رقابت در شباهت / آیا احمدی نژادی کامل تر، ظهور خواهد کرد؟

طیف های گوناگون سیاسی از مدت ها قبل چشم انتظار روز اول فروردین 1391 بودند. رهبران اصلاح طلب این روز را لیله القدر انتخابات 92 نامیدند که تکلیف آن ها را روشن می کند. اصولگرایان نیز که از مدت ها قبل با سازو کارهایی چون 2+1، 3+2، پایداری و ... فعالیت شان را آغاز کرده بودند، برای اطلاع یافتن از دیدگاه های انتخاباتی رهبر انقلاب لحظه شماری می کردند. سخنرانی رهبر انقلاب که به انتهای خود رسید، انتظار گروه های سیاسی نیز به پایان رسیده بود.

حضرت آیت الله خامنه ای پس از ایراد سخنانی جامع پیرامون موضوعاتی چون تحریم های اقتصادی غرب، مذاکره با آمریکا و راهبردهای جمهوری اسلامی در سال 92 و ... دقایقی را نیز به انتخابات ریاست جمهوری اختصاص دادند؛ دقایقی حساس و سرنوشت ساز که البته با بهت و حیرت ناظران چپ و راست همراه شد:
«در نهایت، رأی مردم تعیین کننده است. آنچه که اهمیت دارد، تشخیص شما و رأی شما است. باید خودتان تحقیق کنید، ملاحظه کنید، دقت کنید، از انسانهای مورد اعتمادتان بپرسید، تا به اصلح برسید و اصلح را انتخاب کنید.»

برای حیرت سیاسیون راست و چپ، دلایل متعددی را می توان برشمرد که البته موضوع این نوشتار نیست. مثلا اصولگرایان که در واکنش به تئوری "انتخاب اصلح" همواره پوزخند زده و بر تئوری "صالح مقبول" و "انتخاب بر اساس نظر سنجی" پافشاری می کردند، از تاکید رهبر انقلاب انگشت حیرت به دندان گرفتند.

غافل گیری گروه های سیاسی اما به همین جا ختم نشد. هیچ یک از اصولگرایان و اصلاح طلبان تصور نمی کردند که قرار است دقایقی بعد محمود احمدی نژاد به عنوان شاخص انتخاب اصلح از سوی رهبر معظم انقلاب معرفی شود:
«آن چیزهائی که امروز برای دولت و برای رئیس‌جمهور نقاط قوّت محسوب میشود، اینها باید در رئیس‌جمهور بعدی وجود داشته‌ باشد، اینها را باید در خود تأمین کند؛ آن چیزهائی که امروز نقاط ضعف شناخته میشود ــ که ممکن است شما بگوئید، من بگویم، دیگری بگوید ــ این نقاط ضعف را باید از خود دور کند. یعنی ما در سلسله‌‌ی دولتهائی که پشت سر هم می‌آیند، باید رو به پیشرفت باشیم.»

برای اولین بار طی 24 سال گذشته رئیس جمهور فعلی به عنوان محور انتخاب اصلح معرفی شد و حالا کاندیداهای ریاست جمهوری می بایست نسبت خود را با نقاط ضعف و قوت محمود احمدی نژاد مشخص کنند. بزرگان راست و چپ به خوبی معنی سخنان رهبر انقلاب را متوجه شده اند. به خصوص که حضرت آیت الله خامنه ای در سال های 76 و 84 هیچگاه روسای جمهور وقت – اکبر هاشمی رفسنجانی و سید محمد خاتمی - و نقاط ضعف و قوتشان را به عنوان شاخص انتخاب اصلح معرفی نکرده بودند. محوریت یافتن محمود احمدی نژاد، ناگوارترین خبر برای گروه هایی بود که طی 2 سال گذشته بیشترین فاصله ممکن را با محمود احمدی نژاد تجربه و حتی بر سر برائت از نقاط قوت احمدی نژاد نیز با یکدیگر رقابت کرده بودند. به همین دلیل فراز پایانی سخنان رهبر انقلاب در رسانه های وابسته به این گروه ها محجور افتاد و فراز های دیگری مورد توجه قرار گرفت.

