خطرات و چالش‌های پیش روی مؤمنان حاضر در عصر ظهور/ غفلت از آخرالزمان، شاه کلید شیطان در به انحراف کشاندن مؤمنین

به گزارش «پايگاه خبري تحليلي رئيس جمهور ما»؛ سردبیر ماهنامه‌ موعود با بیان این نکته که در اثر حیله‌ی ابلیس لعین، مؤمنان در غفلت کامل فردی و جمعی از چالش‌ها و خطرات پیش‌رویشان به سر می‌برند، تذکّر دادند که می‌بایست پیش از پایان یافتن وقت و فرارسیدن فصل ظهور، مؤمنان متوجّه خطرات و چالش‌های پیش روی خود باشند تا بتوانند به فضل خداوند از آنها به سلامت عبور نمایند.

ایشان در ادامه‌ی سخنانشان به بیان سرفصل‌های چالش‌های فراروی مؤمنان پرداختند که در ادامه مختصری از آن را می‌آوریم.

1. غفلت از آخرالزّمان ، امام عصر(عج) و فقدان آمادگی در شرایط سخت آخرالزمانی

استاد شفیعی سروستانی با تأکید بر اینکه چالشی سخت‌تر از غفلت از آخرالزّمان و شناخت روایات و نشانه‌های ظهور کبرای امام عصر(عج) وجود ندارد، هشدار دادند که در اثر این غفلت، خسارات بسیاری ببار می اید؛ از جمله آنکه مسلمانان و مؤمنان از دستیابی به تحلیل صحیح و وضع‌گیری صحیح درباره‌ی وقایع درمی‌مانند. ایشان تحلیلِ تحلیل‌گران، درباره‌ی مسائل مختلف و موضع گیری آنان در وقایع فردی و جمعی را، بدون در نظر گرفتن رویکرد آخرالزّمانی، تحلیل بر اساس گمان‌ها و پندارها خواندند که منجر به وضع‌گیری و عملکرد ناصحیح می‌گردد. ایشان پرسیدند: «آیا حدّاقل نمی‌بایست به این منابع (آخرالزّمانی) به عنوان بخشی از منابع قابل مطالعه وفاکتور موثر توجّه کرد؟» و افزودند که خسارت موضع‌گیریِ نه چندان صحیح را مؤمنان، مستضعفان و امام دین و مبین(ع) باید بپردازد.
محقّق حوزه‌ی فکر و فرهنگ اعلام کردند که دومین خطر ناشی از غفلت از روایات وحیانی آخرالزّمانی، «از بین رفتن فرصت مصونیت بخشی در برابر حوادث و وقایع» است و سومین خطر آن، «ورود مسلمانان و مؤمنان در میادینی که خصم برای آنها طراحی کرده» می‌باشد.(1) استاد سروستانی چهارمین پیامد این غفلت را، «بازماندن شیعیان و مؤمنان از انجام مأموریت اصلی تعریف شده برای آنان» دانستند و افزودند:
«مأموریت اصلی شیعیان، زمینه‌سازی برای ظهور، رفع موانع ظهور و یاری دادن امام (ع) در وقت ظهور است. وقتی که مؤمنان در آن چالش درغلتیدند، از این مأموریت نیز بازمی‌مانند.»
ایشان با هشدار درباره‌ی جدّی نگرفتن مسائل مهدوی و آخرالزّمانی ادامه دادند:
«طی سال‌های گذشته، مجامع و مؤسّسات و نشریاتی ذیل نام امام زمان(ع) بیرون آمده است؛ امّا در عجبم که این مؤسّسات نتوانسته‌اند با وجود این‌همه منابع و مأخذ، از گفت‌وگوهای عمومی و بی‌خاصیت ، خود را فراتر ببرند و حتّی مشاهده می‌شود که شأن و منزلت مسائل مهدوی را چنان نازل ساخته‌اند که اصلاً کسی آن را قابل اعتنا نمی‌بینند. «تقلیل شأن گفت‌وگوی مهدوی» از نظر من یک غفلت و یک گناه نابخشودنی است.
می‌بینیم که به خاطر فقدان آگاهی و معرفت درباره‌ی مهدویت، شأن آن پائینآورده می شود، و مهدویت را در حدّ یک حکم ویا یک آموزه در میان احکام و آموزه‌های اسلامی نازل می‌کنند؛ در حدّ اهمّیتی که برای حکم قصاص قائل می‌شوند.
چرا چنین حدّ نازلی درباره‌ی فرهنگ و تفکّر ویژه‌ی مهدویت قائل می‌شوند؟ آیا شأن مهدویت در میان منابع شیعی ما به اندازه‌ی یک حکم در میان احکام است؟ باید درباره‌ی شناخت خودمان درباره‌ی موضوعی که چنان اجل است که تمام احکام فردی و جمعی و تمام اسلام را در خود جای می‌دهد، تجدید نظر کنیم. موضوعی که تنها در یک ساحت به عنوان یک حوزه‌ی فکری، اندیشه‌ایِ قویِ عالی و متعالی قابل گفت‌وگوست. معلوم است که وقتی شأن این موضوع را نازل کردیم، نمی توانیم عوامل خطرآفرین بر سر راه مؤمنان را شناسایی و برای مصونیت‌بخشی آنان استراتژی طراحی کنیم.»

