او انگشت اشارت، رو به آینده گرفت و آموخت که رشد و تعالی در نگاه به آینده رقم می خورد و برای نزدیک شدن به تمدن درخشان موعود باید چشم به آینده دوخت و فهم از دین را در تحلیل آینده به کار بست که هر کس به آینده می نگرد ، بزرگ می اندیشد و کسی که در گذشته می ماند، اندیشه را حقیر می کند و دین را با قلمرو فراگیرش نمی شناسد؛ قلمروی که همه زمان ها و همه انسان ها را فرا می گیرد.

متن کامل یادداشت مشاور رییس جمهوری بدین شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم

الّلهم عجّل لولیک الفرج و العافیة والنصر واجعلنا من انصاره و اعوانه و المستشهدین بین یدیه و الفائزین بلقائه الشریف

آسمان معرفت را ستارگان بزرگ و کوچکی است که آسمانیان را زینت و زمینیان را چراغ راهند. در این بین، هر کس تابش معرفتش بیشتر باشد ، بزرگ تر است و کسی بیشتر می تابد که بار بیشتری از معرفت داشته باشد زیرا « از کوزه همان برون تراود که در اوست». معرفت ، پیکر خشک و بی روح تصاویری نیست که از ذهن گوینده به ذهن جویندگان منتقل می شود، بلکه همچون آبی گوارا و تابشی چشم نواز است که از قلبی روشن و ضمیری طربناک و با طراوت به جان تاریک و عطشان مردمان راه می یابد و روشنایی می بخشد و سیرابشان می کند.

شهید سعید آیت الله سید محمدباقر صدر، ستاره درخشانی است که با مجاهدتی ستودنی از موانع فهم و سدهای معرفت گذشت و به افق های دوردست نظر انداخت. شاهین عقل را در آسمان دانش و معرفت به پرواز درآورد تا به خورشید حقیقت برسد و جهانی را روشن کند. او در حصار تعصب و تحجر محصور نشد و با نگاهی عمیق به جهان و یافته های اندیشمندان، به تفاسیر بدیع از مضامین دین دست یافت و افق های جدیدی به روی جویندگان روشنایی گشود.

شهید سعید راه برون رفت از تنگنا و طریقه منزوی کردن تحجر را به دینداران نشان داد و قابلیت تکامل فهم و اندیشه دینی را به اثبات رساند تا کسی نپندارد که دین، جوابگوی نیازهای کنونی بشر نیست. او نشان داد که برای رسیدن به معرفت باید از گذرگاه عشق و حریت گذشت، عشق به خوبی ها و حریت در اندیشیدن. این شهید سعید گرفتارشدن در حصار تعصب و افتادن در دام تحجر را سبب به انزوا رفتن دین می دید و عبور از مرزهای گذشته و راه یافتن به عرصه حال را شرط حیات معرفت و طراوت دانش می دانست که ماندن در گذشته، ممات است و پژمردگی.

او نه فقط با مجاهدت شجاعانه خویش در عرصه علم و معرفت، به معرفت زمان خویش دست یافت بلکه انگشت اشارت، رو به آینده گرفت و آموخت که رشد و تعالی و بقا و جاودانگی، در نگاه به آینده رقم می خورد و برای نزدیک شدن به تمدن درخشان موعود باید چشم به آینده دوخت و فهم از دین را در تحلیل آینده به کار بست که هر کس به آینده می نگرد ، بزرگ می اندیشد و کسی که در گذشته می ماند، اندیشه را حقیر می کند و دین را با قلمرو فراگیرش نمی شناسد؛ قلمروی که همه زمان ها و همه انسان ها را فرا می گیرد و از هیچ رطب و یابسی فروگذار نمی کند .

یادش را گرامی می داریم و ادامه راه روشن او را برای همه جویندگان دانش دین آرزومندیم.

اسفندیار رحیم مشایی