مستقل عمل کردن شورای عالی امنیت ملی و خارج کردن رئیس جمهوری از حوزه امنیتی کشور در سال های گذشته که دستگیری اطرافیان رئیس جمهوری از سوی دستگاه های امنیتی هم موید آن است به خوبی نشان می دهد که در حقیقت دولت جدایی که تندروها در دولت تشکیل داده بودند و از بیرون از کابینه و مجموعه هایی مثل کیهان خط می گرفته باید امروز جوابگوی تحریم ها و نتایج آن باشد.

اگر چه جریان تندرو حاکم بر کیهان، فشارهای اقتصادی تحمیل شده به مردم طی دو سال اخیر را نتیجه سوءمدیریت اقتصادی دولت معرفی می کند اما کارشناسان مسایل سیاسی، فشارها را نتیجه سوء تدبیر این تندروها و اعمال نفوذ آنها در دیپلماسی هسته ای ارزیابی می کنند.

 به گزارش ایرنا، شخصیت ها و رسانه های جریان تندرو در حالی تلاش می کنند مشکلات اقتصادی کشور را به سوء مدیریت دولت نسبت دهند که خود این افراد اگر در تمام مشکلات مقصر نباشند با سیاستگزاری غلط خود در بخشی از مشکلات، مقصر اصلی اند.
امروز جریان تندرو بعد از شکست در یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری و پشت کردن مردم به آنها در شرایطی از وضعیت بوجود آمده مبهوت است که به خاطر احساس ضعف در مقابل جریان پیروز انتخابات، حمله به دولت را در پیش گرفته است.
اگرچه رهبران جریان تندرو به خوبی می دانند که حمله به دولت، دردی از آنها دوا نخواهد کرد و زخم شکست آنها از جریانی که آنرا سازشکار می خواندند را التیام نخواهد داد، اما آنها کینه جویانه دنبال انتقام گرفتن از دولت به خاطر حمایت نکردن از این جریان در انتخابات هستند تا بلکه با فرافکنی، علت شکست ها را دولت دهم توصیف کنند.
البته مردم آگاه تر از آن هستند که فریب ظاهرسازی ها و شانتاژ رسانه ای جریان تندرو در مقصر نامیدن دولت را بخورند و مردم به خوبی می دانند که از سال ها پیش، جریان تندرو از دولت فاصله گرفته وحتی برای خود دولتی در دولت تشکیل داده بود.
مگر نه این است که از دو سال قبل به این طرف، دیگر احمدی نژاد در شورای عالی امنیت ملی جایگاه خاصی ندارد و به قول مرتضی آقاتهرانی از اعضای جبهه پایداری و از حامیان سعید جلیلی در یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، زیر نظر دبیر شورای عالی امنیت ملی فعالیت می کند.
اگرچه به لحاظ تعاریف قانونی، رئیس جمهوری در حقیقت رئیس شورای عالی امنیت ملی است و دبیر شورای عالی امنیت ملی زیر نظر رئیس جمهوری فعالیت می کند اما آقاتهرانی در یک برنامه انتخاباتی مدعی شده بود که «دکتر جلیلی، دبیر شورای امنیت ملی است و کسانی که زیر دست دکتر جلیلی هستند شخصیت های همانند رئیس جمهور، رئیس مجلس، رئیس قوه قضائیه، فرماندهان سپاه، ارتش و نیروی انتظامی هستند و دکتر جلیلی چهار سال اینها را اداره می کرده است.»
البته این حامی جلیلی بیراه هم نگفته و ناخواسته در واقع به این واقعیت اشاره کرده است که اگر نگوییم در چهار سال گذشته، حداقل در دو سال گذشته، شورای عالی امنیت ملی که مشخصا مسوول پرونده هسته ای و در نتیجه تحریم های بین المللی و یکجانبه علیه ایران بوده از کنترل رئیس جمهوری خارج شده و مستقل عمل می کرده است.
البته مستقل عمل کردن شورای عالی امنیت ملی و خارج کردن رئیس جمهوری از حوزه امنیتی کشور در سال های گذشته که دستگیری اطرافیان رئیس جمهوری از سوی دستگاه های امنیتی هم موید آن است به خوبی نشان می دهد که در حقیقت دولت جدایی که تندروها در دولت تشکیل داده بودند و از بیرون از کابینه و مجموعه هایی مثل کیهان خط می گرفته باید امروز جوابگوی تحریم ها و نتایج آن باشد.

