وقتی موسوی در اولین نطق تلویزیونی و انتخاباتی خود با صراحت بر اینکه ابتدا باید خودمان قوی باشیم تا به فلسطین کمک کنیم تأکید کرد، همه کسانی که دیدگاه‌های امام درباره صدور انقلاب،‌آرمان فلسطین و صهیونیست‌ها را می‌دانستند، متعجب شدند.

بعضاً آن را به عنوان یک تاکتیک که می‌تواند در بخشی از عوام خریدار داشته باشد، قلمداد کردند اما اکثریت قاطع، آن را به چرخش در دیدگاه‌های وی نسبت دادند. حلقه دوم و همسو با نظر موسوی شعار نه غزه و نه لبنان بود که در روز قدس سرداده شد و موسوی نیز تاکنون از آن ابراز برائت نکرده است. اکنون که اسناد کمک 50 میلیون دلاری تشکیلات خودگردان به جناب موسوی لو رفت، تفسیر از شعار نه غزه و دیدگاه موسوی در نحوه تعامل با مسئله فلسطین نیز نمایان شد.
البته چرخش چپگرایان مدعی فلسطین از آرمان فلسطین قبلاً در دادگاه عبدالله نوری خودنمایی کرده بود اما عنوان مجدد آن از بیان موسوی ابتدا و در آن راستا ارزیابی نمی‌شد.
برای همه روشن است که علت کمک محمود عباس به موسوی برای راه‌اندازی رادیو برای چیست. محمود عباس امروز نقطه مقابل حماس در سرزمین‌های اشغالی است. حماس راه حل مسئله فلسطین را در مقاومت جست‌وجو می‌کند و محمود عباس گفت‌وگو و سازش بنابراین خود محمود عباس قبل از ما فهمیده بود که اگر موسوی به قدرت برسد سیاست خارجی نظام جمهوری اسلامی در حمایت از حماس دچار چالش خواهد شد و این برای وی به مثابه یک پیروزی تلقی می‌شد.
دوم اینکه محمود عباس می‌داند که موسوی به دنبال راه‌اندازی رادیو و تلویزیون غیردولتی در ایران است که این رادیو و تلویزیون می‌تواند برخلاف مواضع رسمی نظام جمهوری اسلامی در حمایت از مقاومت، برنامه پخش کند. بنابراین از نگاه محمود عباس در ایران و بر سر مسئله فلسطین بین یاران دیروز امام شکاف ایجاد شده است که عده‌ای به دنبال سازش در مسئله فلسطین و عده‌ای به دنبال حمایت از مقاومت حماس می‌باشند و از آنجا که محمود عباس در بین جناح حاکم در ایران جایگاهی ندارد، طبیعی است که به دنبال معنای جدیدی می‌گردد.
بنابراین طراحی شعار نه غزه و نه لبنان توسط سایت وزارتخانه اسرائیل از یک سوء،‌نگاه موسوی به مسئله فلسطین از سوی دیگر و اراده محمود عباس جهت حمایت از موسوی چه چیزی را تداعی می‌نماید؟ نکته جالبی که کمتر بدان توجه شده است اینکه در شعارهای روز قدس 1388در تهران به فلسطین اشاره نمی‌شود، زیرا اکثریت سرزمینی که امروز موسوم به فلسطین است در اختیار تشکیلات محمود عباس است. بنابراین معترضین در بلوار کشاورز تهران در روز قدس فقط نه را به غزه می‌گفتند که در اختیار حماس است. بنابراین اگر این جهت‌گیری عامدانه صورت گرفته باشد، صهیونیست‌ها و محمود عباس در جهت‌گیری انحراف در روز قدس نقش مستقیم ایفا کرده‌اند و حتماً موفقیت خود را جشن گرفته‌اند.
محمود عباس امروز در یک سرزمین غیرمستقل برای معیشت مردم خویش دچار مشکل است و حتی مالیات فلسطینیان ساکن در کرانه باختری نیز توسط اسرائیل اخذ و سپس به وی تحویل می‌شود. بنابراین با این وضعیت مادی و معیشتی، مسئله انتخابات ایران و موسوی از چه ضریب اهمیتی برای وی برخوردار بوده است که در اوج فقر و تنگدستی به ولخرجی روی آورده است؟ قطعاً خون‌های به ناحق ریخته شده مردم فلسطین نیز در جهت‌گیری رأی مردم ایران مؤثر افتاد و نیت‌های آلوده سازشکاران و منفعلان را رسوا کرد و عزت اجتماعی آنان را به ذلت و ننگ ابدی تبدیل کرد. بنابراین امروزه علت یکی از انحرافات ابداعی بعد از انتخابات 1388 به خوبی روشن شده و قضاوت عمومی ملت را قدری سهل‌تر کرده است. امید است مظلومیت و حقانیت نظام جمهوری اسلامی ایران موجب خفت و خواری بد خواهان، منافقان، واماندگان و دشمنان گردد و زلالیت انقلاب اسلامی همچنان کانون حمایت از محرومان و مستضعفان عالم باقی بماند. انشاءالله.