حضرت علامه مصباح یزدی گفت: احساسم این است که اگر تمام شبانه روز تسبیح به دست بگیرم و سر به سجده بگذارم و شکر خدا کنم به خاطر همین یک نعمت نمی توانم شگرگزار باشم، دیگران هم کلاه خود را قاضی کنند.

سال گذشته در چنین روزی بوی عطر ولایت شهر مقدس قم را عطر آگین کرد. تبلیغات شوم دشمنان انقلاب مبنی بر جدایی ملت و حوزه های علمیه از ولایت در این روز بی اثر شد و مردم شریف قم در پشت سر علما و اندیشمندان اسلامی به شوق دیدار ولی امر خود، سر از پا نشناخته و سراسیمه برای بیعت با نائب امام خود به خیابانها ریختند.

به گزارش «پایگاه خبری تحلیلی رئیس جمهور ما»، به شکرانه آن حضور تاریخی و حماسی و یاد و خاطره آن ایام فراموش نشدنی مراسم بزرگداشت اولین سالگرد سفر زعیم امت اسلامی، حضرت امام خامنه ای تحت عنوان "همایش بزرگ غدیر قم" در سالن همایش های مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) قم برگزار گردید.

حضرت علامه مصباح یزدی در این همایش یادآوری نعمت های الهی را دارای اهمیت فراوان توصیف کرد.

ایشان با تجلیل از هدایت های داهیانه و مدبرانه مقام معظم رهبری بعد از امام راحل، خود را عاجز از قدرشناسی از این نعمت توصیف کرد و گفت: اگر شب و روز بخواهم خدا را به خاطر این نعمت شاکر باشم باز هم نمی توانم.

رییس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) با تاکید بر اینکه باید قدردان و شاکر نعمت های الهی بود، به آیاتی از قرآن کریم اشاره کرد و یادآور شد: بازشناسی این روش قرآنی دارای اهمیت فوق العاده ای است که می بایست به ابعاد مختلف آن توجه کرد.

حضرت علامه مصباح یزدی با بیان اینکه البته خدا نیازی به شگرگزاری انسان ها ندارد، افزود: انگیزه هایی که خدا از آفرینش انسان داشته و نعمت هایی که به انسان ها ارزانی داشته است، با انگیزه های بشری تفاوت بسیار دارد و شگرگزاری آن نیز فرق می کند.

وی گفت: شاید کمتر به این نکته توجه شده که چرا قرآن اصرار دارد بشر باید شگرگزار باشد، خدا با تاکید و آشکارا بیان کرده که اگر شاکر نعمت ها باشید بر نعمت افزوده می شود و در مقابل اگر کفران نعمت کنید نعمت های شما در معرض زوال قرار می گیرد.

عضو مجلس خبرگان رهبری گفت: این تمام مطلب نیست، بلکه یک هدف متوسط است، خداوند انسان را خلق کرده تا دارای اختیار باشد، تصمیم های عاقلانه بگیرد و راه ها را انتخاب کند تا به نتیجه مطلوب برسد.

وی بیان داشت: لطف خدا این اقتضا را دارد که به انسان گفته شود این راه این لوازم و مقتضیات را دارد و راه دیگر چه آثار و توابعی به دنبال دارد، خدا راه را نشان می دهد، این انسان است که یا شاکر خدا می شود و یا اینکه ناسپاسی می کند.

آیت الله مصباح یزدی گفت: خدای متعال در درون انسان یک انگیزه فطری قرار داده است که او را به سمت و سوی کارهای خیر سوق می دهد، همه ما تجربه کرده ایم وقتی احساس می کنیم کسی صادقانه به ما خدمت می کند تصور می کنیم به او بدهکاریم و باید دین خود را به هر نحوی که شده به او ادا کنیم.

رییس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) یادآور شد: این احساس را خالق باری تعالی در وجود انسان قرار داده است از این رو خود را ملزم می داند در مقابل خدماتی که به او می شود سپاسگزاری کند این یک امر فطری است که در عمق وجدان انسان ها قرار داده شده است.

وی شگرگزاری از نعمت های خدا را سبب تقرب الی الله دانست و با بیان اینکه انسان هرچه دارد سرتا پا از اوست، تصریح کرد: بالاترین لذت ها، شادی ها و افتخارات در تقرب به خدا است، البته عقل ما نمی رسد، آن چیزی که باعث شده خدا ما را وادار به شگرگزاری کند لطف و فیاضیت خداوند تبارک و تعالی است.

استاد برجسته حوزه علمیه قم افزود: شرط رسیدن به آن این است که انسان این درک و احساس را داشته باشد که نسبت به کسی که این نعمت ها را به او داده بدهکار هست و باید درمقابل او کرنش و تواضع کند، تا این حالت در ما پدید نیاید آن حالت قرب را نخواهیم داشت و این عالی ترین کمالی است که یک مخلوق می تواند به آن برسد، با شگرگزاری، انسان لیاقت عالی ترین مراتب را پیدا می کند.

