مهم: تنها هدف روحانی بازگرداندن ایران به دوران پیش از احمدی‌نژاد است

به گزارش «پايگاه خبري تحليلي رئيس جمهور ما» به نقل از دولت بهار، بنیاد دفاع از دمکراسی ها با انتشار یادداشتی به قلم امانوئل اتولانگی در سایت رسمی خود به تحلیل عملکرد دولت حسن روحانی پرداخت. ترجمه این یادداشت به این شرح است:
حسن روحانی ‪ از زمان انتخاب شدن خود به عنوان رئیس جمهوری جدید ایران، سعی کرده است نرم نرمک جامعه جهانی را متقاعد کند که وی بر خلاف سلف خود احمدی‌نژاد اهل رجزخوانی و جنگجویی نیست و روزگار تاریک آن دوران در حکومت ایران به پایان رسیده است.
رهبران غربی نیز ظاهراً به حرف‌های او باور آورده‌اند و پس از امضای قرارداد هسته‌ای ژنو در نوامبر گذشته، سیل تجار خود را روانه بازارهای ایران کرده‌اند و ماه گذشته هم خانم کاترین اشتون مسئول کمیته روابط خارجی اتحادیه اروپا شخصاً به دیدار روحانی رفت.
البته چندان هم مشکل نیست که دلیل رفتار غربی‌ها نسبت روحانی را حدس زد. با مقایسه او با احمدی‌نژاد، روحانی مردی آرام و خوش زبان و موقر نشان می‌دهد. افراد کابینۀ او وزرایی هستند که دارای تحصیلات عالی و دکترا از دانشگاه‌های معتبر اروپا و آمریکا هستند و همه آنها انگلیسی را مانند زبان مادری صحبت می‌کنند و کت و شلوارهای شیک و آخرین مدل هم می‌پوشند.
با این حال، در پشت چهره متواضع و موقر آنها در همه ساختارهای دولتی و مدیران صنایع مهم و مراکز قدرتهای اقتصادی، افرادی خوابیده‌اند که در وفاداری آنها نسبت به انقلاب اسلامی و شرکت همه آنها در سرنگون ساختن رژیم شاه در دوران جوانیشان شکی دیده نمی‌شود. به عبارت دیگر همه آنها از سازندگان و بنیان گزاران جمهوری اسلامی هستند و در سالهای اول پس از انقلاب از کارگزاران مهم حکومتی بوده‌اند. آنها در سنین میان ۳۰ تا ۴۰ سالگی از مدیران اصلی در مصادر حکومتی بوده‌ند و تنها در دوران هشت ساله حکومت احمدی‌نژاد ظاهراً به یک مرخصی رفته بوده‌اند و اکنون بار دیگر در سنین ۶۰ سالگی به همان مقامات سابق خود بازگشته‌اند.
این یعنی اینکه هیچ تغییری در ساختار حکومتی ایران دیده نمی‌شود.
روحانی در حقیقت همه محارم حکومتی را بر سر کار گذاشته است و هدف اصلی آنها هم حرکت در جهت کاملاً مخالف برنامه‌های سیاسی ـ اقتصادی دولت احمدی‌نژاد در همه امور است. تنها هدف روحانی در بازگرداندن جمهوری اسلامی ایران به دوران پیش از ظهور احمدی‌نژاد خلاصه می‌شود. خنده‌های مقامات حکومتی گویا فقط برای دولت‌های خارجی و کمک به برداشتن تحریم‌هاست و صداقتی در متوقف کردن اهداف هسته‌ای ایران در آنها دیده نمی‌شود.
معاون اول روحانی، محمد شریعتمداری، که در زمان خاتمی وزیر اقتصاد و تجارت بود از یاران نزدیک آیت الله ری شهری است که در زمان ریاست خود بر وزارت اطلاعات از بنیانگذاران امپراتوری مالی شرکت سرمایه‌گذاری ری است که بخاطر معاملات خود زیر تحریم‌های آمریکا قرار دارد.
مشاور عالی روحانی اکبر ترکان که در زمان حکومت رفسنجانی وزیر دفاع بود، نقشی فعال در ارسال اسلحه ایران به جنگ داخلی در بوسنی و هرزگووین داشته است و مدیرعامل شرکت پتروپارس بوده است که زیر مجموعه شرکت ملی نفت ایران است و همراه با بیژن زنگنه وزیر کنونی نفت از سهامداران عمده آن بوده‌اند. این مجموعه نیز زیر تحریم‌های آمریکا به خاطر برنامه هسته‌ای ایران قرار دارد. زنگنه هم دوست و همکار قدیمی خود رکن الدین جوادی را پس از مدتها خانه نشینی دوباره به عنوان مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران برگزیده است.
این عزل و نصب‌های حکومتی در همه ارکان قدرت سیاسی و اقتصادی ایران زیر ریاست حسن روحانی دامنه وسیع‌تری دارد و به هر طرف که نگاه کنیم ثابت می‌شود که الیگارشی مالی سنتی ایران در کنترل کامل دولت قرار گرفته است.
روحانی سردمدار تغییر در ایران نیست. او تنها نماینده سرسختی نورچشمی‌های انقلابی اسلامی است که در پی تثبیت قدرت سیاسی و اقتصادی خود بر ایران هستند.
گفتنی است بنیاد دفاع از دموکراسیها، اندیشکده ای نئوکان است که در واشنگتن دی سی قرار دارد و پس از حوادث 11 سپتامبر و با هدف توسعه مبارزه ای سلطه جویانه علیه تروریسم و کمک به دفاع از کشورهای دموکراتیک علیه تهدیدهای آشکار رادیکالیسم اسلامی ، تاسیس شده است.
این بنیاد ادعا می کند یک بنیاد فراحزبی است که منحصرا به توسعه پلورالیسم، دفاع از ارزش های دموکراتیک و مبارزه با ایدئولوژی هایی که دموکراسی را تهدید می کنند، می پردازد. این موسسه در وبسایت خود نوشته است: جنگی جهانی در حال لرزاندن پایه های جوامع دموکراتیک است. در حالی که ارتش با سلاح ها می جنگد، بنیاد دفاع دموکراسی با ایده ها و فکرها جنگ می کند. ... ما با مسلمانان جنگ طلب و دیگر نیروهای غیردموکراتیک از طریق اطلاعات، تحقیقات سیاسی، روزنامه نگاری تحقیقی، ارتباطات استراتژیک و آموزش های ضدتروریسم، مبارزه می کنیم.