خروج از اعتدال با معرفی منتسبین به فتنه؛ آیا دولت در اعتدال‌گرایی صادق بوده است؟

به گزارش «پايگاه خبري تحليلي رئيس جمهور ما»؛ "من یک اعتدالگرا هستم، من همیشه با اصولگرایان معتدل، اصلاح‌طلبان معتدل آشنا بودم نزدیک بودم کار کردم و امروز هم همان مسير را دارم، خوشحالم در این سی و چند سال خطم و مسیرم فکرم تغییر نکرد و هیچ گاه افراط‌گر نبودم نه به سمت راست نه به سمت چپ و امروز هم امیدوارم از آنهایی که اعتدال و عقلانیت را دوست دارند نمایندگی کنم.

خیلی من از این واژه فراجناحی خوشم می‌آید، چون معتقدم با یک جناح نمی‌شود کشور را اداره کرد."

جملات بالا بخشی از سخنان رئیس جمهور، در ایام تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری یازدهم است، بخشی از سخنان و شعارهایی که یک ملت به آن دل بسته بودند تا بعد از انتخاب وی به عنوان رئیس جمهور دولت یازدهم رسما به آن عمل شود. اما این روزها حداقل در بحث وزارت علوم به نظر نمی رسد که این سخنان رئیس جهور عملی شده باشد. چرا که اگر رئیس جمهور نه به سمت و نه به سمت راست گرایش داشت می توانست یک وزیری معتدل واقعی را به مجلس معرفی کند. این موضوع بی ربط با چالش این روزهای دولت و مجلس بر سر انتصاب وزیر جدید علوم نیست و عملا رئیس جمهور بر خلاف شعارهای انتخاباتی رسما بر حضور افرادی از جناحی خاص بر راس وزارت علوم تاکید دارد.

این در حالی است که سوابق مدیریت سیاسی، فرهنگی این جناح یعنی اصلاح طلبان آن هم از نوع تندرو و نزدیک به جریان فتنه، در سال های گذشته رسما زیر سوال است.

اکثریت مجلس شورای اسلامی در رابطه با ویژگی های یک وزیر علوم متعادل معتقدند که هرشخصی که توسط رئیس جمهور معرفی می شود، نباید نزدیک به جریان فتنه باشد چرا که در چنین صورتی با توجه به سابقه این افراد در سال 88 و حتی قبل از آن، فضای دانشگاه ها کاملا متشنج و سیاسی می شود این در حالی است که بهارستان نشینان علاوه بر اینکه بارها به افرادی که توسط رئیس جمهور برای وزارت علوم معرفی شدند، رای اعتماد ندادند بلکه تاکید دارند تا زمانی که چنین اشخاصی با سابقه نزدیکی به جریان فتنه و مدیریتی سال برانگیز در حوزه علم و آموزش دارند، به مجلس معرفی شوند، به آنها رأی اعتماد نمی دهند.

بعد از اینکه مجلسی ها به محمود نیلی احمدآبادی به دلیل نزدیکی با جریان فتنه و عدم توان مدیریتی برای وزارت علوم رای اعتماد ندادند، از رئیس جمهوری که در کارنامه تبلیغاتی خود برای انتخابات شعارهای زیبا و دلنشینی مبنی بر اعتدال و عقلانیت داشت، انتظار می رفت که از عزم جدی مجلس به منظور ایستادگی تمام قد در مقابل اصاب فتنه و مسئولیت داشتن آنها، با خبر می شد و با تدبیر و اعتدال شخصی را معرفی می کرد تا ویژگی شعار دولت یعنی اعتدال را دارا باشد.

این بار رئیس جمهور، فخرالدین دانش‌آشتیانی استادیار دانشکده عمران در دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی و شخصی که معاونت طرح و توسعه وزیر علوم، تحقیقات و فناوری، در زمان مصطفی معین از سال ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۲ را در کارنامه خود دارد به عنوان وزیر پیشنهادی علوم به مجلس شورای اسلامی معرفی کرد.