2. فرقه‌ها و فرقه‌سازی‌ها
سردبیر ماهنامه‌ی موعود تأکید کرد :دومین چالش فراروی مومنان و شیعیان در ظهور و بروز فتنه‌های آخرالزّمانی در «فرقه‌ها» تجلّی می‌یابد. ایشان با اعلام آنکه بیش از 4000 فرقه‌ی شبه‌مذهبی در جهان وجود دارد، که تنها 700 مورد از آن در ایران موجود است، عصر حاضر را دارای بیشترین فِرق و دارای بیشترین میزان تشتّت و اختلاف آرا در اعصار معرفی کردند. ایشان با بیان اینکه فرقه‌ها سبب نفوذ دشمنان و معاندان در صفوف مؤمنان می‌شوند و آنها را از بین می‌برند یا آنها را غارت می‌کنند تا بر مقدّرات آنان چیره شوند، کارکرد دیگر فرقه‌ها را افزودن شبهات دانستند تا جایی که تنها در حوزه‌ی امامت و مهدویت 5000 شبهه وجود دارد و درباره‌ی شیعیان و تفکّر شیعی، گروه‌های وهّابی حدود 10000 شبهه در میان مسلمانان ایجاد کرده‌اند. شفیعی سروستانی، شبهه را مقدّمه تردید و تردید را مقدّمه‌ی ارتداد دانست و با اعلام این خطر، افزود:
«در دوران پیش از ظهور، قتلگاه بزرگ مسلمانان و شیعیان، تردید و ارتداد است؛ چرا که در کشاکش تردیدها، قلب‌ها لغزان می‌شود و در اثر هجمه‌های شیطان در این دوران، قلب لغزنده به سمت کفر و شرک می‌گراید. ایشان پرسیدند :چرا در روایات دوران ظهور آمده است که در سال‌های پیش از ظهور امام(ع)، در کشاکش بلاها و فتنه‌ها بیش از دو سوم مردم نابود می‌شود؟ جمعیت کثیری از مردم در قتلگاه تردید و ارتداد از بین می‌روند و فرقه‌ها مأموریتشان این است که با دلّالگی ابلیس لعین و جنودش قلبهای لرزان و لغزان چون ژله را مستعد تردید و در نتیجه‌ی آن، هلاکت گرداند.»

