگهبان کشفشده بود. دبیر شورای نگهبان در نامههایی از رهبر معظم انقلاب تقاضای حکم حکومتی در این زمینه کرد. در این میان مهدی کروبی، هاشمی رفسنجانی، رحمانی، محتشمیپور و حزب کارگزاران و چند نامزد دیگر نیز طی شکایتهای جداگانه از دست برد در آرایشان به شورای نگهبان شکایت میکنند. «زوارهای» از حقوقدانان شورای نگهبان دراینباره میگوید: «تخلف در انتخابات بهاندازهای بود که آرای برخی نامزدها که در بعضی صندوقها صفر اعلامشده بود پس از بازشماری معلوم شد که در همان صندوق واجد بیش از ۸۰۰ یا ۱۰۰۰ رأی بودهاند!» (۱۰)
رهبر معظم انقلاب نیز در پاسخ به نامه شورای نگهبان، در حکمی حکومتی دستور دادند تا ضمن آنکه شورای نگهبان با ابطال صندوقهای مخدوش نتیجه انتخابات حوزه انتخابیه تهران را اعلام میکند، دستگاه قضایی و سازمان بازرسی کل کشور، عاملان تخلف در صندوقهای مخدوش را شناسایی و تحت تعقیب قانونی قرار دهند. پیرو دستور رهبر معظم انقلاب در خصوص پیگیری قضایی این تخلف، دبیر شورای نگهبان در نامههایی به رئیس قوه قضائیه، خواستار رسیدگی هر چه سریعتر این قوه به تخلفات انتخاباتی در حوزه انتخابیه تهران شد. (۱۱)
تاجزاده، عضو ارشد حزب مشارکت، بعد از اتفاقات نادری که در انتخابات مجلس ششم افتاد بهپای میز محاکمه فراخوانده شد و در اولین جلسه محاکمه وی در شعبه ۱۴۰۳ دادگاه عمومی تهران، قاضی دقیقی دو اتهام در خصوص برگزاری انتخابات مجلس ششم در تهران و عدم همکاری با سازمان بازرسی کل کشور به وی تفهیم کرد. (۱۲)
حکم تاجزاده: اتهام متهمان محرز است
در ۱۴/۱۲/۱۳۷۹ احکام صادره برای متخلفان پرونده بدین شرح صادر گردید تاجزاده متهم است:
۱٫ مداخله غیرقانونی در انتخابات حوزه انتخابیه تهران، ری، شمیرانات و اسلامشهر
۲٫ ممانعت از اقدامات سازمان بازرسی کل کشور، در رسیدگی و شناسایی عاملین جرم در صندوقهای مبطل.
۳٫ سوءاستفاده از موقعیت شغلی و ممانعت از اجرای قانون انتخابات و معاونت در مخدوش شدن آرای صندوقهای دارای ایراد ماهوی.
با توجه به ادله و مستندات مطروحه، اتهام متهمان محرز است و مستندات به مواد ۶۶ بندهای ۸، ۱۷، ۱۸، ۷۵، ۷۸، ۷۹ قانون انتخابات و مواد ۵۳۴ و ۵۵۵ و ۵۷۶ قانون مجازات اسلامی دادگاه و با رعایت مواد ۴۳ و ۴۶ و ۴۷ و ۷۲۶ قانون مجازات اسلامی، متهم سید مصطفی تاجزاده را در مورد اتهام اول، به یک سال حبس و شش ماه انفصال از عضویت در هیئتهای اجرایی و نظارت و شعب اخذ رأی و در خصوص اتهام دوم، به نه ماه انفصال از خدمات دولتی و در مورد اتهام سوم، به سی ماه انفصال از خدمات دولتی، محکوم میکند… (۱۳) و (۱۴)
واکنش وزارت کشور بهحکم صادره در خصوص تاجزاده
در پی صدور حکم برای تاجزاده، رئیس ستاد انتخابات وزارت کشور و عضو شاخص حزب مشارکت، وزارت کشور در اطلاعیهای از متهمان این پرونده حمایت کرد: «برای تکریم و تمکین به رأی و انتخاب آنان [مردم] و در اثبات امانتداری مجریان انتخابات، دفاع از صحت انتخابات سالم و پرشکوه مردم را وظیفه خود میداند و ذرهای از آن عدول نخواهد کرد.»
