تجربه‌ي دولت‌های گذشته نیز نشان داده است که هر طیف اجرایی در چهار سال دوّم ریاست جمهوری توانسته است با موانع کمتر و با نهادینه کردن روش‌های خود به اهداف مطلوب خود نزدیک شود و این همانی است که مافیا از آن در هراسند و با تمرکز تمام امکانات خود در پی شکست دولت محبوب دکتر احمدی‌نژاد هستند، ولی باید بدانند که این ابزار مادّی نیست که همیشه سخن اوّل را می‌زند، چون هر چه را که بشر ناچیز بخواهد تا در مشیت الهی نباشد، تحقق نمی‌یابد و...

کودتای مطبوعاتی علیه نظام بر اساس طرح «برلوسکنی»

به گزارش «پايگاه تحليلي تبیینی رئيس جمهور ما»؛ اگر در این چهارسال دولت دکتر احمدی‌نژاد به دکّه‌ي نشریات سری زده باشید خواهید یافت که این دولت در عرصه‌ي مطبوعات نیز با دیگر دولت‌ها متفاوت است؛ چرا که نه‌تنها سرخط مطبوعات مانند گذشته مجیز‌گو و در جهت اهداف دولت نیست، بلکه کم‌نظیر‌ترین اهانت‌ها و افتراها را داشته‌اند و متأسفانه هر چه به انتخابات نزدیک‌تر می‌شویم، عرصه مطبوعات نوشتاری و مجازی را آلوده‌تر به این امر زشت می‌یابیم تا جایی که حریم خانواده‌ي محترم رییس‌جمهور نیز در بی‌تفاوتی مراجع نظارتی بر مطبوعات‌ مورد اهانت و تمسخر زشت قرار می‌گیرند. نمی‌دانیم اگر نسبت به آقایان رفسنجانی و خاتمی و یا میر‌حسین موسوی هم چنین جسارت‌هایی می‌شد، باز هم شاهد اینگونه بی‌تفاوتی‌ها بودیم؟!

آنچه اصحاب جنگ احزاب بر علیه نظام اسلامی طرّاحی کرده‌اند شبیه سازی طرح «‌برلوس‌کونی‌» در ایتالیا است. برلوس‌کونی به عنوان نماینده‌ي راست‌گرایان در ایتالیا جزو چند سرمایه‌دار اوّل آن کشور می‌باشد که با در دست داشتن شبکه‌های تلویزیونی خصوصی و غالب مطبوعات ایتالیا، مهمترین عوامل قدرت را در آن کشور اروپایی در دست دارد. ولی «‌برلوس کونی» از بد حادثه به دنبال حمایتش از بوش در اشغال عراق در انتخابات ایتالیا با عدم اقبال چشمگیر مردم مواجه گردید و رقیب چپ گرایش «پرودی» که مخالف اشغال عراق و تا حدودی منتقد سرمایه‌داری بود، زمام امور را در دست گرفت ولی «‌برلوس‌کونی» دست‌بردار از قدرت نشد، بلکه با ایجاد التهابات اقتصادی با کمک بنگاههای اقتصادی که در دست داشت و بزرگ‌نمایی برخی از ناهنجاری ها، مثل جمع‌آوری زباله‌های ناپل و از کاه، کوه ساختنهای رسانه‌ای، نگذاشت که تا در دور بعد پرودی کامیاب شود و این یکی از عواملی است که مدعیان اصلاحات را به این انتخابات خوشبینانه امیدوار ساخته است که متأسفانه ما در برخی از برنامه‌های انتخاباتی سیما نیز در پوشش گفتار برخی از مردم که ساختار هدایت شده‌ي این برنامه‌ها محرز است، سخنانی تخریبی ویا پوشش تبلیغات زود‌رس امثال مهندس موسوی را از برنامه‌هایی چون 20:30 شاهدیم.

