آقای روحانی اگر به توانایی جوانان کشور و داشته های درون زای خودمان اطمینان می کردید و با انجام وظیفه نتیجه را به خدا واگذار می کردید امروز مردم به جای "ژنو" چشم به افقهای دورتری دوخته بودند.

تا همین جای کار هم برای کسانی که ریشه مشکلات کشور را نه در ساختارهای مریض بلکه در تیرگی روابط با غرب می دانند باید مشخص شده باشد که کلید قفل اقتصاد بیمار ایران مذاکره با کدخدا نیست.
آقای روحانی اگر به جای تاکید بر حقوقدان بودن خود و انحراف افکار عمومی به اینکه منشا مشکلات ضعف دیپلماسی هسته ای است هشدارهای رهبر معظم انقلاب را درباره لزوم حرکت به سمت اقتصاد بدون نفت برای خلق یک حماسه اقتصادی جدی می گرفتید و تمام نیروهای کشور را برای این منظور بسیج می کردید الان و پس از پایان وعده صد روزه کشور شرایط امیدوار کننده تری داشت.
آقای روحانی اگر به لزوم هدفمندی یارانه ها که باعث کاهش مصرف نه تنها بخش انرژی بلکه تمام کالاها در کشور می شود پای می فشردید و به روشهای اقتصادی که جواب نداده اند و در زمان پدر معنویتان کشور را به ورطه ورشکستگی و وابستگی کشاندند پشت می کردید خدا هم شما و دولتتان را با همان کدخدا تنها نمی گذاشت.
آقای روحانی اگر به توانایی جوانان کشور و داشته های درون زای خودمان اطمینان می کردید و با انجام وظیفه نتیجه را به خدا واگذار می کردید امروز مردم به جای "ژنو" چشم به افقهای دورتری دوخته بودند.
آقای روحانی الناس علی دین ملوکهم. شما گفتمان "ما می توانیم" آن مرد را به گفتمان مذاکره با کدخدا تبدیل کردید و منتظر عواقب آن هم باشید.
آقای روحانی اقتصاد بیمار این کشور با هدفمندی یارانه ها، اصلاح نظام بانکی، مالیاتی، پولی و مالی و گمرکی و ترمیم فرهنگ مصرف قابل حل است. تو را به خدا کدخدا را رها کنید و به جوانان مستعد و انقلابی این مرزو بوم اعتماد کنید که فمن یتوکل علی الهه فهو حسبه
امام صادق (ع) با نقل یک حدیث قدسی به مومنین گوشزد می کنند که خداوند امید هرکس را که به غیر او امید ببندد قطع می کند.
قسم به عزتم، و قسم به جلالم، و قسم به مجدم و قسم به استيلايم بر عرش (و حاکميتم بر جهان)، هر کس که به غير از من اميد ببندد البته اميدش را نااميد و تبديل به يأس خواهم کرد و به اين نااميدي اکتفا نمي‌کنم و در ميان مردم جامه ذلت بر او مي‌پوشانم.» خداي متعال در ادامه به ضررهايي بالاتر (ضررهاي معنوي) اشاره کرده، مي‌فرمايد؛ «وَلَأُنَحِّيَنَّهُ مِنْ قُرْبِي وَلَأُبَعِّدَنَّهُ مِنْ فَضْلِي او را از قرب خودم به دور خواهم انداخت و از فضلم دور خواهم کرد.»

مصطفی شایسته