در ادامه این بیانیه آمده بود: «اینکه دادگاهی بر اساس وظیفه قانونی، اقدام به رسیدگی به تخلفات و جرائم عاملان مخدوش شدن آرای مردم نموده است و تصمیم قانونی خود را مستدل و مستند به قانون اتخاذ کرده است، نهتنها جای تأسف ندارد، بلکه موجبات خوشحالی ملت شریف ایران بهویژه شهروندان تهرانی را فراهم ساخته است.» (۱۵)
دفاعیات متناقض تاجزاده از سال ۷۷ تا ۸۸
تاجزاده در همان سالها و در باب دفاع از عملکردش در برگزاری انتخابات، سخنانی مطرح کرد که امروز میتوان از آن با عنوان یک اعتراف تاریخی یاد کرد و تناقض این آرا با مواضع کنونی اصلاحطلبان را به رخ کشید.
تاجزاده طی مصاحبهای در مشهد مقدس با اشاره به سابقه انتخابات در کشور مدعی شد این خود مردم هستند که انتخابات را برگزار میکنند و به همین دلیل هم از آغاز انقلاب تمامی انتخاباتها در سلامت کامل برگزارشده است.
او با اشاره به سابقه رفراندوم و انتخابات در ایران گفت: «رفراندوم ۱۲ فروردین ۱۳۵۸ بهصورت یک انتخابات آزاد غیر فرمایشی و با نگاه احترام به رأی ملت و جدی بودن حضور و مشارکت آنان در تعیین سرنوشت سیاسی خود برگزار شد. از همان روز این سنگ بنا گذاشته شد که مردم خود انتخاب کنند و خود با امانتداری تمام، انتخابات را برگزار نمایند و آن خاطرههای تلخ در خصوص انتخابات فرمایشی قبل از انقلاب خیلی زود از اذهان مردم ما زدوده شد. طی ۲۱ انتخابات گذشته در جمهوری اسلامی همه مردم به نتایج انتخابات صحه گذاشتهاند و بهغیراز معاندان و مخالفان هیچکس در واقعیت این امتیاز انقلاب اسلامی تردیدی به خود راه نداده است.» (۱۶)
تاجزاده در پاسخ به این سؤال که «همه انتخابات گذشته ازنظر شما سالم برگزارشدهاند؟» مجدداً تأکید میکند: «همه ۲۱ انتخابات گذشته سالم برگزارشدهاند.»
درواقع تاجزاده معتقد بود در ایران این خود مردم هستند که انتخابات را برگزار میکنند و وزارت کشور تنها نقش هماهنگکننده دارد و اصولاً امکان تقلب و تخلف برای وزارت کشور وجود ندارد.
وی همچنین آییننامههای رسمی موجود در خصوص برگزاری انتخابات را مورد توجه قرارداده و با اشاره به وظایف مصرح در قانون برای وزارت کشور میگوید: «کلیه این وظایف برای ایجاد هماهنگی، پشتیبانی و ارائه خدمات مربوط به انتخابات است.»
وی همچنین امکان برگزاری انتخابات آزاد در کشور و عدم امکان تقلب را از افتخارات جمهوری اسلامی تلقی کرده و میگوید: «افتخار بزرگ کشور، ملت و نظام ما امروز آن است که خواست مردم از طریق رأی و در چارچوب قانون اساسی کشور محقق میشود. مردم پای صندوقهای رأی حرف میزنند. خدشهدار بودن انتخابات تهران و تقلب انتخاباتی در آن، هرگز پذیرفتنی نیست زیرا جفا به همه مردم است.» (۱۷)
لازم به ذکر است ادعای این چنینی تاج زاده درباره صحت برگزاری انتخابات در جمهوری اسلامی ایران ناشی از فرار وی از پاسخگویی درباره عملکرد خلاف قانون و نامناسبش در زمان تصدی سمت وزارت کشور است؛ و تاریخ بخوبی گواه است که نامبرده جزء مسئولین القاء تقلب در انتخابات سال ۸۸ به شمار میآید.