نقاط ضعف احمدی نژاد از نظر گروه های سیاسی
محمود احمدی نژاد نیز همچون هر انسانی داری نقاط مثبت و منفی است با این وجود بر سر تعریف این ویژگی ها بین گروه های سیاسی مختلف اختلاف نظرهای عمیقی وجود دارد. به عبارت دیگر هر یک از گروه ها و شخصیت های سیاسی بر اساس ظن خویش به داوری درباره محمود احمدی نژاد می پردازند؛ نکته مهمی که رهبر انقلاب نیز در سخنان نوروزی خود، بدان اشاره ای ظریف داشتند:
«... آن چیزهائی که امروز نقاط ضعف شناخته میشود ــ که ممکن است شما بگوئید، من بگویم، دیگری بگوید...»

در اینجا می توان به برخی از نقاط ضعف محمود احمدی نژاد از دیدگاه گروه ها و احزاب سیاسی مختلف اشاره داشت. به عنوان نمونه اصولگرایان مواردی چون "استبداد رای"، "بی توجهی به نصیحت بزرگان اصولگرا"، "مشورت ناپذیری"، "بی توجهی به مراجع تقلید"، "ناکارآمدی در مدیریت"، "بی اعتقادی به حجاب فقهی"، "لیبرالیسم فرهنگی" و ... را نقاط ضعف محمود احمدی نژاد می نامند.

اگر نظر حسین شریعتمداری را در باره نقاط ضعف احمدی نژاد جویا شویم او این موارد را برخواهد شمرد: «"تلاش برای براندازی نظام"، "پیوند با جاسوسان"، "پیوند با گروهک رجوی"، "به هم ریختن عمدی بازار سکه و ارز برای نوشاندن جام زهر به رهبری –نعوذ بالله –"، "پیوند با بهائیت"، "تلاش برای سازش با آمریکا"، "فساد گسترده مالی و اقتصادی" و ...».

این سوال را حتما باید از هاشمی رفسنجانی و حامیانش نیز پرسید و از آن ها شنید: «"انحراف از سیاست های دولت سازندگی"، "گام نهادن در راه ابوالحسن بنی صدر"، "دشمنی با روحانیت"، "تندروی و دشمنی با اعتدال"، "کنار زدن دلسوزان انقلاب"، "تفرقه افکنی بین نیروهای انقلاب"، "مهدویت انحرافی و شباهت گفتمانی با انجمن حجتیه" و ... نقاط ضعف محمود احمدی نژاد یا همان بلیه فعلی است.»

جبهه پایداری و آیت الله مصباح یزدی نیز نقاط ضعف محمود احمدی نژاد را بارها شمارش کرده اند: "ایجاد بزرگترین خطر از صدر اسلام تا کنون"، "ترویج ناسیونالیسم و ملی گرایی"، "بازتولید بهائیت و ظهور محمد علی بابی دیگر در دولت احمدی نژاد"، "پیوند با فراماسونری"، "تلاش برای رونمایی از دین جدید"، "شباهت با کارگزاران سازندگی"، " ترویج اومانیسم"، "اعتقاد به پلورالیسم"، "پیوند با جریان فتنه"، "کمک گرفتن از شخص شیطان"، "رمالی و جن گیری"، "تنازل از شعار های سوم تیر 84" و ...

روشن است گروههای سیاسی که با عناوین مذکور دولت را توصیف می کنند، نمی توانند نقطه قوتی برای آن قائل باشند. به راستی برای "بزرگترین خطر از صدر اسلام" یا "بلیه" چه نقطه قوتی می توان متصور بود؟

در این میان حامیان محمود احمدی نژاد هیچ یک از این موارد را بر نمی تابند و اصلاح طلبان نیز سیاست "دید گفتیم" را در پیش گرفته اند.

نقاط قوت و ضعف احمدی نژاد از نظر رهبر انقلاب
در میان این آشفته بازار، باید پرسید نظر فردی که احمدی نژاد را به عنوان میزان اصلح معرفی کرده است، درباره نقاط ضعف و قوت او چیست؟ رهبر معظم انقلاب طی 8 سال گذشته به خصوص در دیدارهایی که در شهریور ماه با هیئت دولت داشته اند، ویژگی های رئیس جمهور و دولت های نهم و دهم را مورد ارزیابی قرار داده اند.

