محمد جواد ظریف

سخنان محمد جواد ظریف– که بیشتر خود را یک دوم خردادی می‌داند تا یک اعتدالگرا- در واقع دارای دو پیام اصلی است: نخست او می‌خواهد به آمریکا بگوید یگانه نیروهایی که درست سخن گفتن با آمریکا را بلدند همین‌هایی هستند که اکنون بر سر کارند لذا غرب نباید از انجام وظیفه تاریخی خود در "ماندگار کردن آنها" قصور کند؛ و دوم، ظریف به صراحت اعتراف می‌کند این جریان برای ماندگار شدن در محیط سیاست داخلی کشور به کمک و اعانت و دستگیری غرب نیاز دارد و بدون آن، یعنی اگر قرار باشد صرفا به ظرفیت‌های داخلی خود اکتفا کند، بی‌تردید میدان را به حریفان واگذار خواهد کرد.

از مدتها قبل مطرح شده بود که دولتی‌ها برای موفقیت در انتخابات‌های آتی نیاز به برگ‌برنده‌ای به نام «برجام» آن هم به عنوان یک «آفتاب تابان» دارند تا بتوانند با سوارشدن روی موج اجتماعی و جوسازی سیاسی‌اش؛ در انتخابات پیروز شوند. بنابراین اگر یکی از اهداف مذاکره‌کنندگان ایرانی را تامین منافع ملی- با تعریف اعتدالی- بگیریم؛ یکی دیگر از اهداف آنان نیز تامین منافع جناحی خود در داخل با اعلام پیروزی در مذاکرات خواهد بود. مساله‌ای که در انتخابات مجلس نیر به خوبی کارآیی‌اش را نشان داد.

پایگاه خبری اینترنشنال بیزینس‌تایمز نوشت: هنوز مشخص نیست که طرفین توافق چه زمانی روز اجرای توافق هسته‌ای را اعلام می‌کنند. مقامات آمریکایی می‌گویند که این زمان ممکن است در ماه ژانویه باشد اما اگر ایران بخواهد بدون بسته شدن پی ام دی به جلو حرکت کند روز اجرای توافق ممکن است به تاخیر بیافتد.

آمریکازدگی و ساده لوحی ضرورتا نافی تدین نیست؛ مصدق تمام انرژی انباشته ی ملت را هدر داد و به کودتای آمریکا انجامید؛ جناب ظریف انسان "متدین" ی است و ان شاء الله راه مصدق را نخواهد رفت و نگرانی های رهبری هم مرتفع خواهد شد.

"به نظر می رسد که « بدعت خواندن حضور وزرای کشورهای دیگر و مذاکره در موضوع سوریه » که از سوی رهبرمعظم انقلاب بیان شد، به خوبی پوچی ادعای دولتمردان مبنی بر «هماهنگی با بالاترین مقامات در موضوع حضور ظریف در کنفرانس مرتبط با سوریه » را اثبات کند اما دم زدن « از خطر داعش برای تمام دنیا » و « عدم اشاره به تحت بیرقِ آمریکا بودنِ این گروه تروریستی- صهیونیستی » که در راستای « به فرع کشانیدن دشمنی با آمریکا » صورت گرفت را باید برگ دیگری از اقدامات غیرانقلابیِ وزیر خارجه دانست."

یکی از مهمترین حوزه های استراتژیک در عرصه سیاسی جمهوری اسلامی، حوزه سیاست خارجی می باشد که حسب دائره برداشت ها و تعریف های مختلف موجود در عالم سیاست پیرامون دیپلماسی و باید ها و نبایدهای متناسب با گفتمان های سیاسی هر گروه، حزب و تشکیلات فعال در این حوزه، پرداخت به آن از حیث تبیین دیدگاه امام جامعه اسلامی و تطبیق دیدگاه های رایج با آن را ضروری  می نماید.

رهبر معظم انقلاب ديروز در ديدار وزير امور خارجه و دست اندركاران اين وزارتخانه، «مهمترين نقطه قوت » محمد جواد ظريف را «تدين » وي دانستند. اين جمله رهبر معظم انقلاب بلافاصله به تيتر اول همه رسانه هاي حامي دولت يازدهم تبديل شد و آن را مهر تائيد رهبري بر عملكرد ظريف وزارت امور خارجه دانستند، حال آنكه با اندكي تأمل در باب اين جمله آشكار ميشود كه عبارت امام خامنه ای در باب مهمترين نقطه قوت جناب ظريف، از جنس «ذم شبيه مدح» است که ظاهرا ستایش است، اما با اندک تعمقی در سخن، معلوم ميشود که گوینده قصد نکوهش داشته و بيش از آنكه تجليل از جناب ظريف باشد، هشدار ظريف مقام معظم رهبري به وزير امور خارجه دولت يازدهم است.

سرانجام و پس از گمانه زنی های مختلف، کمیته چهارجانبه گفتگوهای ملی تونس با نامNational Dialogue Quartet به عنوان برنده جایزه صلح نوبل انتخاب شد. اما در روزهای گذشته، اعلام نام محمد جواد ظریف به عنوان یکی از کاندیداهای دریافت این جایزه در کنار نام جان کری و آنگلا مرکل بار دیگر حواشی اعطای این جایزه را پررنگ کرد. براستی کدام عملکرد وزیر امور خارجه ی کشورمان باعث شد تا مسئولین اعطای جایزه، نام او را نیز در میان نامزدهای دیگر بگنجانند؟

یادداشت‌های روزانه محمد علی فروغی از سفر کنفرانس صلح پاریس، نام کتابی است که در هفته گذشته جنجال‌های بسیاری را به راه انداخت. کتابی که غلامعلی حدادعادل هنگام حضور محمد جواد ظریف در مجلس شورای اسلامی و بعد از انجام توافق هسته‌ای وین، به او هدیه کرد.

وزير خارجه ايران تهديدهاي روزهاي اخير مقامات آمریکایی درباره توسل به گزينه نظامي عليه ايران را به باد انتقاد گرفت و در بيانيه‌اي تأكيد كرد: آنها بايد زبان تهديد و تحريم عليه ملت ايران را كنار بگذارند.