انتخابات ۸۸ و تخریب همهجانبه احمدینژاد
در جریان دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری تاجزاده از هیچ تلاشی برای تخریب احمدینژاد فروگذاری نکرد. وی در سخنرانیهای متعدد کوشید تا اینگونه القا کند که در صورت پیروزی احمدینژاد، ایران تبدیل به یک زیمباوه اسلامی خواهد شد.
«بنده به احمدینژاد عرض میکنم که زنگ انشا تمامشده و اکنون زنگ حساب است. ایشان باید نسبت به چهار سال عملکرد خود به مردم پاسخ دهد. باید در مورد وعدههایی که به مردم دادند پاسخگو باشند، قرار بود ایران، ژاپن اسلامی شود ولی اکنون ایران به سمتی است که اگر آقای احمدینژاد بار دیگر رأی آورد بعید نیست که ایران زیمباوه اسلامی شود.»
تخریب اینگونه احمدینژاد در حالی صورت میگیرد که وی در انتخابات سال ۹۲ در چرخشی آشکار حمایت خود را از لیدر جریان انحرافی آقای مشایی ابراز میدارد.
حمایت تاجزاده از خاتمی
تاجزاده درزمینه حمایت خود از موسوی گفته بود: «درواقع روزی که خاتمی نامزد میشد این بحثها مطرح بود و حتی برخی اصولگراها میگفتند اگر خاتمی بیاید ما به او رأی میدهیم چون نگران مدیریت کشور هستیم و میترسیم چیزی از ایران و ایرانی باقی نماند… بنابراین ما دنبال این بودیم که از کسی حمایت کنیم که بیشترین حق رأی را دارد و میتواند هفتخوان انتخابات را بگذراند.»
تاجزاده علت شکست اصلاحطلبان در انتخابات ۸۴ را نه رد صلاحیت نامزدهای اصلاحطلبان که عدم حضور مردم درصحنه میدانست: «فقط با حضور مردم است که اصلاحطلبان پیروز میشوند. ضربهای که در انتخابات دور گذشته خوردیم از جمع خاموش بوده است.»
اعترافات بیپایه و اساسی عنصر افراطی سازمان مجاهدین
این عنصر افراطی سازمان مجاهدین که همزمان به عضویت جبهه مشارکت نیز درآمده و نقش هماهنگسازی در این دو حزب غیرقانونی را در سالهای اخیر بر عهده داشته است؛ با درج مقالهای با عنوان «پدر، مادر، ما باز هم متهمیم»! نسبت به سوابق و مواضع خود در دهه اول انقلاب اسلامی اعلام برائت کرده است!
وی در بند سوم این نوشتار با عنوان «اعتراف من» در بررسی وضعیت دهه اول انقلاب اسلامی اعلام میدارد که: «همه ما در آن دوره خطاهای جدی داشتیم» و سپس به شمارش آن خطاها مشغول میشود. وی در این نوشته به نفی اقدامات نظام اسلامی میپردازد و با سیاه نمایی از عملکرد انقلاب اسلامی از آن دوران بهعنوان لکههای تاریک تاریخ یاد میکند و اعلام میدارد باید «تکلیفمان را با لکههای تاریک تاریخ خودمان مشخص کنیم؟!» (۱۸)
این عضو تواب سازمان مجاهدین بهعنوان نمونه به مواردی اشاره میکند که دقت در آن بهخوبی نشان میدهد این هجمه تندوتیز به گذشته، رفتار سیاسی بنیانگذار بزرگ جمهوری اسلامی را هدف قرار داده است. تاجزاده مینویسد: «درعینحال اعتراف میکنم که اگر در زمان خود در مقابل مواجهه نادرست با آیتالله شریعتمداری و برای حفظ حریم مرجعیت اعتراض میکردیم، کار بهجایی نمیرسید که امروز حرمت مراجع و… مورد تعرض قرار گیرد.»