3. بیورتروریسم
استاد سروستانی با اشاره به دو نشست پیشین برگزار شده، درباره‌ی بیروتروریسم با سخنرانی پروفسور کرمی و دکتر دریایی ، بیوتروریسم را سمومین چالش معرفی کردند.
استاد شفیعی ضرورت اهمّیت دادن به موادّ غذایی و دارویی را گوشزد کردند و تأسیس نهادهای خاص برای بررسی عوامل بیوتروریستی را لازم دانستند. ایشان با تأکید بر اینکه انهدام و انعدام شیعیان و سرمایه‌های آنان، عمق استراتژی یهود است، حفظ و نگهداری از جان و مال و سرمایه‌ی مؤمنان را به عنوان مهم‌ترین استراتژی در برابر دشمنان، واجب و ضروری دانستند و نتیجه‌ی غفلت از آن را بازماندن مؤمنان از مأموریت اصلی خویش معرفی کردند.

4. اعتمادِ مردم
روزنامه نگار پرسابقه‌ی کشورمان با بیان دیدگاه یکی از حکمای قدیمی و صاحب‌نام درباره‌ی وظایف دولت هادر برابر مردم، حفظ اعتماد مردم را چهارمین چالش فراروی جامعه شیعی خوان و اعلام داشت : برخی حکما ،«تأمین نان»، «تأمین امنیت» و «تأمین اعتماد» را سه تکلیف اصلی دولت معرفی کردند و در میان این سه، «اعتماد مردم» را عامل پایداری دولت و باقی ماندن مردم با دولت و چالش امروز را چالش «اعتماد مردم به مسئولان» دانستند. ایشان در توضیح این نکته افزودند:
«حاکمان و مسئولان باید تمام همّ و غمّ خودشان را مصروف این بدارند که به اعتماد مردم خدشه وارد نشود؛ چون وقتی اعتماد مردم خدشه‌دار شود، مرزها‌ ناامن می‌گردد، فرقه‌ها مجال ورود و اثرگذاری می‌یابند، فرار مغزها اتّفاق می‌افتد، ناامنی رخ می‌دهد و...
بر مردم نیست که به حاکمان اعتماد کنند. بر حاکمان است که اعتماد مردم را به دست بیاورند و این امر با تبلیغات و کلیپ و سرود ساختن محقّق نمی‌شود؛ بلکه با قطع دست سارقان از دارایی های مردم است که اعتماد مردم جلب می‌شود، دروغ‌زنانِ صاحب منصب، مکّاران صاحب امضا، غارتگران صاحب پست و منصب را از مناصب عزل کنید تا مردم به شما اعتماد کنند. بازگشت به سیره و سنّت اهل بیت(ع) در این میدان ضروری است. ریزبینی اهل بیت(ع) درباره‌ی کارگزارانشان تا جایی است که حضرت امیرمؤمنان علی(ع) یکی از کارگزارانشان به نام عثمان بن حنیف را عزل می‌کنند؛ چرا که در یک مجلس اشرافی شرکت کرده است.
بله؛ دشمن بر اعتماد مردم به مسئولان خدشه وارد می‌کند. دشمن، در دشمنی خودش مستقرّ است و طبیعی است که چنین کاری بکند! دوست باید مسیر رخنه را مسدود کند...»

5. محیط زیست
استاد سروستانی، عوامل و چالش‌های پیش‌روی مؤمنان را مرتبط با هم دانستند و پیش‌بینی روایات وحیانی درباره‌ی قحطی، خشکسالی و گرسنگی را هشداری برای خانواده‌ی مؤمنان دانستند تا برای چنین سال‌هایی تمهیدات لازم را به عمل آورند. ایشان تأکید کردند که خطر محیط زیست، آسیب‌پذیرترین چالش فراروی مؤمنان است؛ از آنجایی که به هوا، غذا، سلامتی و عافیت مردم را به خطر می‌اندازد و شکم‌های گرسنه، دست آنان را به گدایی و تکدّی در برابر مزارع آلوده‌ی بیگانه دراز می‌کند و امنیت جسمی و جانی 70بیش از میلیون مؤمن را به خطر جدّی می‌اندازد.