البته اینگونه الگو‌برداری، بی‌سابقه نبوده است، چرا که مدعیان اصلاحات با شبیه‌سازی دقیق، طرح فروپاشی شوروی سابق در ایران و یا انقلاب‌های مخملی که در پس پروژه‌ي 18 تیر قرار داشت، ناکارآمدی اینگونه فعالیت‌ها را در‌یافته‌اند و اگر تحریم‌های جدید آمریکا را هم برای پیشبرد این طرح خود، کارساز می‌دانند در اشتباهند، چرا که در ایران اسلامی عوامل تعیین کننده، همه‌اش ظاهری نیست، مگر اینکه برای مبارزه با عالم غیب بر آن باشند که صف‌آرایی کنند، چنانكه «محمد رضا خاتمی» گفته است:

«نامزد ما باید چنان محبوب باشد که از پس نیروهای غیبی هم بر بیاید.»[1]

وامید واریم که به این شبیه‌سازی دست نزنند، چرا که آمریکایی‌ها و صهیونیست‌ها بارها شکست سوزناک مقابله با نیروهای غیبی را تجربه کرده‌اند که نمونه‌ي عبرت‌انگیز آن امداد غیبی «طوفان شن طبس» می‌باشد. البته در شبیه‌سازی‌های مدعیان اصلاحات نباید امکان شبیه‌سازی توطئه‌ي قتل «رفیق حریری» در لبنان و یا «بی نظیر بوتو» در پاکستان را نادیده گرفت، چرا که در کسادی بازار رقیبان احمدی‌نژاد خود‌زنی و پیراهن عثمان ساختن از تشنگان قدرت بعید نیست.

بگذریم...

کسانی که خود را جدّی‌ترین رقیبان دکتر احمدی‌نژاد می‌دانند و در آستانه انتخابات دهم ریاست جمهوری حتی با یکدیگر رقابت می‌کنند تا افتخار رقابت احمدی‌نژاد را برای خود مصادره کنند که در این راستا از هر نوع تهمت و فحاشی و تخریبی فرو‌گذار نیستند، متأسفانه در شعارهای تبلیغی‌شان دم از احیای خط امام راحل می‌زنند و چون آقای موسوی خود را مدعی روش امام راحل و احیاگر فرمان هشت ماده‌ای حضرت امام در حفظ آبرو و حقوق افراد می‌دانند، ولی در صحنه عمل، شاهدیم که میدان رقابت سالم انتخاباتی را در مهرورزترین دولت‌ها به معرکه‌ي تاخت و تاز غیرمنصفانه‌ي مرسوم جوامع سکولار و غربزده می‌خواهند مبدل سازند که در آن اصل و هدف فقط بر زمین زدن رقیب است و بس و ملاک فقط کسب قدرت می‌باشد. که با هجمه‌ي بی‌سابقه‌ي نشریاتی که در انتخابات گذشته حامی رقیب اصلی آقای احمدی نژِاد -یعنی آقای رفسنجانی- بودند و دیگر رسانه‌های از راه رسیده از این قماش امروز با تمام ترفندهای تبلیغی برآنند که با سوء استفاده از فضای باز سیاسی‌ای که دولت نهم ایجاد کرده است، وجاهت دولت خدمتگزار را پایمال نمایند تا شاید در صدی بر اقبال کم مردم به خویشتن بیافزایند.

رقیبان احمدی نژاد بیش از بیست سال با خط امام فاصله دارند!

این در صورتی است که در روش و منش آن سفر کرده در این عرصه‌ها سخن اوّل را فقط اخلاق، تهذیب نفس و خود‌سازی می‌زند و از خود‌سوزی و دگر‌سوزی متداول امروز برای کسب قدرت نشانی در آن مکتب نمی‌توان یافت، حضرت امام خمینی در رابطه‌ي کسب مسئولیت در نظام اسلامی می‌فرمایند:

«ما باید دولت اسلامی را، همه‌ي مردم، همه‌ي انسان‌ها، دولت اسلامی را تقویت کنند تا بتواند اقامه‌ي عدل بکند... مقصد این است که اسلام جریان پیدا بکند، مقصد این نیست که من اجرایش کنم. از چیزهایی که انسان مبتلا به آن هست این شیطنت‌های باطنی که انسان به آن مبتلا هست این است که، دلش می‌خواهد خودش متصدی امر باشد. جریان امر اگر به دست دیگری بهتر واقع بشود، این ناراحت است، می‌گوید من خوب است باشم. این از شیطنت‌های باطنی انسان است. انسان به صورت مقدّس مآبی طرحش می کند، «من می‌خواهم به این ثواب برسم .» اگر حساب کند پیش خودش که همان ثواب را، بالاترش را به شما می‌دهند، وشما کمک کنید به این کسی که متصدی است و از شما بهتر می‌تواند‌، راضی نمی‌شوید. مسئله این نیست که ثواب می‌خواهم، مسئله این است که دنیا می‌خواهم... ما گرفتار یک شیطنت‌هایی در خودمان هستیم که کثافتکاری است و پستی است و خودتان را نجات بدهید و خودمان را نجات بدهیم. اگر از این بند نجات پیدا بکنید، آن بعدش آسان می‌شود، وحدت آسان می شود، امّا از این بند باید نجات پیدا بکنیم، از این بند خودخواهی، هرچه هست برای خودم، خود محوری، من، نه غیر، این در همه‌ي نفوس هست مگر اینکه تهذیب بشوند...»[2]