وی در ادامه بهنقد عملکرد دادگاههای انقلاب اسلامی در مبارزه با ضدانقلاب و گروهک منافقین میپردازد و اعلام میدارد: «خطای ما این بود که در مقابل برخی رفتارهای دادگاههای انقلاب موضع نگرفتیم… واضحتر بگویم، سکوت تأیید آمیز درباره نحوه محاکمات دادگاه انقلاب خطای ما بود.»
حمایت از گروهکهای مطرود امام (ره) و جریانی که تلاش داشت تا با استحاله انقلاب اسلامی، زمینهسازی حاکمیت نظامی لیبرالیستی را فراهم آورد و آن را به کشوری در منظومه نظام سرمایهداری غربی مبدل سازد، بخش دیگری از این اعترافات است. تاجزاده که بهخوبی با نظرات حضرت امام (ره) نسبت به لیبرالها و گروهک نهضت آزادی آگاه است و خیانتهای آنها در طول جنگ تحمیلی را بهتر از خوانندگان این نوشتار میداند؛ با چشمپوشی از این سابقه سیاه مینویسد: «باید از برخوردهای ناصوابی که با مهندس بازرگان و دکتر سحابی صورت گرفت، عذر خواست و نیز باید از همه سیاسیونی که خواهان فعالیت قانونی بودند و حقوقشان به بهانههای مختلف نقض شد، پوزش طلبید.»
اوج اعتراضات تاجزاده که آن را میتوان سرمنشأ دیگر انحرافات دانست، نفی حکومت اسلامی در عصر غیبت و زیر سؤال بردن نظریه تشکیل نظام اسلامی مبتنی بر نظریه ولایتفقیه و ترویج تفکرات سکولاریستی است. وی با صراحت اعلام میدارد که: «بزرگترین خطای ما تعمیم مناسبات سیاسی در عصر «عصمت» به عصر «غیبت» بود.»
وی سپس به سیر استحاله خود و همفکرانش اشاره میکند و از آن چنین یاد میکند: «البته ما کوشیدهایم از این خطاها درس بگیریم و بهویژه پس از جنگ، رفتار و گفتار خود را اصلاح کنیم.» (۱۹)
تأکید تاجزاده بر اعتقاد به مبانی اسلامی در حالی صورت میگیرد که عارفه تاجزاده، دختر مصطفی تاجزاده، بعد از فرار به کشور کانادا برای تأمین مخارج زندگی خود و شوهرش علی طباطبایی اقدام به مجریگری یکی از شبکههای غیراخلاقی و پورنوگرافی کرده است. سنگ انقلابی راستین و مسلمان واقعی در حالی به سینه تاج زاده زده میشود که وی در خانوادهاش نتوانسته است هیچ اثری از چنین ادعایی ایجاد کند.
استراتژی دولت اصلاحات کوتاه آمدن در برابر آمریکا و غرب بود
تاجزاده در مقالهای با عنوان ژاپن اسلامی یا کره شمالی اسلامی مدعی میشود: «افتخار من و امثال من آن است که تحریمها و تهدیدهای کشور آمریکا را جدی گرفتهایم و ظرف سالهای اصلاحات با راهبرد «دمکراسی در خانه، صلح در جهان» و بهرهگیری از ظرفیتهای ملی تلاش کردیم سایه شوم هر تهدیدی از آسمان آبی کشورمان را دور کنیم تا امکان دستیابی ملت ایران به توسعه همهجانبه بیشتر و هزینه آن به کمترین حد برسد.»
وی در این نوشته، دو نوع استراتژی را مطرح و بر استراتژی خود افتخار میکند. تاجزاده اعتراف میکند، استراتژی دولت اصلاحات این بود که در برابر تهدیدهای آمریکا و غرب باید کوتاه بیاییم، به این دلیل که میترسیم آمریکا به کشور ما حمله کند، همانطور که به عراق و افغانستان حمله کرد.