با یک بررسی اجمالی و با توجه به سابقه دانش آشتیانی در وزارت علوم در دوره اصلاحات پیش بینی نتیجه رای اعتماد مجلس به دانش آشتیانی را راحت و تا حدودی قطعی می کند. عملکرد مصطفی معین و معاونان ریز و درشتش در سالهای ابتدایی دوره اصلاحات که حوادث سال 78 در کوی دانشگاه یکی از بحث برانگیزترین دوران این وزارتخانه است همواره زیر ذره بین دلسوزان انقلاب بوده است، از آنجا که قشر دانشگاهی اغلب در کنار علم و حواشی آن در دانشگاه درگیر عواطف و احساسات هم هست چگونه امکان دارد که شخصی سکان دار آن شود که خودش مدیریتی احساسی و به دور از تدبیر در سال 78 داشته است که در نهایت حوادث مختلف منجر به آن پلشتی ها علیه نظام منجر شده است؟

شناخت جنس مدیریت مدیران اصلاح طب در وزارت علوم در دوره اصلاحات کار دشواری نیست، بازخوانی مواضع و نظرات اساتیدی که در این دوره جذب هیأت علمی شده اند و البته مطرح شدن بحث دانشجویان ستاره دار و در نهایت سوء استفاده از احساسات دانشجویان و سیاسی کردن فضای دانشگاه به منظور رسیدن به قله قدرت آن هم در حوادث کوی دانشگاه که این حرکات موجب تشویق ضد انقلاب هم شد، می تواند جنس مدیریت این دوره و مدیران سینه چاک این دوران از جمله دانش آشتیانی را شناخت.

در چنین شرایطی و با معرفی چنین وزیری سوالاتی مطرح است که مهمترین آن این است که آیا وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، ملک شش دانگ اصلاح طلبان افراطی و مشارکت کنندگان در فتنه در دولت اعتدال است، که رئیس جمهور با وجود عزم جدی مجلس به منظور عدم رای اعتماد به وزرایی که سابقه نزدیکی با فتنه دارند، همچنان به معرفی چنین افرادی اصرار دارد؟

اخیرا بعد از معرفی وزیر جدید پیشنهادی الیاس نادران که عملا در عدم انتصاب وزرای پیشنهادی رئیس جمهور به مجلس نقش تأثیرگذاری داشته است، اعلام کرده است که رأی نیاوردن "دانش آشتیانی" قطعی است. این درحالی است که درباره وزرای پیشنهادی قبلی هم قبل از جلسه رای اعتماد پیش بینی های درستی داشته است، البته در کنار اکثریت نمایندگان مجلس شورای اسلامی که حال باید منتظر بمانیم تا زمان جلسه رای اعتماد تا نتیجه قطعی مشخص شود.

اما نکته قابل تامل قصه وزرای پیشنهادی رئیس جمهور این است که با توجه به تاکید رئیس جمهور مبنی بر اعتدال و تشکیل دولت فراجناحی انتظار مردم و نمایندگان این است که دولت افرادی که غیر سیاسی، مدیر و دانشمند، از جناح های مختلف را برای این وزارتخانه به مجلس معرفی کند چرا که عرصه علم و دانش آن هم در فضای دانشگاه باید به دور از سیاست و جو سازی های سیاسی باشد.

و کلام آخر اینکه از آنجایی که کشور در عرصه علمی در جهشی چشم گیر قرار گرفته است، انتظار می رود که شخصی معتدل به معنای واقعی و به دور از فتنه و فتنه گری هر چه سریع تر بر راس وزارت علوم قرار بگیرد، چرا که ادامه این روند یعنی معرفی وزیری که سابقه سیاسی اش آن هم از نوع حوادث 78 و88 بیش از سوابق علمی آن است، می تواند رکوردی جدید در ثبت عدم رای اعتماد مجلس به وزیر یک وزارتخانه را رقم بزند که اگر این اتفاق بیفتد به نوعی خود روحانی رقم زننده نوعی از لجبازی هایی می شود سابقه و نتیجه خوبی در کشور ندارد؛ لج بازی هایی که روحانی در ایام تبلیغات یکی از جدی ترین منتقدان آن بود.

مهدی مهدیان

منبع