پرویز امینی

اظهارات سیف بر پیشانی برجام و حامیانش داغ «ناکارآمدی و راست نگویی» زده است و این داغ پنهانی نیست و همه در جریان هستند. پیش از این اظهارنظر تلاش دولت و حامیان برجام، پنهان نگه داشتن نقاط ضعف برجام بود و از آن به "افتاب تابان" تعبیر می‌کردند. اما الان این گزاره کاربرد ندارد و به همین دلیل اظهارات سیف، برجام را به قبل و بعد از خودش تقسیم کرده است.

تحلیلگر مسائل سیاسی نوشت: یادگار امام دارای انتقادات صریحی از سیاست‌های دولت سازندگی در جهتگیری اقتصادی و سیاست خارجی بود و توأمان از نقدناپذیری هاشمی و دولت وی نیز انتقاد می‌کرد؛ بنابراین مواضع یادگار امام در دوره سازندگی، چالش مشترک آنهاست و مسکوت گذاشتن موضع خود در برابر آن دیدگاه‌ها، بهترین مواجهه و البته انتخاب ناگزیر آنهاست البته اگر قابل تداوم باشد.

"امروز دعوا در کشور دیگر بین اصلاح طلبی و اصولگرایی نیست بلکه دعوا بین این گفتمان‌هاست؛ اصولگرایی که شما سابق بر این می‌شناختید اکنون یک‌پا در توسعه دارد و یک‌پا در عدالت و دیگر مرزبندی‌های سابق جوابگو نیست؛ بنابراین اکراه جناب لاریجانی از پیوستن به مجموعه موسوم به اصول‌گرایان و انکار دوگانه اصلاح‌طلبی و اصول‌گرایی از سوی جناب قالیباف غیرطبیعی نیست."

مهمترین دستاورد برجام، "اعتماد مجدد مردم به نظام" بود!/دولت به توافق برای اجرای ایده تعامل با کشورهای توسعه یافته(غربی) نیاز داشت/دستگاه هسته‌ای زیر نظر و کنترل هدایت‌گرانه رهبران نظام به سامان رسیده نه در ذیل عوامل اقتصادی و اجتماعی/مهمترین اثر برجام تقویت رابطه احترام‌آمیز بین مردم و حاکمیت است/دولت بعد از توافق با گردنه سخت کارآمدی روبروست‬/بعد از مدت‌های طولانی مجدداً در ایران دولتی مستقر شده که توسعه گرا است/با وجود اینکه آمریکا هنوز شیطان بزرگ است ممکن است به نتیجه برد-برد رسید...

اصلاح‌طلبان که در روزهای پایانی تبلیغات انتخاباتی، روحانی را به کمپین خود راه داده بودند، در آن روزها فرصتی برای حل مشکلات تئوریک خود در برابر مبانی روحانی نداشتند و بنابراین بلافاصله پس از انتخابات تمام تلاش خود را جهت مترادف سازی مفهوم «اعتدال» و «اصلاحات» به خرج دادند.

 «صداخفه‌کن»های دوره اصلاحات عمدتا نرم افزاری بود و منتقدین را با برچسب عدم درک پیام دوم خرداد و آراء بیست میلیونی، اقتدارگرایی، فاشیست، خشونت طلب و... ساکت می کردند در حالی که «صداخفه‌کن»های دوره هاشمی سخت افزاری و مانند دولت یازدهم از جنس برخورد قضایی و... بود. البته در دوره سازندگی مخالفت با هاشمی، مخالفت با پیغمبر تفسیر می شد اما در دولت یازدهم، رئیس جمهور، خود، خط قرمز است.

پرویز امینی:رئیس‌جمهور روحانی و هاشمی و خاتمی مجبور نبودند این تحلیل اجتماعی ازشرایط دولت رابا انجام رفراندوم دهه سوم فروردین در یک پهنه بزرگ اجتماعی به صورت داده‌های مستند و واقعیت‌های مورد اجماع ملی درآورند و «تنهایی دولت»از نظر اجتماعی را با دست خود اثبات کنند.

به گزارش «پايگاه خبري تحليلي رئيس جمهور ما»، خبرنامه دانشجویان ایران، دبیر اسبق اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل،در دومین روز از دوازدهمین اردوی جهاداکبر حضور پیدا کرد و پیرامون نگاه جامعه شناختی به عملکرد دولت یازدهم برای این جمع دانشجویی سخنرانی کرد.

دولت های ائتلافی در ادبیات شناخته شده سیاسی دنیا که عمدتا در نظام های پارلمانی ظهور و بروز میکنند، اساسا دولت های ضعیفند چرا که در یک وضعیت شکننده به سر می برند و تضعیف ائتلاف یا پایان ائتلاف با تضعیف و پایان دولت توام است. دولت روحانی یک دولت ائتلافی است که حفظ این ائتلاف برای بقایش اساسی است و منشا بسیاری از تصمیمات مانند معرفی چند باره وزیر علوم با مشخصات دلخواه یک سوی ائتلاف(اصلاحات) و بسیاری از ملاحظات دیگر همین فضای ائتلافی دولت است.

مسیری که روحانی در انتخابات طی کرد، نشان داد که یک سیاست مدار حرفه ای است و انتخابات روی کانون بلدی یا نابلدی سیاست چرخید / در مناظره سوم چالش پیرامون مسئله آزادی شکل گرفت و در واقع تک واژه بحث گازانبر و نزاع میان روحانی و قالیباف پیرامون آزادی، فضا را به نفع روحانی رقم زد؛ بنابراین برداشت روحانی از آراء این طبقه بیشتر شد.