حضرت علامه مصباح یزدی قرب به خدا را بالاترین و عالی ترین مرحله کمال انسان دانست و تاکید کرد: آن عاملی که سبب می شود انسان بتواند به این درجه عالیه برسد این است که در مقابل نعمت های فراوان ذات اقدس اله شاکر خدا باشد و این لطیف ترین و ارزشمند ترین انگیزه ای است که می تواند در رفتارهای ما اثر داشته باشد.

نماینده مجلس خبرگان رهبری بیان داشت: اگر اهل شکر شدیم می توانیم امیدوار به نیل به این مرتبه باشیم، اما اگر از اول زندگی نسبت به همه خدمات و نعمت ها ناسپاسی صورت گیرد و فرد احساس نکند به کسی از جمله پدر و مادر بدهکار است، این تربیت درست نیست چیزی که امروز در تفکرات الحادی وجود دارد.

حضرت علامه مصباح یزدی یادآورشد: خداوند نعمت های فراوانی به بشر داده است که قابل شمارش نیست، اما می توان دسته بندی کرد و گفت خداوند نعمت های متنوعی به ما عطا کرده است که شامل نعمت های فردی و اجتماعی می شود.

وی بیان کرد: از جمله نعمت ها، نعمت مدیران صالح جامعه است که بیشتر ما قدردان آن نیستیم، در راس همه اینها مدیریت کلان جامعه است که در فرهنگ ما عنوان رهبری دارد، این نظام هرمی دارد که در راس آن نقطه ای وجود دارد که ارزش های همه نظام به آن نقطه منتهی می شود و از آنجا نشأت می گیرد.

عضو مجلس خبرگان رهبری تاکید کرد: بالاترین نعمتی که در جامعه اسلامی ما وجود دارد نعمت رهبری است، اگر تاریخ انقلاب را مطالعه و با سایر کشورها مقایسه کنیم به تفاوت آن پی می بریم، انقلاب ایران و افغانستان تقریبا همزمان بود، اما در این کشور آمریکا و ناتو خیمه زدند و همه چیزشان را به عهده گرفتند و گروه های افغانی که سال ها مبارزه کرده بودند به جان هم افتادند و شروع به برادر کشی کردند و هنوز هم این وضعیت ادامه دارد، اما ایران در ظرف زمانی کوتاهی در مقام مقایسه با همه انقلاب های جهان، با هزینه کمتر و به سرعت به پیروزی رسید و رشد جهش گونه ای داشت.

رییس مؤسسه امام خمینی (ره) بیان داشت: موقعیتی که امروز انقلاب در معادلات جهانی دارد با سایر کشورها بسیار فرق می کند، چون که ایران خمینی داشت، ایشان یک نفر بود اما وجودشان باعث شد که کشور به پیروزی برسد. در مدت کوتاهی روند امور شکل گرفت و حرکت جامعه به سوی تکامل شروع شد و در طول تاریخ ما این چنین جهشی را سراغ نداریم.

وی اضافه کرد: شکل گیری انقلاب به دست یک نفر بود و ادامه این انقلاب نیز به واسطه جانشین ایشان بود، کسی که در همه طوفان ها و فراز و فرودها کشتی انقلاب را آرام به ساحل امن رساند مقام معظم رهبری بود، البته هنوز زود است که این مسائل را درک کنیم و باید سال ها بگذرد.

آیت الله مصباح یزدی گفت: شکر این نعمت بسیار مهم است، اگر این نعمت نبود ما نمونه دیگری از افغانستان و شاید هم بدتر می بودیم، وجود این رهبر، جان میلیون ها نفر را نجات داد و شرف و عزت و افتخار را برای کشور و مردم به ارمغان آورد.

وی با تحسین دستاوردهای بی نظیر انقلاب اسلامی در عرصه های مختلف علمی، صنعتی و دیگر عرصه ها یادآورشد: رشدی که در جمهوری اسلامی در عرصه های مختلف به دست آمده جای مطالعه فراوان دارد، همه اینها از یک نظر مرهون یک شخصیت است و امروز باید قدردان این نعمت باشیم.

حضرت علامه مصباح یزدی گفت: احساسم این است که اگر تمام شبانه روز تسبیح به دست بگیرم و سر به سجده بگذارم و شکر خدا کنم به خاطر همین یک نعمت نمی توانم شگرگزار باشم، دیگران هم کلاه خود را قاضی کنند.

وی ابراز داشت: چقدر زشت است کسی نعمت پدر و مادر خود را انکار کند، طبعا چنین فردی در مقابل دیگران و حتی خدا نیز خود را شاکر و قدردان نمی داند، این همان کفوریت است که در قرآن آمده است، اگر می خواهیم در این دام گرفتار نشویم باید روحیه شگرگزاری را در خود تقویت کنیم، اگر این روحیه پیدا شد قطعا خدا نیز نعمت او را افزون خواهد کرد.