«نه» مردم به سوءتدبیر
«نه» مردم در انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری و رای به دکتر حسن روحانی رئیس جمهوری منتخب، «نه» به دولت نبود چرا که دولت نه نماینده ای در میان نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری داشت و نه در ارتباط با تعامل با گروه 1+5 تصمیم گیرنده بود بلکه این «نه» نه به کسانی بود که اکنون مدعی هستند دولت مقصر تحریم ها و گرانی هاست.
کارشناسان مسائل سیاسی معتقدند تحریم های اقتصادی غرب و فشار ناشی از آن که مردم تاوانش را پرداختند در حقیقت نتیجه سوءتدبیر دولت در مدیریت اقتصادی نیست بلکه سوءتدبیر در پرونده هسته ای تحت تاثیر تفکرات نفوذی های کیهان در شورای عالی امنیت ملی بود که چنین نتایجی را به بار آورد.
اگرچه حوزه تاثیرگذاری کیهانی ها در شورای عالی امنیت ملی در دو سال گذشته بیشتر از آنکه سخت افزاری باشد نرم افزاری بوده اما مهدی محمدی دبیر سابق صفحه سیاسی روزنامه کیهان تنها یکی از نمونه افرادی است که به طور مشخص در دو سال گذشته در شورای عالی امنیت ملی و حتی مذاکرات هسته ای فعال بوده و حتی در مذاکرات از طرف تیم ایران به عنوان هماهنگ کننده امور خبرنگاران فعالیت می کرده است.
اگرچه رئیس دولت دهم در موارد متعدد تلاش کرد مانع از تاثیرگذاری جریان تندرو بر پرونده هسته ای و دیگر مسائل مربوط به شورای عالی امنیت ملی شود اما فریادهای احمدی نژاد شنیده نشد و حتی از سوی کیهان و دوستانش به تمسخر گرفته شد.

**تمسخر فریادهای احمدی نژاد
افکار عمومی به خوبی به یاد دارند که چقدر اظهارات احمدی نژاد در قبال تعامل با جهان در یکی دو سال اخیر مورد تمسخر نویسندگان کیهان و زنجیره وسیع نشریه ها و وب سایت های وابسته به آنها شد به طوری که وی را به «عقب گرد» و حتی خیانت به آرمان های انقلاب متهم کردند.
البته رفتن شورای عالی امنیت ملی زیر چتر تندروهای کیهان فقط در موضوع هسته ای موثر نبود و کارشناسان مسائل سیاسی، اشغال سفارت انگلیس که تبعات بسیار بدی برای نظام در تعامل مثبت با جهان داشت را نیز نتیجه همین موضوع ارزیابی می کنند.
اشغال سفارت انگلیس که بسیاری معتقدند باعث تشدید فشارهای بین المللی بر ایران به بهانه موضوع هسته ای از جمله «تحریم بانک مرکزی» و «صادرات نفت ایران» شد به اعتراف رسانه ها، وبلاگ ها و اظهارات اشغال کنندگان این سفارت توسط همین تندروها هماهنگ و اجرایی شد.
اکنون که فرصت تاریخی تعامل با جهان در دوران دولت دهم تحت تاثیر اعمال نفوذ گروه های تندرو به هدر رفته، دولت «تدبیر و امید» نیز برای بهبود وضعیت باید این گروه که تفکرات سیاسی آن در روزنامه کیهان نمود می کند و از گذشته دور خواهان خروج تهران از «ان پی تی» برای حل موضوع هسته ای بوده اند را مهار کند.
تحلیلگران کیهان که در تحلیل هایشان ، خروج ایران از «ان پی تی» را علاج دردها اعلام می کردند و هنوز هم در تحلیل هایشان با فرافکنی برای پوشاندن سوءمدیریت خود در دیپلماسی هسته ای، دولت را به سوءمدیریت اقتصادی متهم می کردند باید بدانند که با شانتاژ رسانه ای چیزی عوض نخواهد شد و آنها باید برای این همه تحریم و این همه فشار به مردم پاسخگو باشند.

**بازی در زمین دشمن
البته ممکن است، فردا تحلیلگران جریان تندرو مدعی شوند که در هر صورت استکبار جهانی، استکبار است و ما را در هر صورت تحریم می کرد و ما نباید کوتاه می آمدیم که البته حرف درستی است و عقب نشینی جمهوری اسلامی هرگز کاهش دشمنی های دشمنان را در پی نداشته است اما این واقعیت را نباید انکار کرد که جریان تندرو در زمین دشمن بازی کرد و شرایطی را فراهم آورد که دشمنان جمهوری اسلامی بتوانند حتی دوستان ایران مثل چین، روسیه، هند و بسیاری دیگر کشورها را برای تصویب تحریم های بین المللی علیه تهران ترغیب کنند.
مقامات غربی بویژه شخص باراک اوباما رئیس جمهوری آمریکا و وزرای خارجه و سابق و فعلی این کشور بارها در سخنرانی های خود تاکید کرده بودند که باید حامیان بین المللی ایران را نیز برای فشار بر ایران راضی کنیم که البته جریان تندرو داخلی با تحرکات نابجای دیپلماتیک و رسانه ای در دو سال آخر دولت دهم به خوبی زمینه های تحقق اهداف واشنگتن در گسترش تحریم ها علیه تهران را فراهم کرد.
البته دولت دهم در دفاع از مردم بویژه اقشار آسیب پذیر فقط به فریاد زدن بر سر تندروهایی که مسبب فشارها و تحریم ها بودند بسنده نکرد بلکه خود را قربانی کرد و تلاش کرد اکنون که نمی تواند جلوی ماشین تحریم ها را بگیرد با اجرایی کردن جراحی بزرگ اقتصادی کشور یعنی هدفمند کردن یارانه ها در این شرایط سخت، بخشی از آثار تحریم را برای ضعفایی که به نان شب محتاجند، برطرف کند.