به راستی اگر فرموده‌ي رهبر معظم انقلاب در همه گیر شدن مکتب امام خمینی تحقق می‌یافت آیا ما امروز شاهد تخریب‌های دشمن شاد کن و در جهت اهداف صهیونیسم نسبت به دولت محترم نهم بودیم؟! آنهم دولتی که پس از سال‌ها به تصریح رهبر معظم انقلاب، احیاگر شعار‌های انقلاب و مرام امام خمینی در کشور و جهان است‌.

آقایان کروّبی و میر حسین موسوی که کم وبیش دم از خط امام راحل می‌زنند، آیا دوستی و نزدیکی با «نهضت آزادی‌ها» که از مطرودین حضرت امام و از دید آن سفر کرده نزدیک به ارتداد بوده‌اند را از لوازم خط امام دانسته‌اند که حتی از بکار‌گیری آنان در کابینه‌ي آینده‌شان سخن می‌گویند؟!

نزدیکی افراد مشهور به رواج بی بندوباری و تبرج فساد انگیز دخترکان چون «فائزه‌ رفسنجانی» به ستاد آقای موسوی و سخنرانی‌های شهر به شهر وی به نفع میرحسین را با کدامیک از شاخصه‌های خط امام باید بسنجیم؟!

حمایت «سازمان مجاهدین انقلاب» از آقای موسوی که به واسطه‌ي کارنامه‌ي ضددینی و حمایت از سخنان مرتدانه‌ي «آغاجری»، از سوی حوزه‌ي علمیه‌ي قم نامشروع شناخته شد، چه معنایی می‌تواند داشته باشد؟!

حمایت احزابی چون «کار گزاران» و «مشارکت» از مهندس موسوی که بر خلاف قانون و نظر امام و رهبری انقلاب، دولت‌های وقت آنان را پایه گذاشتند، چه سنخیّتی با حقوق مردم و خط امام دارد؟!

حضور افرادی چون «کرباسچی» و «عباس عبدی» و « مهاجرانی» که تخلف آنان از مبانی خط امام و یا در مراجع قضایی محرز شده است، در اردوگاه آقای کروبی چه معنایی می‌تواند داشته باشد؟!

اینها همه درحالی است که دولت مظلوم را همه‌ي این آقایان به تمام بدی‌ها وصف می‌کنند، در صورتی که به فرموده‌ي رهبر معظم انقلاب اسلامی:

«دولت جدید‌، شاخصه‌اش عبارت است از‌: تصمیم قاطع بر خدمت خستگی‌نا‌پذیر به مردم، به میدان آوردن همه‌ي توان خود و پر رنگ کردن هدف‌های بلند انقلاب. اینها مشخصه‌های این دولت است. این دولت با تکیه بر شعارهای انقلاب و شعارهای امام بزرگوار، بر آن است که همه‌ي توان خود را به میدان بیاورد؛ با همه‌ي وجود کار کند؛ گره‌های زندگی مردم را باز کند؛ زیر ساخت‌های کشور را هر چه زودتر و هر چه بهتر و جامع تر به وضعیت مطلوب‌، برای پیشرفت‌های آینده بسازد و در عرصه‌ي بین‌المللی بر استقلال ملّی و عزت ملت ایران تکیه کند. می‌بینیم و حس می‌کنیم که این دولت بنا دارد عزت و استقلال ملی را آنچنان که در شأن ملت ایران است، حفظ کند.»[3]

حال آقایانی چون جناب مهندس موسوی و یا محسن رضایی که پیش از این هم در این مملکت زندگی می‌کرده‌اند، چگونه و با چه مبنایی تشخیص داده‌اند که کشور به گفته‌ي خودشان در پرتگاه قرار دارد؟!

