رهبر یکی از قبایل سرخپوست شمال آمریکا: در اردوگاه های اجباری آمریکا به مادر من تجاوز شده بود؛ این را بعد از مرگش فهمیدم... ما مجبوریم که همچنان اسرای جنگی بمانیم. تمام ایده زندان هایی مثل 'گوانتانامو' و 'بگرام' از همین روش برخورد با اردوگاه های سرخپوست ها اقتباس شده است.

شبکه بی بی سی فارسی (BBCPersian) جمعه 24فوریه (5 اسفند) در گزارشی مستندگونه به وضعیت اجتماعی اقلیت -در گذشته اکثریت- سرخپوست آمریکا پرداخت و مناقشات 200 ساله آن ها با دولت ایالات متحده را بررسی کرد. بی بی سی فارسی گزارش داد: «چند سال قبل، دادگاه عالی آمریکا رأی داد که تپه های سیاه واقع در ایالت "داکوتای جنوبی" (SouthDakota) به یک قبیله سرخپوست تعلق دارد. دولت آمریکا تلاش کرد با پرداخت بیش از 200 میلیون دلار غرامت و پرداخت بهای زمین های مورد مناقشه، سرخپوستان را راضی کند که از این تپه ها چشم پوشی کنند اما آنان نپذیرفتند و همچنان خواهان برگرداندن تپه ها و به رسمیت شناخته شدن معاهده ای هستند که حدود 160 سال قبل بین رهبران قبایل سرخپوست و دولت آمریکا امضاء شده بود.»
در ادامه، "راسل مینز" (RussellMeans) هنرپیشه و فعال حقوق سرخپوستان و رهبر یکی از قبایل شمال آمریکا در گفتگو با بی بی سی فارسی از سرگذشت دردناک سرخپوستان سخن گفت. وی اظهار داشت: «من یک سرخپوست آمریکایی وطن پرست هستم اما من و همرنگانم را در اردوگاه های اسرای جنگی وادار به زندگی کرده اند. یک واقعیت به شما بگویم؛ ارتشیان آمریکا یک مشت عقب افتاده ذهنی هستند. من به تمام کشورهای آمریکای شمالی، مرکزی و جنوبی سفر کرده ام. در آنجا سرخپوستانی را یافتم که همانند من خواهان آزادی بودند. بدانید ما سرخپوستان در تمام عمرمان زمانی دست به اسلحه برده ایم که مجبور به دفاع شده باشیم.»
او افزود: «وضعیت بچه های سرخپوست از دوران کودکی ما بدتر شده است. پدر و مادر من معتاد و الکلی بودند اما اکنون کودکان ما در شرایطی بدتر از دوران کودکی من به سر می برند. این حق ماست که آزاد باشیم. پدر و مادر من به زور به مدارس شبانه روزی برده شدند. گیس هایشان بریده شد. مجبور بودند یونیفورم یکدست بپوشند و با بقیه رژه بروند. آن ها تنبیه فیزیکی می شدند و مورد سوءاستفاده جنسی قرار می گرفتند. در اردوگاه های اجباری آمریکا به مادر من تجاوز شده بود؛ این را بعد از مرگش فهمیدم. ضربه های روحی وحشتناکی طی بیش از 80 سال در اردوگاه ها بر آن ها وارد شد. هزاران بچه از گرسنگی یا از بیماری جان دادند و از صحنه روزگار محو شدند.»
راسل ادامه داد: «مأموریت من تا روزی که سرخپوست ها آزاد نشوند پایان نخواهد یافت. به همین خاطر است که ما در مرحله رجوع به کمیسیون داخلی آمریکا در زمینه حقوق بشر هستیم تا در آنجا معاهده هایی را که بین ما و سفیدپوستان منعقد شده بود، به عنوان سندهای بین المللی بشناسند. بعد از آن ما با حمایت یک کشور در قاره آمریکا به دادگاه بین المللی می رویم؛ دادگاهی که آمریکا عضوش نباشد. چون یک کشور یاغی است و همیشه هم یاغی بوده است. آمریکا "شیطانی" است که به مردم خودش هم رحم نمی کند.»