6. حرام‌خواری
نویسنده و محقّق حوزه‌ی مهدویت، با هشدار جدّی درباره‌ی هلاکت دو سوم مردم در آخرالزّمان به پیش‌بینی روایات، اعلام کردند که حرام‌خواری چالش دیگری در جامعه مومنان است که در نهایت، سبب ایستادن مردم در برابر مظهر حقّ و عدالت، حضرت صاحب الامر(عج) می‌گردد؛ چنان‌که در روایات درباره‌ی صف‌کشیدن 30هزار نفر از حرام‌خواران در برابر امام حسین(ع) آمده است و امام به ایشان فرمودند: «گوش به سخن من نمي‌دهيد؛ زيرا شكم‏هاى شما از حرام پر شده است.»
استاد سروستانی به نقش «پدر»، به عنوان رئیس خانواده در به دست آوردن مال حلال و نقش دستگاه‌های قضایی و اجرایی در مجازات فردی که گران‌فروشی یا رشوه‌خواری می‌کند، اشاره کردند و آنگاه به برشمردن روایاتی پرداختند که خطرات رباخواری، رشوه‌خواری، کم‌فروشی، گران فروشی و.... را گوشزد می‌کرد. ایشان افزودند:
«هر کس پنج خط «مکاسب» خوانده باشد می‌داند که چگونه باید قیمت‌گذاری کند. پس چرا نهادها و سازمان‌هایی که بسیاری از امور مردم را در اختیار دارند، کارخانه‌ها و تولیدکنندگانی که خوراک مردم را تأمین می‌کنند، به درستی قیمت‌گذاری نمی‌کنند؟ چرا در برابر حرام‌خواری و رواج آن، بازدارندگی و تنبیه و کیفر وجود ندارد؟ چرا به جای تنبیه، «رفیق دزد و شریک قافله» وجود دارد؟!»
استاد شفیعی با بیان چند نمونه از سیره‌ی معصومان(ع) در برابر تخلّف کارگزارانشان، هشدار دادند که مال حرام، تمامی مجاری و راه‌های نفوذ نور به قلب را می‌بندد و در نهایت فرد را تبدیل به موجودی بی‌تفاوت در برابر مظلوم و ستمگری می‌نماید. فردی که حقّ را نمی‌پذیرد و طرفدار باطل است.

7. فسق و فجور فراگیر
استاد سروستانی در ادامه، خطر نابودی یک ملّت را در رواج فسق و فجور در جامعه و این عامل را در هلاکت و نابودی اقوام بدتر از آتش زدن مال و جان مردم دانستند. ایشان بیان کردند که فسق و فجور سبب آلودگی مردم به پلیدترین گناهان و خارج شدن آنان از دین می‌شود. استاد سروستانی تأکید کردند که مقابله با این جریان، نیازمند بازدارندگی جدّی از سوی مسئولان است و با سرپوش گذاشتن روی فسق و فجورِ عمومیت یافته، موضوع مرتفع نمی‌شود.

8. رواج بدعت در دین
سردبیر ماهنامه‌ی موعود با بیان اینکه در عصر حاضر تمامی جوامع مسلمانان مبتلای بدعت در درجات مختلفند، «داعش» و «القاعده» را تجسّم تمام نمای بدعت دانستند و افزودند:
«چرا در روایات آمده است که وقتی حضرت مهدی(عج) ظهور کند، مردم می‌گویند که گویی دین جدیدی آورده است؟ آیا امام دین جدیدی می‌آورد؟ نخیر! امام زمان(عج) همان دین و شریعت و مکتب عالی رسول ختمی مرتبت محمّد بن عبدالله(ص) را می‌آورد؛ امّا در آن زمان، بدعت‌ها، بلایی به سر دین مردم نازل کرده که مردم گمان می‌کنند که حضرت مهدی(عج)، دین جدیدی آورده‌اند.»
استاد سروستانی در ادامه برخی از چالش‌های دیگر فراروی مؤمنان را نیز برشمردند که در ذیل به آن اشاره می‌کنیم:
9. چالش اشرافی‌گری و مصرف‌زدگی؛
10. چالش جمعیت و خانواده؛
11. چالش شبکه‌های اجتماعی.
12. و... (+)