و چگونه پاسخگوی مدعای خود در حیف و میل شدن بیت‌المال در این دولت بیش از سی‌سال گذشته خواهند بود؟! ما در صورتی از زبان آقای موسوی پس از بیست سال سکوت شاهد اهانت به وزیران پاک‌دست و اغلب خدمتگزار دولت نهم هستیم که در دولت‌های گذشته به ظاهر سالم‌ترین وزیران به برج‌سازی و کارخانه‌داری می‌پردازند. آن زمانی که در تاخت‌وتاز دوستان کارگزارانی آقای موسوی در دولت آقای رفسنجانی کمترین حقوق مردم نیز به بهانه‌ي توسعه‌ي بی‌حد و حصر نادیده گرفته شد و دختر رییس جمهور وقت با امکانات شهرداری تهران به بهانه‌ي ورزش بانوان بر بی بندوباری دخترکان کشور تأکید داشتند و عرصه بر متدینین آنچنان تنگ شده بود که نیروهای انتظامی به دستور وزارت کشور وقت به برخورد با معترضین به سخنان «فائزهء هاشمی» پرداختند که -خود شاهد آن بودم-؛ امثال آقای موسوی در آن بزنگاه که به تصریح رهبری انقلاب اقتضا داشت که «خواص طرفدار حق به میدان دفاع از ارزش‌ها بیایند» کجا بودند‌؟! چرا مثل حال که دم از ارزش‌ها می‌زنند ذرهّ‌ای در آن زمان از ارزش‌مدارانی که به جرم عمل به بند میم وصیت نامه‌ي امام در بازداشت به سر می‌بردند دفاع نکردند؟!

ریشه‌ي دشمنی ها با دکتر احمدی نژاد

حال چه شده است که پس از فترتی نفس‌گیر که با چشمانی اشک آلود و دلی خونین ناظر بی‌حرمتی به مقدسات جمهوری اسلامی از ناحیه‌ي بالاترین مقامات اجرایی بودیم، اکنون که مدد الهی بار دگر شامل حال سرنوشت انقلاب شد و شخصیتی به واقع مردمی و دلداده‌ي شعار‌های ناب اسلامی و انقلابی با ناز شست انتخاب مردم به صحنه‌ي جدّی کار و تلاش و فعالیت آمده‌است، آقایانِ دیر آمده که با ادعای ارزش‌مداری به تخریب این دولت‌ می‌پردازند، زود هم‌ می‌خواهند بروند بر روی کرسی ریاست؟! ایرادی به این ریاست طلبی نباید داشت، ‌ولی چرا به نام خط امام و ارزش‌ها، مقاصد زخم خورده‌های دولت عدالت را پیش می‌برند؟!

رهبر معظممان فرمودند:

«خوشبختانه یک دولت مردمی و پایبند به ارزش های دینی هم سر کار است. خود رییس جمهور (دکتر احمدی‌نژاد) با شیوه و منش مردمی، با ساده زیستی، با دلبستگی کامل به ارزش‌های اسلامی، با شجاعت و اعتماد به نفس، در میدان کار و تلاش است، اجزای دولت و خود رییس جمهور، کمر بسته‌ي خدمت به مردم، مشغول کار هستند. ابتکار عمل را هم در مسائل کشور و هم در مسائل بین‌المللی در دست دارند. رییس جمهور اهل کار، اهل ابتکار، اهل خدمت، اهل عمل، وارد میدان و خسته نشو است. در شاخص های گوناگون کشور هم در همه جا نشانه‌ي پیشرفت را ملاحظه می‌کنیم... چندی پیش رییس جمهور محترم از مطبوعات گله کرد که بد‌گویی می‌کنند، بد‌دهنی می‌کنند، لجن‌پراکنی می‌کنند و بعضی از مطبوعات اعتراض کردند. من معمولاً مطبوعات را می‌بینم؛ من حق را به رییس‌جمهور دادم، من معتقدم نمی‌گویم همه‌ي مطبوعات، بعضی از مطبوعاتی که انتقاد می‌کنند، انتقاد ایرادی ندارد، بی‌انصافی می‌کنند.»[4]

گناه احمدی نژاد این است که چون دولت‌های گذشته عمل نکرد که احزابی چون «مجمع روحانیون مبارز» (دولت‌ موسوی) و «حزب کارگزاران» (دولت رفسنجانی) و «حزب مشارکت» (دولت خاتمی) را در حمایت خود تشکیل دادند و با بیت‌المال نشریات همسو با دولت ترتیب دادند- که رکورددار آنان دولت دوّم خرداد است- بلکه در این زمینه آنقدر قانون‌مدارانه عمل کرده‌اند که حتّی برخی از دوستان مطبوعاتی دولت نهم از کم‌توجهی دولت به آنان گله‌مندند.

