به سوی سوپر دو قطبی / در حاشیه آغاز مصاف اکبر و اسفندیار

ثبت نام شخصیت های متعدد اصولگرا و اصلاح طلب طی 5 روز مهلت قانونی ثبت نام در انتخابات، هرگز چشم ناظران سیاسی را سیر نکرد. همگان تا آخرین دقایق مهلت قانونی ثبت نام منتظر حادثه ای بزرگ بودند؛ منتظر آغاز بازی بزرگان و دوئل حرفه ای ها؛ منتظر اکبر و اسفندیار!

نفس ها تا آخرین لحظات ثبت نام در سینه ها حبس شده بود اما بالاخره آمدند. همزمان با هم و در دقایق پایانی. این گونه بود که تعلیقی جذاب و پرکشش به پایان رسید. اکبر هاشمی رفسنجانی از راهروی راست و اسفندیار رحیم مشایی از دالان چپ وارد سالن ثبت نام شدند و غوغایی به راه افتاد.

حامیان کاندیدای 80 ساله با شعار «صل علی محمد ناجی ملت آمد» از او استقبال کردند. در مقابل، عزت الله انتظامی، آقای بازیگر 89 ساله با دستمال گردن شیکش به استقبال مشایی آمده بود. خبرنگاران از خود بی خود شده بودند و برای تهیه یک فریم عکس و پرسش یک سوال بدیهی از بزرگان از روی هم رد می شدند، مانند تماشاگرنماهای استادیوم آزادی. هاشمی در اثر ازدحام و ابراز علاقه شدید حامیانش به نفس تنگی افتاد و قدرت الله علیخانی باد بزنی برایش دست و پا کرد. رفسنجانی شاید به دلیل همین حال نامساعد از خیر برگزاری کنفرانس خبری گذشت. حکایت مشایی نیز اینچنین بود با این تفاوت که نیروی جوانی او را تا پشت میز کنفرانس رساند.

بازی بزرگان از ابتدا جدی و حداکثری آغاز شده بود. هاشمی رفسنجانی منتظر ورود مشایی بود. رقابت با هواداران و شاگردان (روحانی، عارف، ولایتی) هرگز در شأن رفسنجانی نیست، همچنین است حکایت رقابت او با مخالفان کوتاه قامت. مشایی نیز منتظر ماند تا نسخه دست اول سرمایه داری وارد صحنه شود. تمام سرمایه داری در برابر همه داشته های عدالتخواهان. رفسنجانی و مشایی دو قطبی های کاذب را کنار زدند و پس از 4 سال بار دیگر تضاد اصلی جمهوری اسلامی از پرده برون افتاد. دیروز دوباره دو قطبی های کاذبی چون راست-چپ، اصولگر-اصلاح طلب، عمار-منحرف و ... رسوا شدند. در جمهوری اسلامی بحمدالله همچنان دعوای اصلی دعوای سرمایه داری و عدالتخواهی است؛ دعوای فتنه و انحراف!

با این وجود اشتباه است اگر تصور شود الگوی رقابت سیاسی 92 شبیه 84 و 88 خواهد بود. این بار به جای دو قطبی، باید در انتظار یک سوپر دو قطبی نشست. هاشمی در نبرد 84 با احمدی نژاد، اصلاح طلبان را در کنار خود دید. سال 88 بخش قابل توجهی از اصولگرایان نیز برای میرحسین موسوی ستاد انتخاباتی راه انداختند و برای اجماع علیه احمدی نژاد چراغ سبز نشان دادند. امروز اما هاشمی برای اجماع علیه مشایی می تواند روی تمام نیروهای سیاسی کشور حساب باز کند حتی روی بخشی از سوم تیری ها!

امروز تقریبا تمام نیروهای سیاسی کشور لااقل در نفی احمدی نژاد و عدالتخواهان با هاشمی رفسنجانی به تفاهم گفتمانی رسیده اند و این یعنی طراز قدرت سیاسی یک قطب انتخاباتی به شدت افزایش یافته و مرزهای اجماع علیه احمدی نژاد توسعه یافته است. هاشمی رفسنجانی همچنین نیم نگاهی هم به قم و مراجع دارد و آماده است در صورت نیاز شکاف نیمه فعال تهران-قم را فعال کند.

مخالفان احمدی نژاد قدرت باروری و زایندگی شان را از دست داده اند، به همین دلیل برای سومین بار هاشمی رفسنجانی ناگزیر از ورود به صحنه شده است. در مقابل، جریان عدالتخواهی با بهترین رویش خود وارد عرصه شده است. رئیس جمهور دیروز تاکید کرد که اسفندیار تمام ویژگی های مثبت او را منهای نقاط ضعفش داراست تا معیار نوروزی رهبر انقلاب بدون مصداق نماند. شاید به همین دلیل است که مخالفان اسفندیار به مراتب از 84 و 88 عصبانی تر هستند. به نظر می رسد دو قطب سرمایه داری و عدالتخواهی که دیگران بر آنها نام فتنه و انحراف را نهاده اند، در برابر یکدیگر صف آرایی کرده اند. شاید پس از 24 خرداد 92 با یکی از این دو قطب برای همیشه خداحافظی کنیم.