بهزاد نبوی

سال ۸۵ بود که خبرگزاری های جهان از یک فساد بزرگ در یکی از شرکت های مهم نفتی دنیا در نروژ پرده برداشتند. ماجرا، پرداخت رشوه ۱۵ میلیون دلاری توسط شرکت «استات اویل» به یکی از مقام های وزارت نفت ایران برای فعالیت در فازهای ۶، ۷ و ۸ پارس جنوبی بود.

اظهارات، جملات و سخنانی که نشانه نیت درونی و ذات واقعی مدعیان اصلاحات بود، از سوی بانیان این جریان و فتنه گران و اصلاح طلبان دوره اصلاحات بی باکانه و بدون کمترین ابایی بیان شد و سقوط آنان و بی اعتمادی عمیق مردم متدین و نظام به این جریان را رقم زد. برخی از آن مواضع تاسف برانگیز و شگفت آور را به اختصار مرور می‌کنیم:

پیشینه‌ی کوپن (به‌عنوان یکی از ابزارهای جیره‌بندی) نشان می دهد، رویکرد دولت «تدبیر و امید» به احیاء کالابرگ (یا کوپن، بن کالا، یا هرچه اسمش را می‌گذارید) نه ناشی از اقتضائات کنونی اقتصاد ایران، که منبعث از مبانی نظری جریان‌های سیاسی‌ای است که در تشکیل و روی‌کارآمدن این دولت نقش داشته‌اند

...و اما در حوادث اخیر نقش محوری اعضای حزب مشارکت، سازمان مجاهدین و حزب کارگزاران در سطح طراحی، سازمان‏دهی و هدایت اغتشاشات و تجمعات غیرقانونی این نتیجه را به دست می‌‏دهدکه احزاب مذکور همواره چه زمانی که در قدرت باشند مانند دوره‌ اصلاحات که دو قوّه را در اختیار داشتند و چه زمانی که در قدرت نباشند، بر روند فتنه‏‌جویی تا تغییر ماهوی نظام به نظامی سکولارادامه خواهند داد....