این فعال حقوق سرخپوستان در ادامه به بی بی سی فارسی گفت: «ما اسرای جنگی هستیم. البته آنان هیچ وقت این را نمی گویند اما برای اینکه بتوانند به نادیده گرفتن قوانین خودشان و قراردادهایی که با ما بسته اند ادامه دهند، ما مجبوریم که همچنان اسرای جنگی بمانیم. تمام ایده زندان هایی مثل "گوانتانامو" و "بگرام" از همین روش برخورد با اردوگاه های سرخپوست ها اقتباس شده است. دقیقا همان کاری که نازی ها و "هیتلر" کردند و اسمش را اردوگاه کار اجباری گذاشتند. هیتلر زمانی نوشته بود که آمریکایی ها ایده های خوبی دارند؛ ایده "آپارتاید" [تبعیض نژادی] در آفریقای جنوبی و آنچه که در کرانه غربی رود اردن در حال اتفاق افتادن است، همچنین تمام استراتژی های اسرائیل، همه اش از آمریکا می آید.»
او در انتقاد از مردم آمریکا اضافه کرد: «این یک واقعیت است که مردم آمریکا چشم بسته هر چه دولتمردانشان می گویند باور می کنند. باید بگویم هر قوم و ملتی از نوعی هوش برخوردار است اما مردم آمریکا واقعا مضحک هستند. فقط لازم است چند سال به عقب برگردیم. 12 سال پیش در سال 2000، بوش را "انتصاب" کردند و انتخاب نشد. مردم دنیا به آمریکا خندیدند. اگر کشور دیگری کاری را که آنان کرده بودند انجام می داد، دولتمردان آمریکا مدعی می شدند که در آن کشور کودتا شده و سریعا به آنجا لشکرکشی می کردند.»
گزارشگر بی بی سی از راسل مینز پرسید: «شما از دولت باراک اوباما هم به شدت انتقاد کرده اید و گفته اید که به حقوق بومیان آمریکا توجهی نمی کند؛ اما اوباما تقریبا در همه جای دنیا فعالیت می کند و ادعا دارد که دولت کشورش در تلاش است که حقوق بشر را در سراسر دنیا گسترش بدهد، این را چطور ارزیابی می کنید؟»
وی در جواب گفت: «ما سرخپوستان یک لغت برای کشور آمریکا داریم که به باورهای پیشینیان بازمی گردد؛ "اکتومی" (ACTO,MI) یعنی کسی که برعکس زندگی می کند. "اکتومی" مثل شیطان است. به آمریکا "اکتومی" می گویم چون یک حقه باز "شیّاد" است. دوست دارد فریبت بدهد تا خودت اشتباه کنی. اوباما جایزه نوبل را دریافت می کند اما تمام حرف هایش توجیه جنگ است. اوضاع ما سرخپوستان از 40 سال قبل بدتر شده است. ما هیچ صدایی نداریم. ما مردمی هستیم که از دل ها و دیده ها رفته ایم و تنها زمانی که خودمان بلند شویم به حرف هایمان گوش می دهند. این را هم بگویم که تاریخ سفیدپوستان از همان ابتدا که پایشان را بر روی زمین اینجا گذاشتند و آمریکایشان را ساختند، پر از شرارت بوده است. کشور "شروری" که مبنایش بر اساس مرگ است و به تمامی در خدمت منافع و مطامع بنگاه های اقتصادی. آمریکا تنها کشوری است که در کل تاریخ دنیا از وقتی که به وجود آمد، هر سال در جنگ بوده است.»
مینز افزود: «مردم سرخپوست قول های زیادی از آمریکایی ها شنیده اند. آن ها به ما هزاران وعده دادند تا بتوانند از گُرده ما کار بکشند، ولی در آخر هیچ چیزی دست ما را نگرفت. ما بومیان آمریکا کمترین میزان طول عمر را داریم. ما در حال مرگیم. میانگین سن مردان ما تنها 43 سال است. این وضع زندگی اسفباری است که ما در آمریکا و کانادا داریم. وضعیتمان از کشور "هائیتی" هم بدتر است؛ چه از نظر بهداشتی و چه از نظر فقر. آمریکایی ها آشغال هایشان را به ما می دهند تا بخوریم. حتی اختیار زندگی خودمان را هم نداریم و مانند محکومان در اینجا در شکم هیولا نگه داشته شده ایم. این دولت آمریکاست که سرزمین و زیستگاه ما را کنترل می کند.»
وی در انتها گفت: «تنها چیزی که می توانم به مردم دنیا بگویم این است که خودمان باید دنیایمان را اصلاح کنیم. قیّم های این دنیا عاشق خشونت اند؛ قیّم هایی که اصلی ترینشان آمریکاست.»
پس از صحبت های تأمل برانگیز "راسل مینز" ، گزارشی در همین رابطه از بی بی سی فارسی پخش شد که در فایل تصویری ضمیمه شده قابل مشاهده است.