خلاصه‌ي کلام اینکه مخربان دکتر احمدی‌نژاد که برخی به شکل رقیب وارد میدان شده‌اند خط خود را از دشمنان جدا کنند چرا که در صف اوّل مخالفانِ روی کار آمدن مجدد رییس جمهور محترم صهیونیست‌ها می‌باشند و این فرمایش رهبر معظم انقلاب اسلامی را در نظر بگیرند که فرمود:

«دشمنان می‌خواهند مردم به دولت، که مسئولیت اداره‌ي امور کشور را دارد، بی‌اعتماد باشند، سعی کنید این نقشه را خنثی کنید.»[5]

«مثل جنگ احزاب دست به دست هم داده‌اند، فشار دارند می‌آورند که این دولت را بکوبند، هدفشان هم این دولت یعنی آقای احمدی نژاد شما‌ها نیستید... هدف انقلاب است، هدف نظام است، هدف واقعی نظام است شما (دولت نهم) چون حرف نظام را می‌زنید، آماج تهاجمات قرار می‌گیرید... علتش همه این است که گفتمان این دولت گفتمان انقلاب است.»[6]

«امروز در دولت جدید به‌رغم همه‌ي کار شکنی‌ها، این ارزش (های امام و انقلاب) سخن اوّل و حرف رايج شده و دولت صریحاً آنرا بیان می‌کند و علّت دشمنی‌ها چه کسانی که در داخل و چه در خارج هستند، همین است که رییس‌جمهور به‌طور ‌صریح به این ارزش‌ها اظهار عشق و علاقه می‌کند. در داخل نیز برخی نگاه می‌کنند آنجایی که این ارزش‌ها پاس داشته می‌شود کجاست تا به آن حمله کنند و هر خط و حرکتی که علیه ارزش‌ها باشد، این افراد آنرا دوست دارند.»[7]

اگر چه اینگونه اعمال تخریبی بر علیه دولت کار و تلاش و خدمت از وابستگان همه‌ي جریان‌ها غیر‌قابل پیش‌بینی نبود، که اگر سخن از عدالت باشد، بسیاری را برآشفته خواهد کرد و کینه‌ي عدالت‌ستیزان را برخواهد انگیخت و به فرموده‌ي رهبر معظم انقلاب اسلامی:

«با آغاز مبارزه‌ي جدّی با فساد اقتصادی و مالی یقیناً زمزمه‌ها و به تدریج، فریادها و نعره‌های مخالف با آن بلند خواهد شد. این مخالفت‌ها، عمدتاً از سوی کسانی خواهد بود که از این اقدام بزرگ متضرر می شوند و طبیعی است، بددلانی که با سعادت ملّت و کشور مخالفند یا ساده دلانی که از القائات آنان تأثیر پذیرفته‌اند، با آنان همصدا شوند. این مخالفت‌ها نباید در عزم راسخ شما تردید بیفکند.»[8]

رقیبانی که بیش از دو ماه با موج تخریب رییس جمهور محترم به میدان آمده اند، آیا از خود سؤال کرده‌اند که چرا بدخواهان دیرین انقلاب چون نهضت آزادی‌ها و رادیوهای بیگانه و حتی رژیم‌های مرتجع عربی از حضور آنان در مقابل احمدی‌نژاد استقبال کرده‌اند؟!

حضرت امام خمینی(سلام الله علیه) هنگامی که عده‌ای از روحانیون به هواداری میرحسین موسوی حزب «مجمع روحانیون» را تشکیل دادند، در پیامی به ایشان گوشزد کردند:

«اگر در این نظام کسی یا گروهی خدای نکرده بی جهت در فکر حذف یا تخریب دیگران برآید و مصلحت جناح و خط خود را بر مصلحت انقلاب مقدّم بدارد، حتماً پیش از آنکه به رقیب یا رقبای خود ضربه بزند، به اسلام و انقلاب لطمه وارد کرده است.»[9]

حال آیا ایشان مصداق این کلام امام راحل نیستند؟! آیا باز می‌توان باور کرد که در خط امام حرکت می‌کنند؟!

