اصولگرایان بویی ازواقع بینی نبرده اند/جامعه روحانیت میتواند بدود وخودرا به روحانی سنجاق کند!

مناقشه بر سر خواسته سیاسی رئیس جمهور منتخب در میان اصول گرایان بالا گرفته است به نظر شما علت چیست؟
به نظر من رفتاری که اصول گرایان بعد از پیروزی نامزد رقیب در انتخابات از خود نشان دادند، یک خود فریبی تمام عیار بود. مگر اصول گرایان یادشان نیست که تا 48 ساعت مانده به انتخابات خواستار تجدید نظر در صلاحیت آقای روحانی بودند؟  گرچه آقای کدخدایی سخنگوی شورای نگهبان این خبر را تکذیب کرد اما ما می دانیم که فشار بر شورای نگهبان وارد شد. جهت یادآوری به اصول گرایان باید بگویم که آقایان قالیباف، رضایی، ولایتی و مهم تر و جدی تر از همه جلیلی نامزد های اصول گرایان در انتخابات بودند که همگی شکست خوردند. در عین حال سال هاست که آقای روحانی در جلسات جامعه روحانیت شرکت نمی کند. حالا جامعه روحانیت می تواند بدود و خود را به روحانی بچسباند و سنجاق کند!
اهداف اصول گرایان از اصول گرا نامیدن آقای روحانی چیست؟
اولین هدف متمایل نشدن آقای روحانی به سمت اصلاح طلبان است تا اصلاح طلبان جایگاهی در نگاه رئیس جمهور منتخب پیدانکند. دومین هدف این است که بگویند ما در این انتخابات شکست نخوردیم. سومین هدف این است که می خواهند سمت وجایگاهی در دولت آقای روحانی برای خودشان دست و پا کنند. اما به نظر من آقای روحانی اصول گرا نیست و زمام امور را به دست اصول گرایان نخواهد سپرد. دولت آقای روحانی دولت اعتدال خواهد بود و از مدیران میانه رو و معتدل بهره خواهد گرفت.
شاهد بودیم افراد شاخصی از جریان اصول گرایی رئیس جمهور منتخب را به سازشکاری متهم می کردند اما از فردای انتخابات همان افراد پیروزی آقای روحانی را پیروزی اصول گرایان دانستند...
متاسفانه افرادی مثل شریعتمداری و پناهیان درک سیاسی شان در این حد است که روحانی را اصولگرا بنامند و او را به سینه اصولگرایان سنجاق کنند. این در حالی است که همین افراد در چهار سال گذشته شبانه روز همه را فتنه گر و انحرافی خطاب می کردند. آقای پناهیان در فضای تخیلی بارها اسرائیل و امریکا و شرق و غرب را شکست دادند و برای همین در تخیلشان نمی گنجد از کسانی که چهار سال به آنها توهین کردند و آن ها را فتنه گر نامیدند شکست مفتضحی بخورند. به همین خاطرسعی دارند پیروزی آقای روحانی را پیروزی خودشان بنامند.
واقعیت این است که بسیاری از اصول گرایان و جبهه پایداری از تقوای سیاسی و واقع بینی بویی نبرده اند. مردم بر اساس واقعیت در انتخابات شرکت می کنند که با فضای ذهنی اصول گرایان تفاوت زیادی دارد. متاسفانه اصول گرایان واقعیت های جامعه را درک نمی کنند.
به نظر می رسد اصول گرایان در انتخابات ریاست جمهوری امسال همانند سال 84 بعد از شکست نامزدهای خود در انتخابات قصد دارند خودشان را به نامزد پیروز بچسباند و از دولت آینده سهم خواهی کنند؟
واقعیت این است که این دو انتخابات از جهات مختلف با هم تشابه ندارد. منتها یک نکته کلی را درست می گویید.آقای احمدی نژاد از همان سال 84 اصول گرا نبود، یا لااقل اصولگرا به معنی یک قبیله سیاسی را قبول نداشت. احمدی نژاد هیچگاه به آن مفهومی که امثال صفارهرندی، شریعتمداری و پناهیان اصولگرا هستند، اصولگرا نبوده است. احمدی نژاد نه در سال 84، نه در سال 88 و نه امروز اصولگرا به معنی که کیهان و جبهه پایداری معرفی می کند، نبوده است.
چرا اصول گرایان در انتخابات ریاست جمهوری همیشه بازنده هستند؟
دلیلش این است که نگاه اصول گرایان واقع بینانه نیست. نگاه شان ایدئولوژیک است.  اصول گرایان عادت دارند با نادیده گرفتن واقعیت ها، همه چیز را به نفع خودشان مصادره کنند.
به نظر می رسد در عین حال که اصول گرایان در صدد سهم خواهی از رئیس جمهور منتخب هستند، اصلاح طلبان نیم نگاهی به آینده دارند و به این فکر می کنند که چگونه می توانند در نزدیک ترین زمان ممکن، یک دولت اصلاح طلب تمام عیار تشکیل دهند؟
اصلاح طلبان فقط به دمکراسی و مردم فکر می کنند و هیچ طلبی از آقای روحانی ندارند. اصلاح طلبان اگر گامی در انتخابات برداشتند به خاطر ایران و نظام بود. به همین خاطر هیچ انتظار و توقعی از آقای روحانی ندارند. 
به نظر شما ترکیب کابینه آقای روحانی چگونه خواهد بود؟
به نظر من آقای روحانی از چهره های میانه رو و معتدل قطعا باید استفاده کند. ایضا از سایر چهره های اصول گرا و حزب موتلفه استفاده کند. اساسا خط سیاسی برای آقای روحانی مهم نیست. البته برای آقای روحانی تکلیف و وظیفه نیست که جریانات سیاسی را وارد کابینه کند. مهم این است کسانی که دارای تجربه، دانش و مدیریت خوب هستند و در گذشته توانسته اند لیاقت و کارآمدی خود را به اثبات برسانند حتما در کابینه آقای روحانی به کار گرفته شوند.حالا  ممکن است این افراد دست راست احمدی نژاد باشد. ممکن است از رقبای ایشان در انتخابات ریاست جمهوری باشد. مهم این است که از دو شاخصه مهم اعتدال و تجربه لازم را برخوردار باشند.