قبل از استخراج نقاط ضعف و قوت دولت های نهم و دهم از سخنان رهبر معظم انقلاب، لازم است به یک تقسیم بندی در برخورد با کلام رهبری اشاره داشت. فرمایشات رهبر انقلاب درباره دولت را می توان به چهار دسته تقسیم کرد: 1) توصیه ها و تشویق ها 2) انذارها و هشدارها 3) بیان نقاط قوت 4) بیان نقاط ضعف

بررسی توصیه ها و انذارهای رهبر انقلاب موضوع این نوشتار نیست اما لازم است بین این دو با نقاط قوت و ضعف دولت تمیز قائل شد. به عنوان نمونه رهبر معظم انقلاب همواره عدالتخواهی دولت را به عنوان یک نقطه قوت معرفی کرده اند اما در عین حال نسبت به بی توجهی به "معنویت" و "عقلانیت" انذار داده اند. انذارهای رهبری درواقع هشدارهایی است برای پیشگیری از لغزش و عقبگرد و طبیعتا نمی توان این موارد را در شمار نقاط ضعف دولت برشماری کرد؛ همچنین است وضعیت توصیه ها و مشوق های ارائه شده در کلام رهبر معظم انقلاب. به عنوان نمونه ای دیگر، رهبر انقلاب همواره دولت را به توجه به اسناد بالادستی چون سند چشم انداز توصیه و تشویق کرده اند اما این موارد را نیز نمی توان حمل بر توجه دولت به سند چشم انداز کرد و درشمار نقاط قوت آن به حساب آورد. در احصاء نقاط ضعف و قوت دکتر احمدی نژاد بر اساس سخنان رهبر معظم انقلاب، صرفا مواردی مورد توجه قرار گرفته است که تحت همین عناوین توسط رهبری مورد اشاره قرار گرفته است و به عنوان ضعف ها و قوت های محض دولت مشخص شده است.

نقاط قوت دکتر احمدی نژاد در کلام رهبر انقلاب را ذیل 4 عنوان کلی استخراج شده است. عبارات ذیل عین کلام رهبر معظم انقلاب در توصیف ویژگی های مثبت شخص رئیس جمهور و دولت های نهم و دهم است:

الف) ویژگی های مثبت شخصیتی رئیس جمهور:
1- قاطع 2- شجاع 3- دانشمند 4 – کارآزموده 5- انقلابی 6- خدمتگزار 7 – خاکی 8- صادق 9- ساده زیست 10 – مردمی 11- حرفه ای در امر سیاست 12- مبتکر 13- جسور 14- برخوردار از روح بلند پروازی 15 – برخوردار از قوای جوانی 16- برخوردار از حوصله‌ى جوانى 17 – فعال 18- کوشنده 19- دلسوز 20- زحمت کش 21- برخوردار از روحیه دلیری در برخورد با مشکلات 22- پرانرژى 23 - خستگى‌‌‌‌‌‌نشناس 24- هوشمند 25 – صریح 26- از جنس مردم 27- برخورداری از خرد، تدبیر و حکمت

ب) ویژگی های مثبت سیاست خارجی دولت:
1- تلاش برای افزایش ابهت نظام اسلامى 2- برخورداری از روحیه استکبارستیزى 3- اعاده‌ى عزت ملى 4- ترک انفعال در مقابل سلطه و تجاوز و زیاده‌طلبى سیاستهاى استکبار 5 - دفاع از عزت ملت ایران 6- دفاع شخص رئیس جمهور از حقوق هسته ای ملت ایران 7- روحیه‌ى تهاجم در مقابله‌ى با زورگویان بین‌المللى 8 - تحرک فراوان در دیپلماسی 9– بیان سخنان خوب، پخته، درست و جالب از تریبن های بین المللی 10- زنده کردن نام امام عصر (عج) و حضرت زهرا (س) در مجامع بین المللی

ج) ویژگی های مثبت گفتمانی دولت:
1- زنده کردن ارزش ها و شعار های انقلاب در دولت نهم و دهم 2- انطباق گفتمان کلى دولت بر شعار ها و گفتمان امام 3- مبارزه با فساد 4- پایبندی به اسلام 5- گسترش آزادی 6- حق طلبی 7- پاسخگویی 8 - سعه صدر و تحمل مخالف 9- پرهیز از اشرافی گری 10- عدم وابستگی رئیس جمهور و اعضای دولت به هیچ یک از احزاب، گروه ها و جناح های سیاسی 11- مبارزه با سکولاریسم و متوقف کردن نفوذ آن در نظام 12- مبارزه با غرب باوری 13- شرمنده نشدن به خاطر سر دادن شعار های انقلاب 13- ایجاد رعب در دل مفسدان 14- حق طلبی 15 – اهتمام به مستضعفین و طبقات ضعیف 16 – زنده کردن شعار دولت اسلامى 17- اهتمام به علم و پیشرفت علمى

