تجدیدنظرطلبان

سوم تیرماه سال یکهزار و سیصد و هشتاد و چهار زمانیکه در حلقه مشاوران هاشمی کسی حضور دکتر احمدی نژاد را جدی نمی گرفت، عصر سیاست ورزی جسورانه ای در راستای بازگشت قطار انقلاب

هرقدر که رهبری این نوع از سبکهای غربگرایانه اداره کشور را غلط و انحرافی می انگارد و کارآمدیشان را در مسیر انقلاب به چالش می کشد، ظاهرا تأثیری بر اصلاح منطق محاسباتی

"جریان استحاله طلب نئولیبرال خطی است که مسئولین آن از امکاناتی که از سال 68 به بعد، دولت کارگزاران و بعد دولت اصلاحات برای آنها فراهم کردند، استفاده کرده و سعی می‌کند خود را

پایگاه خبری وکس (Vox) در یادداشتی به بررسی دو انتخابات پیش رو در ایران (مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری) پرداخت و با احتمال دادن درمورد روی کار آمدن حزب اصلاح‌طلب، تاکید کرد که این دو امر آینده جمهوری اسلامی را تعیین خواهد کرد.

 درباره‌ی گزینش رهبری و انتخابات عمومی و بی‌واسطه یا با واسطه بودن آن، آیت ا... منتظری استدلال می‏کردند که گرچه مردم در انتخابات رهبری، مشارکت دارند اما نتیجه در مرحله‌ی دوم و با وساطت خبرگان، حاصل می‏شود و اطمینان در صورت دو مرحله‏ ای بودن انتخابات، بیش‌تر است زیرا احتمال خطا در توده‏های مردم ساده، بیش‌تر از احتمال خطای خبرگان ‏است. 

اساساً عدول عملی آقای منتظری از نظریه‌ی فقهی خود درباره‌ی اختیارات رهبری ـ در واقع ـ ، چیزی بیش از یک موضع‏گیری سیاسی نیست گرچه ایشان به تدریج در فقهی کردن آن بکوشند. در دوران قائم مقامی خود که رهبری خویش را مسجّل دیده و امتناع برخی از فقها، در تن دادن به رهبری ایشان پس از امام(ره) را آشکارا مشاهده می‏کردند، در حین بحث فقهی به مسأله‌ی نفسانیّت‌ها، حسادت‌ها و اطاعت ‏ناپذیری‏های سایر مدعیّان، توجه داده و چنان‌چه می‏بینیم ایشان نه تنها تخلّف از دستورات ولیّ فقیه را جایز نمی‏دانستند بلکه حتّی «مزاحمت» را حرام می دانستند.

 آقای منتظری بر اساس مبانی فقهی متین و مستدل بود که در مجلس خبرگان تدوین قانون اساسی نیز مواضع درستی(برخلاف برخی از مواضع آینده خود) گرفته و در دفاع از این اصل که کانون قانون اساسی جدید، اصل مربوط به ولایت فقیه می‏باشد و قانون بدون ولایت ‏فقیه، ساقط و بی اعتبار است در پاسخ به جریان سازی‌های کسانی چون «مقدم مراغه ‏ای، بنی‏صدر و عزّت ا...سحابی» در مجلس به پا خاست؛ ایشان استدلال فقهی کرده که مسؤولیت اصلی با رهبری است و دولت، مجلس و دادگستری، صرفاً در حکم کارگزاران و بازوان ایشان بوده و در مشروعیت خود، منوط به تنفیذ و نظارت استصوابی و ولایت ولی ‏فقیه می‏باشند.

از دورانی که مشخص شد شوروی از یک نظام معارض غرب به یک نظام درگیر مشکلات داخلی خود تبدیل شده است، یعنی از اوائل دهه 1360 تاکنون، ایران و اسلام گرایی مشکل اصلی آمریکا و بقیه کشورهای غربی و رژیم‌های ارتجاعی و سکولار وابسته به آن بوده است و تاکنون هیچ واقعه‌ای با فرض اینکه با منافع آمریکا و... ناخوان باشد، نتوانسته‌است جای مشکل ایران و اسلامگرایی را برای آمریکا و... بگیرد. هنری کیسینجر که نماد برجسته تفکر سیستمی آمریکا به حساب می‌آید، با صراحت گفت: «داعش و تروریسم موقتی و میراست اما آنکه ماندگار است و غلبه بر آن به این سادگی‌ها نیست، ایران و تاثیرات ناشی از آن بر منطقه حساس خاورمیانه است.»

پس از تحقق توافق هسته‌ای در ۱۴ ژوئیه ۲۰۱۵، هم تندروها و هم اصلاح طلبان انتخابات را نوعی همه‌پرسی درباره مسیر آتی انقلاب نامیده‌‌اند. «برجام» یک فاکتور مثبت برای «حسن روحانی» بعنوان یک میانه‌رو محسوب می‌شود و چشم‌انداز موفقیت برای حامیان وی را در انتخابات پیش‌ رو افزایش می‌دهد. تنشی که میان وی و تندورها بر سر معامله هسته‌ای ایجاد شد تا حدودی به این انتخابات نیز مرتبط بوده است.

در این بین در سال‌های پس از انقلاب جریانات مختلف از پنجره‌ی اندیشه‌ی خود به حدودوثغور تعامل با آمریکا نگریسته‌اند و حتی با در دست گرفتن مصادر قدرت توانسته‌اند تأثیراتی بر روند مواجهه با آمریکا بگذارند. هرچند تجربه‌ی تاریخی نشان داده، سیاست‌ها و راهبردهایی که با روح غالب انقلاب اسلامی همخوانی نداشته باشد نمی‌تواند دوام و قوام یابد و دیر یا زود از محور معادلات سیاسی کشور خارج می‌گردد. از جریانات سیاسی کشور که نگاه خاص به آمریکا و تفسیر ویژه‌ای از ماهیت ارتباط با آن دارد جریان اصلاحات است.