دیگر رقیبان نیز مراقب باید باشند که در این جو بد اخلاقی قرار نگیرند، چرا که کفران نعمت به گذشته‌ي آدمی نیز ضربه می‌زند، حال با هر سابقه‌ي جهادی و خدمتگزاری که باشد و در آخر این سخن صریح رهبر معظم انقلاب اسلامی را به گوش جان بسپاریم که فرمودند:

«این دستاوردهای نظام اسلامی ، به راحتی محقق نشده است که عده ای بخواهند به دلیل اغراض شخصی و دشمنی با دولت ، در اصل نظام خدشه وارد کنند... این فضای بی بندو باری در حرف زدن و اظهار نظر علیه دولت ، مسائلی نیست که خداوند به آسانی از آنها بگذرد... تفضلات و رحمت الهی تا زمانی است که ما مراقب گفتار ، رفتار، و عملکرد خود باشیم زیرا خداوند با ما خویشاوندی ندارد... برخی کار ها و ظلم ها ، فتنه ای به پا می کند که دامن همه ، اعم از ظالم و غیر ظالم را می گیرد بنابر این همه باید مراقب اظهار نظر ها ، تبلیغات ، و اقدامات خود باشند.»[10]

از همه جالب تر اینکه رهبر معظم انقلاب اسلامی در آستانه‌ي انتخابات صریحاً حمایت خود را از دکتر احمدی نژاد چنین اعلام فرمودند:

«‌همراهی دولت با ملّت را قدر بدانید. مردم! دوستی دولت را قدر بدانید...

می‌بینید اگر چنانچه رییس جمهوری شور و نشاط داشته باشد، شوق و اراده داشته باشد، چه خدمات بزرگی را برای این کشور انجام می‌دهد. می‌خواهند این نباشد...

بهترین آن کسی است که درد کشور را بفهمد. درد مردم را بداند، با مردم یگانه و صمیمی باشد، از فساد دور باشد، دنبال اشرافی‌گری خودش نباشد...

نامزدهایی که ثبت نام کرده‌اند و زود‌تر از موعد قانونی تبلیغات می‌کنند، سعی کنند با انصاف عمل کنند... بنده که از همه‌ي این آقایان، اوضاع کشور را بیشتر می‌دانم، بهتر خبر دارم، می‌دانم بسیاری از مطالبی که درباره‌ي وضع کشور و وضع اقتصاد می‌گویند به عنوان انتقاد خلاف واقع است و اشتباه می کنند...»[11]

آنچه که مسلّم است، دولتی چون دولت نهم که با رویکرد ساختار‌شکنی وارد میدان شده است، در سال‌های نخستش طبیعی است که باید با چالش‌ها و موانع جدّی‌ای روبرو شود تا دست ‌فرصت‌طلبان با نفوذ را کوتاه کند و اگر دقت کنید، پس از سه سال دولت نهم توانست تا حد قابل‌توّجهی وزیران همراه را در کابینه داشته باشد و تجربه‌ي دولت‌های گذشته نیز نشان داده است که هر طیف اجرایی در چهار سال دوّم ریاست جمهوری توانسته است با موانع کمتر و با نهادینه کردن روش‌های خود به اهداف مطلوب خود نزدیک شود و این همانی است که مافیا از آن در هراسند و با تمرکز تمام امکانات خود در پی شکست دولت محبوب دکتر احمدی‌نژاد هستند، ولی باید بدانند که این ابزار مادّی نیست که همیشه سخن اوّل را می‌زند، چون هر چه را که بشر ناچیز بخواهد تا در مشیت الهی نباشد، تحقق نمی‌یابد.

 --------------------------------------------------------------------------------

[1]- سایت موج سوم (حامیان خاتمی- موسوی)

[2]- صحیفه‌ي امام، ص ۵۲۸

[3]- سخنرانی معظم له در حرم مطهر رضوی‌(علیه السلام) 1/1/85

[4]- دیدار معظم له با مردم گرمسار در سفر استانی سمنان. 21/8/85

[5]- حرم رضوی(علیه السلام) 1/1/86

[6]- دیدار با هیأت دولت نهم 2/6/87

[7]- دیدار معظم‌له با ایثارگران خراسان رضوی(علیه السلام)- اردیبهشت ۸۶

[8]- فرمان مبارزه با فساد- 10/2/80

[9]- صحیفه‌ي نور- ج ۲۱- ص ۱۷۶

[10]- دیدار با کارگزاران حج .۱۵/۸/۸۷

[11]- دیدار مردمی – سنندج 22/2/88