د) ویژگی های مثبت مدیریتی دولت:
1- اهتمام به کارِ کارشناسى 2- سرعت عمل 3- داشتن جرئت ایجاد تحول 4- پرکاری 5- تمرکززدایى
6 - نظارت بر عملکرد زیرمجموعه 7- شجاعت در اجرای طرح سهمیه بندی بنزین و هدفمندی یارانه ها 8- توجه به عدالت توزیعی

حضرت آیت الله خامنه ای در بیان نقاط ضعف دولت روشی خاص داشته اند که در جملات زیر هویداست:

«بنده در دوره‌هاى گذشته همیشه حمایت میکردم. منتها خب، این خصوصیاتى که عرض کردیم، موجب بشود که انسان گرمتر حمایت کند و در این قدردانى و حمایت، دلگرمتر اقدام کند. البته این به معناى چشم بستن بر ضعفهاى دولت هم نیست. بالاخره شما هم بشرید، نقص دارید، ضعفهایى هم دارید؛ کارهایى را میخواسته‌اید انجام بدهید، ولى انجام نگرفته؛ کارهایى را به فکر نبوده‌اید و به ذهنتان نبوده، باید متوجه آنها بشوید و انجام بدهید؛ که در جلسات خصوصى با آقاى رئیس‌جمهور و با بعضى از مسئولین دیگر و در بسیارى از جلسات عمومى - مثل همین دیدارهاى دولت و غیره - هم گفته شده. البته آن حمایت هم بجاى خودش محفوظ است و هست.»

روشن است که رهبر معظم انقلاب درباره نقاط ضعف دکتر احمدی نژاد ناگفته هایی دارند که به جز شخص ایشان و رئیس جمهور، فرد دیگری از آن با خبر نیست. با این وجود رهبر معظم انقلاب طی 8 سال گذشته در مواردی صراحتا نقاط ضعف رئیس جمهور و دولت های نهم و دهم را یادآور شده اند. برخی از این نقاط ضعف جنبه مقطعی و گذرا داشته که بعد از تذکر رهبر معظم انقلاب مرتفع شده است. برخی دیگر اما بارها توسط حضرت آیت الله خامنه ای مورد تاکید قرار گرفته است.

الف) نقاط ضعف مقطعی
1) بی توجهی به مسئله پژوهش در کشور:
«بودجه‌ى تحقیقات حقیقتاً یکى از آن نقاط ضعف ماست. من گاهى که با دانشگاهیها و اساتید و مسؤولین بخشهاى علمى کشور مواجه مى‌شوم، این مسأله‌ى بودجه تحقیقات را مطرح مى‌کنند. سه، چهار سال است که مرتب به ما گفته‌اند بناست به سه درصد بودجه برسد؛ اما حالا مثلاً با شش دهم درصد یا هفت دهم درصد داریم پیش مى‌رویم و کار مى‌کنیم! ... حالا ما در آن جلسه‌اى که تقریباً دو هفته‌ى پیش با رؤساى دانشگاهها داشتیم، من گزارشى داشتم که بودجه‌ى تحقیقاتى از آنچه که در برنامه در نظر گرفته شده و ما تصور میکردیم که درصدى پیش رفته، تنزل کرده است! حالا در گزارشها من شنیدم: «براى کار تحقیقات داریم تلاش میکنیم»؛ نه، طبق آن گزارش من گفتم به شش‌دهم درصد رسیده، بنابراین بودجه‌ى تحقیقاتى‌مان کمتر شده است؛ ما باید به یک‌ونیم درصد میرسیدیم و تا آخر برنامه این بودجه باید به سه درصد برسد؛ نه فقط به یک و نیم درصد نرسیدیم، بلکه از یک درصد هم پایین‌تر رفته است!»

