یک اندیشکده آمریکایی با ابراز ناخشنودی از میراث سیاسی هوگو چاوز رئیس جمهوری فقید ونزوئلا و پیروزی متحد او در انتخابات و تاکید بر لزوم دور کردن ونزوئلا از ایران ، به دولت آمریکا توصیه کرد که از نامزد شکست خورده انتخابات و طرفداران او حمایت کند.

در بولتن اندیشکده ابتکار سیاست خارجی ˈبا عنوان ˈآینده نامطمئن ونزوئلای پس از چاوزˈ نوشته ˈپاتریک کریستیˈ آمده است: ونزوئلا تحت ریاست هوگو چاوز به نزدیک ترین متحد ایران ، سوریه و کوبا در آمریکای لاتین تبدیل شد و با کمک به سازمان های تروریستی مانند ˈنیروهای مسلح انقلابی کلمبیاˈ (فارک) و استفاده از دلارهای نفتی یک ایدئولوژی تهاجمی ضدآمریکایی را پیش برد.

اما اکنون که چاوز مرده است ، ونزوئلا با یک آینده نامطمئن رو به رو است. در حالی که ˈنیکلاس مادوروˈ جانشین چاوز روز 19 آوریل (30 فروردین) سوگند یاد کرد، پرسش های بی پاسخی درباره مشروعیت انتخاب او ، پیامدهای عمیقی برای سیاست آینده آمریکا در قبال نیمکره غربی و حتی خاورمیانه خواهد داشت.

ˈجان کریˈ وزیر امور خارجه در یک جلسه کمیته امور خارجی مجلس نمایندگان در هفته گذشته تاکید کرد که آمریکا هنوز تصمیم نگرفته مادورو را به عنوان رئیس جمهوری منتخب ونزوئلا به رسمیت بشناسد.

در حالی که تنش های داخلی در سرتاسر ونزوئلا ادامه دارد ، این امر بطور فزاینده ای روشن و مشخص می شود که انتخابات روز یکشنبه در ونزوئلا یک همه پرسی درباره چاوز و جانشین او بود و نتایج بسیار نزدیک انتخابات نشانه روشنی از تغییر در افکار عمومی این کشور است.

چاوز یک اقتصاد ورشکسته ، ملتی دو تکه شده و دولتی ناکارآمد از خود به جا گذاشته که غلبه بر این مشکلات سال ها زمان نیاز دارد.

برای مخالفان ونزوئلا ، تصمیم ˈانریکه کاپریلسˈ (نامزد مخالفان) برای اعتراض به نتیجه انتخابات نشانه این است که این رهبر سیاسی جوان از اشتباهات گذشته خود درس گرفته است.

آمریکا نیز به نوبه خود باید استقبال کند که کاپریلس ممکن است به عنوان نماد و نماینده مردم ونزوئلا ظاهر شود بخصوص که حامیان او تا کنون اعتراض های گسترده ای علیه نتیجه انتخابات برگزار کرده اند.

آمریکا باید در این روزهای خطرناک ونزوئلا در کنار کاپریلس و مخالفان رو به افزایش این کشور قرار گیرد .

همچنین پس از تحولات جاری ، هر کسی که در کاراکاس قدرت را در دست داشته باشد ، دولت اوباما باید برای او روشن سازد که روابط کامل دیپلماتیک با آمریکا منوط به پایان یافتن روابط ونزوئلا با گروههای تروریستی بین المللی و رژیم هایی مانند ایران است.