فساد سیاسی

سایت وابسته به یار غار سابق یک مفسد اقتصادی نوشت بدون روشن شدن ابعاد فساد نامبرده، صرف محکومیت وی چیزی را عیان نمی‌کند.

مردم ایران با تشکیل ستادها و سازمان‌ها نه مخالف‌اند نه موافق! چیزی که مردم با آن موافق‌اند استفاده فوری مسئولین از اقتداری است که امیدوارانه به آن‌ها بخشیده‌اند.

حرف زدن درباره‌ی فساد فایده‌ای ندارد با "دزد دزد" گفتن، دزد از دزدی دست برنمی‌دارد/ مسئولان، روزنامه نیستند که راجع به فساد حرف بزنند/ باید اقدام کنیم و به معنای واقعی کلمه جلوی فساد را بگیریم/ اشیائی که جزو مصارف دولتی است مطلقا از خارج تهیه نشود/ دولت تصمیم بگیرد در هر چه که در داخل امکان تولید آن است، مصرف کالاهای خارجی را بر خود حرام کند/مشکلات اقتصادی اگر بخواهد حل شود باید متمرکز روی مسئله‌ی تولید داخل شد/ کلید حل مشکلات اقتصادی در لوزان و ژنو و نیویورک نیست، در داخل کشور است.

در سال ۹۲ و آنهم در ایام رسیدگی به پرونده کرسنت در لاهه و درست هنگامی که قرار بود با شهادت در دادگاه گره کور این پرونده عیله ایران را باز کند،خبر ناپدید شدنش همه را شوکه کرد. او عباس یزدان‌پناه است.

بر اساس این تز جناب آقای روحانی، باید همه دولت‌ها به اتهام فساد منحل و نوعی آنارشی جایگزین نظامات و دولت‌ها شوند؛ نتیجه ای که بی شک منظور نظر رئیس جمهور محترم نبوده و نیست و شاید اشتباه وی تنها اعتماد به مشاوره‌های برخی چهره‌های تندرو و مخالف نهادهای ارزشی کشور بوده است.

یهود طی 700 سال مثلثی را به وجود آورد که اولین ستون آن بانک بود که کاملاً اساسش مبنی بر ربا بود، دومین ستونی را که آن‌ها ایجاد کردند بازار بورس و سهام بود و سومین آن‌هم جریان اوراق قرضه است. یهود طی 700 سال این سه نهاد عظیم و اصلی را در اروپا به وجود آورد که نهادینه شدن صهیونیزم و یهود در جهان و نگاه اقتصادی آنان مبنی بر این سه نهاد عظیم بود.