2) گرفتار شدن دولت در حاشیه های خودساخته:
«من مى‌بینم متأسفانه گاهى بهانه‌هایى هم از طرف خودِ شما داده میشود که این را هم بایستى توجه کنید که بهانه هم دست دیگران ندهید؛ مراقبت کنید؛ حزم کنید. و گفت: «اتّقوا من مواضع التّهم»... براى خودتان و براى دولت مسئله درست نکنید و براى جنجال‌آفرینى‌ها - که کسانى دنبالش هستند - بهانه ندهید... با این همه کارى که دولت دارد، سعى کنید دچار حاشیه‌سازى‌هاى مسئله‌دار نشوید. دولت دارد کار میکند، تلاش میکند، میدان هم براى کار بحمداللَّه هست، نیاز هم به کار هست. خب، یک میدان کارى وجود دارد، نیاز فراوانى هم وجود دارد، دولت هم نشان داده که اهل خطرپذیرى و وارد شدن در میدانهاى کار و با همه‌ى وجود کار کردن و وارد میدان شدن است؛ خیلى خوب، با این اوضاع و احوال، واقعاً شایسته و سزاوار نیست که حواشى‌اى به وجود بیاید؛ حالا چه حواشى‌اى که خود شما گاهى اوقات بى‌توجه به وجود مى‌آورید، چه آنهائى که دیگران به وجود مى‌آورند و شما هم تسلیم آنها میشوید؛ از این حواشى باید پرهیز کرد. نگذارید در فضاى کشور، در فضاى بین دولت و مردم، درگیرى‌ها و دلهره‌هائى به وجود بیاید که شماها را از کار باز بدارد»

ب) نقاط ضعف مزمن
1) مظلومیت فرهنگ و ضعف فرهنگی در دولت های نهم و دهم:
ضعف در حوزه فرهنگ بزرگترین نقطه ضعف دولت های نهم و دهم در کلام رهبر معظم انقلاب است به گونه ای که در سال های 85، 86، 87، 90 با تذکر ایشان روبرو شده است:

دیدار سال 86: «از بخش فرهنگ رفع مظلومیت کنید. بخش فرهنگ انصافاً بخش مظلومى است. الان در گزارش آقاى رئیس‌جمهور، اصلاً اسمى از فرهنگ نیامد؛ یا در اولویت‌بندیها این اولویت فداى اولویتهاى دیگر شد و آنها تقدم پیدا کرد که در کوتاهى وقت، بیان بشود! این مظلومیت است دیگر. واقعاً مسأله‌ى فرهنگ را دست کم نگیرید.»

دیدار سال 90: «یکى دو سال پیش که همین مجموعه اینجا حضور داشتید، من راجع به مسئله‌ى فرهنگى از دستگاه دولتى یک گله‌اى کردم. حالا خوشبختانه انسان احساس میکند که در دولت به کار فرهنگى اهتمام ورزیده میشود. بودجه‌هاى فرهنگىِ بزرگ و کلان و در واقع کارهاى گوناگون و تکرار مسائل فرهنگى و اینها خوب است؛ انسان این اهتمام را مشاهده میکند، خرسند میشود؛ منتها اوائل امسال بود یا پارسال بود - یادم نیست - که وقتى راجع به همین بودجه‌ى فرهنگى صحبت شد، به آقاى رئیس جمهور گفتم که من وقتى شنیدم شما این رقم کلانِ سنگینِ فرهنگى را تصویب کردید، از نحوه‌ى مصرف و جذب آن نگران شدم؛ با اینکه قاعدتاً آدم باید خوشحال بشود وقتى که بودجه‌ى فرهنگى زیاد میشود.»

2) ضعف دولت در ارتباط گیری نظام مند با نخبگان:
این مسئله در سال های 85، 86، 87 گزیده ای از اشارات رهبر معظم انقلاب در این باره آمده است:
«تعامل نظام‌مند با نخبگان و اهل نظر -حتى مخالفین-؛ با اینها هم باید تعامل کرد. نخبگان جامعه را نباید فراموش کرد...آقاى رئیس‌جمهور اشاره کردند در سرتاسر کشور نخبگان زیادى هستند - در تهران هم خیلى هستند، در جاهاى دیگر هم هستند - باید با اینها تعامل کنیم. البته نشست و برخاست با نخبگان در سفرها خوب است؛ لیکن این کافى نیست، بیش از این لازم است... اصلاً نباید خود را از تعامل با اینها و استفاده‌ى از وجود اینها محروم کرد...اینها به تدریج جمع شده‌اند و نباید آسان از دست داد... مسئله‌ى تعامل با نخبگان هم - که من مکرراً هم به شماها گفته‌ام و هم با آقاى رئیس‌جمهور مکرر صحبت شده - مطرح مى‌شود؛ یعنى از نخبگان استفاده کنید. نخبگان کشور زیادند و در این جمع و جمعهاى مرتبط با این جمع هم منحصر نمى‌شوند.ما انصافاً آدمهاى نخبه در کشور کم نداریم... که در ملاقاتهاى متعددى که من با نخبگان و زبدگان کشور - دانشگاهى، حوزوى - در سطوح مختلف دارم، مکرر از شما مسئولان محترم گله میکنند که اینها در بین ما نمى‌آیند و با ما در این زمینه‌ها صحبت نمیکنند. این اشکال بر شما وارد است.»