اعتراف تاریخی تاجزاده: ما انتخابات رو باختیم
۲۶ مرداد سال ۸۹ فیلمی در سایتهای مختلف داخلی و خارجی منتشر شد که در آن دروغ بزرگ عوامل فتنه درباره تقلب در انتخابات، در گعده ۳ تن از اصلاحطلبان افشا شد. در این فیلم مصطفی تاجزاده خطاب به محسن صفایی فراهانی و عبدالله رمضان زاده از اعضای حزب مشارکت میگوید: «برای بنده که تجربه انتخابات رو دارم میدونم که در انتخابات تقلب نشده، ممکنه که یکی دو میلیون عقب جلو شده باشه ولی ما نتیجه انتخابات رو باختیم. حالا بهجای ۲۵ میلیون و ۱۴ میلیون شده باشه ۲۴ میلیون و ۱۵ میلیون مثلاً، ما انتخابات رو باختیم.» (۲۰)
درحالیکه وی به عدم تقلب در انتخابات اعتراف کرده ولی پیشنهاد داده است اولین دوشنبه هر ماه مردم دست به اعتراضات مدنی بزنند!
پینوشت:
۱٫ حسین سلیمی، کالبدشکافی ذهنیت اصلاحگرایان، تهران، گام نو،۱۳۸۴، ص ۹۵ ۲٫ تاجزاده روی کتابهای شهید مطهری خط میکشید، گفتوگو با حسن حمید زاده؛ سایت خبری رجانیوز، ۱۰ اسفند ۱۳۹۰ ۳٫ «صفحه فیسبوک سید مصطفی تاجزاده» ۴٫ پردهبرداری از ۳۰ سال نفاق؛ مصطفی تاجزاده توبهنامه نوشت! سایت خبری جهان نیوز، ۲۴ خرداد ۱۳۸۹ ۵٫ حاشیه یا متن؟، چشمانداز ایران ویژهنامه ۱۸ تیر تابستان ۱۳۸۴ ۶٫ ویژهنامه روزنامه جوان «پتک جمهوریت»، ۲۲ خرداد ۸۹ ۷٫ گفتوگوی مصطفی تاجزاده با ایسنا دربارهٔ خبر احضار احتمالی وی به دادگاه، خبرگزاری ایسنا، ۱۶ خرداد ۱۳۹۳ ۸٫ مشارکت و مجاهدین انقلاب، از انحراف تا فرجام، بازخوانی فتنه کوی دانشگاه و غائله خرمآباد؛ ۲۵ سایت خبری رجانیوز، اردیبهشت ۱۳۸۹ ۹٫ هنگامه شهیدی، جعبه سیاه خرمآباد، تهران سرایی، ۱۳۸۱، ص ۷۱ ۱۰٫ روزنامه رسالت، به تاریخ ۲۶/۲/۱۳۷۹٫ ۱۱٫ نقش رهبری در مدیریت بحرانها، جلد دوم، ص ۱۲۵٫ ۱۲٫ بابک داد، رأی مردم، تهران، طرح نو، ۱۳۸۰، صص ۳۳ ـ ۳۷ ۱۳٫ همان، صص ۱۴۷ ـ ۱۴۹ ۱۴٫ همان، ص ۱۵۳ ۱۵٫ کتاب آسیبشناسی حزب مشارکت ایران اسلامی، سلمان علوی نیک، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ۱۳۸۶ ۱۶٫ روزشمار ایام فتنه؛ ۲۷ خرداد، تجمعات غیرقانونی هواداران موسوی و کروبی، کتاب روزشمار ۸ ماه نبرد مقدس ۱۷٫ بازخوانی اظهارات ۸ سال پیش تاجزاده؛ رئیس ستاد انتخابات دولت خاتمی، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ۲۷ خرداد ۱۳۸۸ ۱۸٫ سناریوی جدید فتنه سبز در هجمه به هویت تاریخی انقلاب، پایگاه جامع اطلاعرسانی جنگ نرم، مهدی سعیدی، ۲۲ تیر ۱۳۸۹ ۱۹٫ پردهبرداری از ۳۰ سال نفاق؛ پایگاه خبری تحلیلی جهان نیوز ۲۴، خرداد ۱۳۸۹ ۲۰٫ فیلم منتشرنشده از اظهارات تاجزاده، در انتخابات تقلب نشده است؛ ما باختیم، رجانیوز، ۲۶ مرداد ۱۳۸۹
آخرالزمان
#قدرت نظامی ایران
#مستند
#یوفو