یک اندیشکده آمریکایی در واکنش به پیروزی حجتالاسلام «روحانی» در انتخابات ریاستجمهوری ۹۲ اظهار کرد که ایران بار دیگر غرب را شگفتزده کرد!
پایگاه خبری تحلیلی رئیس جمهور ما بدون تایید محتوا و ادعاهای مطرح شده در این گزارش، ترجمه آن به نقل از اشراف ، صرفا جهت اطلاع نخبگان و تصمیمگیران عرصه سیاسی کشور از رویکردها و دیدگاههای اندیشکدههای غربی منتشر میکند.
اندیشکده آمریکایی «بروکینگز» در گزارشی به قلم «سوزان مالونی» اولین واکنش خود را نسبت به نتیجه انتخابات نشان داد و نشوت: پس از یک روز حضور گسترده مردم در پای صندوقهای رأی و تأخیری غیرمنتظره در اعلام نتایج اولیه، به نظر میرسد که ایران یک بار دیگر جهان را غافلگیر کرده است، چرا که انتخابات ریاست جمهوری این کشور که در آغاز انتظار میرفت تنها نمایشی از پیش تعیین شده برای خودنمایی نامزد اصلح مورد حمایت و دستپروده رهبر جمهوری اسلامی باشد، اکنون آرام آرام به نفع یک روحانی جلو میرود که شعار و پیام مبارزات انتخاباتیاش امید و تغییر بوده است.
■شاهد یک تغییر پر اهمیت تاریخی در ایران خواهیم بود■
بر خلاف انتخابات سال 2009 که در آن اعلام ناگهانی پیروزی «محمود احمدینژاد» ، رئیس جمهور تندروِ وقت، منجر به نارضایتی دیگر رقبای او و همچنین تظاهرات و اعتراضات گسترده خیابانی مردم شد، ظاهراً انتخابات امروز تداعیگر پیروزی قاطع و خیرهکننده اصلاحطلبان در سال 1997 است. حضور قدرتمند روحانی و چارچوب کلی گفتمان سیاستهای داخلی و خارجی کمپین او، نشان میدهند که شاهد یک تغییر پر اهمیت تاریخی در ایران هستیم.
این بار نتایج به آرامی شمارش و اعلام شدند، که این خود با روند انتخابات 2009، که طی آن وزارت کشور به محض اتمام رأیگیری پیروزی قاطع «احمدینژاد» را اعلام نمود، متفاوت است.
■چرا حکومت ناگهان تصمیم گرفت که یک فرد میانهرو را به قدرت رساند؟■
بزرگترین پرسشی که برای آن دسته از افرادی که بر مسائل ایران متمرکز شدهاند پیش میآید این است که چرا حکومت ناگهان تصمیم گرفت که یک فرد میانهرو را به قدرت رساند؟ پاسخ این پرسش ساده و روشن است. ایران میتواند مخمصه و اوضاع نامساعد کنونی خود را تاب بیاورد، اما رهبری که یک انقلاب 34 ساله را مدیریت کرده است، بیش از این قصد ندارد دست به فداکاری بزند. یک نسل پیش، زمانی که تحمل بار جنگ با عراق بیش از حد سنگین گشت، به یک واسطه روی آورده شد. در اواسط سال 1988، «علی اکبر هاشمی رفسنجانی» ، که در آن زمان سخنگوی مجلس بود، به سمت فرمانده کل ارتش ایران منصوب شد و مأموریتی که بر دوش او نهاده شد، پایان دادن به جنگ به سرعت هر چه بیشتر بود؛ کاری که او موفق به انجام آن شد.
■«روحانی» میتواند ابتکار عمل را در نجات دادن ایران از تنشها با جامعه بینالملل به دست گیرد■
امروز، «روحانی» کاندیدای ایدهآلی است که میتواند ابتکار عمل را در نجات دادن ایران از تنشها و مشاجرات کنونی خود با جامعه بینالملل در خصوص معضل هستهای، به دست گیرد. اختیارات او برای این مأموریت روشن است: به عنوان عضوی از طبقه مذهبی، او چشماندازی از تداوم روحانیت را ارائه میسازد؛ به عنوان یکی از نزدیکان دیرینه آیتالله خامنهای، قصدی برای اعمال محدودیت بر رئیس جمهور وجود نخواهد داشت. اگرچه حامیان «روحانی» در مباحثات و گفتگوهای خود، محدودیتهای مذهبی را مورد حمله قرار دادهاند، اما خودِ او در اظهارات و بیاناتش در اکثر اوقات محتاطانه عمل کرده است و شعارهای مبارزاتیاش، تدبیر و امید را به تصویر میکشد.
■واشنگتن فرصت فوقالعادهای دارد■
این زمان میتواند برای واشنگتن فرصت فوقالعادهای باشد، اما هیچ پاسخ سادهای برای این امر وجود ندارد. نشانههایی از اعتدال داخلی در ایران ممکن است تنها منجر به ضعیف شدن ائتلافهای بینالمللی پیشین به منظور اعمال تحریمها گردد؛ و هر کس که در ماه اوت رئیس جمهور ایران شود، همچنان با چشماندازهای موجود در معضل هستهای، و همینطور دیگر حوزههایی که موجب دغدغه و نگرانی واشنگتن هستند، به ویژه سوریه، با نظریات امریکا مخالف خواهد بود. با این وجود، هر اتفاقی که روی دهد، ما باید از این که روند سیاستهای ایران در جهتی خلاف بینش و تفکر معمول در حرکت است، خرسند و خشنود باشیم. این امر یک علامت خوشیمن است و باید آن را به فال نیک گرفت.
منبع : اشراف
آخرالزمان
#قدرت نظامی ایران
#مستند
#یوفو