3) ضعف دولت در اطلاع رسانی و روابط عمومی:
رهبر معظم انقلاب بارها نسبت به ضعف دولت در اطلاع رسانی خدمات صورت گرفته تذکر داده اند:
نکته‌ى دیگرى که مى‌خواهم سفارش بکنم، مسأله‌ى اطلاع‌رسانى است که آن روز هم در اجتماع کارگزاران دولت گفتم؛ واقعاً اطلاع‌رسانى را قوى کنید؛ رسانه‌هاى مناسب را تغذیه کنید... کار اطلاع‌رسانى، کارِ ظریفى است؛ این‌طور نیست که یک نفر مقابل دوربین بنشیند و خطاب به مردم بگوید که ما این کار را کردیم، آن کار را کردیم؛ مردم هم وقتى شنیدند، کاملاً همه قبول کنند و باور کنند که بله، این کارها شده! ... یک مسأله، مسأله‌ى اطلاع‌رسانى است که من بارها گفته‌ام. البته خوشبختانه حالا مى‌بینم گاهى در آستانه‌ى سفرها، اطلاع‌رسانیهاى خوبى انجام میگیرد؛ لیکن در عین حال کم است. گزارش باید واقعاً هنرمندانه باشد، نه به شکل گزارشهاى متعارف و عادى...»

چه کسی مصداقِ کلام رهبری است؟
چهره ها متعددی طی هفته های گذشته برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری اعلام آمادگی کرده یا احتمال کاندیداتوری آنان وجود دارد. از اصلاح طلبان چهره هایی چون اکبرهاشمی رفسنجانی، حسن روحانی، سید محمد خاتمی، محمدرضا عارف، اسحاق جهانگیری، محمد علی نجفی، محمد شریعتمداری، سید حسن خمینی، حسین کمالی در معرض کاندیداتوری قرار دارند. اصولگرایان نیز با علی اکبر ولایتی، محمد باقر قالیباف، مهدی چمران، غلامعلی حداد عادل، مصطفی پورمحمدی، محمد رضا باهنر، منوچهر متکی، یحیی آل اسحاق، محمد حسن ابوترابی فرد، علی لاریجانی، محمد سعیدی کیا، محسن رضایی، حسن سبحانی نیا و کامران باقری لنکرانی به میدان آمده اند.

نقطه اشتراک شخصیت های مذکور، مخالفت با محمود احمدی نژاد است. چهره های نامبرده طی 2 سال گذشته در ائتلافی نانوشته جبهه ای متحد را علیه محمود احمدی نژاد به راه انداخته بودند و طیفی متنوع از معارضات گفتمانی تا درگیری های سیاسی میدانی را رقم زدند.

این روزها همه به دنبال اصلحی می گردند که همه نقاط قوت احمدی نژاد منهای نقاط ضعف او را دارا باشد با این وجود هیچ یک از کاندیداهایی که تا به امروز با په میدان رقابت گذاشته اند؛ چنین ادعایی ندارند. برخی از آنها – مانند هاشمی رفسنجانی - از اساس، گفتمان محمود احمدی نژاد را قبول ندارد و از انتخاب وی در سال 84 به عنوان انحراف جمهوری اسلامی نام می ببرند، برخی دیگر اما بر گفتمان دولت مهر تایید می زنند اما خودشان نیز معترفند که به هیچ وجه حائز تمام ویژگی های مثبت محمود احمدی نژاد نیستند. جالب آنکه حتی جبهه پایداری به عنوان نزدیک ترین جریان سیاسی به دولت نیز نمی تواند مدعی آن شود که کامران باقری لنکرانی حائز تمام ویژگی های مثبت احمدی نژاد منهای نقاط ضعف اوست و در این باره سکوت را ترجیح داده است.

در چنین شرایطی برای یافتن مصداق معیار رهبری، به نظر می رسد تنها می توان چشم به آینده دوخت. آیا طی 2 ماه آینده احمدی نژادی کامل تر ظهور خواهد کرد؟

منبع: روزنامه شهروند