بنا به گزارش واصله هنوز چند روز تا برپایی راهپیمایی آشوب اسرائیلی 25 بهمن باقی مانده بود که نیروهای امنیتی از ورود تیم های گروهک نفاق به کشور خبرداده و در این خصوص هشدار دادند که خود نشان دهنده عزم جدی معاندین نظام در ایجاد آشوب بود.

یک منبع آگاه در این خصوص به جوان آنلاین گفت: دستگاه تبلیغی فرقه رجویه که درهمه موضع گیری ها و اقدامات یک سال ونیم اخیرش برای اثر گزاری حتی به مقیاس اندک باشکست مواجه شده، درآخرین اقدام خود اهداف بزرگی برای ترور در روز 25 بهمن 1389 در دستور کار خود قرار دادند تا سناریوی اسرائیلی، اغتشاشات در تهران را خونین كرده و به سوی خشونت، درگیری و هرج و مرج بکشانند؛ اما این نقشه جنایتکارانه پیش از هراقدامی توسط دستگاه های امنیتی مورد شناسایی قرارگرفت و خنثی شد. همزمان با شکست این طرح رذیلانه بقایای تروریست های موجود درصحنه که دراین اقدام موفقیتی بدست نیاوردند به سوی مردم عادی آتش گشودند. یکی از اهدافی که در پروژه های کشته سازی دنبال می گردد نامتعادل‌ سازی روانی جامعه و اعتمادزدایی از افکار عمومی است بنا بر همین استدلال باید گفت که تروریست ها اهداف بزرگتری را در سر می پرواندند که با عدم توفیق به ترور اهداف اولیه ناچار به ترور حلقه های پائین تر روی آوردند.
تلاش های فرقه تروریستی رجوی طی یک سال و نیم اخیر در جوامع مجازی و حقیقی که با کمک وپشتیبانی مالی- سیاسی اسرائیل و همچنین دلارهای مزدوری برای صدام معدوم به دست آمده، نه تنها کوچکترین سودی برای این دستگاه درحال فروپاشی نداشته بلکه باعث شدت گیری نفرت عموم ایرانیان از بقایای فراری این گروه شده است.
در همین خصوص تلاش های بی سرانجام گروهک نفاق را می توان در چند گروه تقسیم بندی كرد:
1- راه اندازی وایجاد " اتاق سرخ" درپایگاه تروریستی درفرانسه ouvers-sur-oise
2- گسترش تلاش های تبلیغی درجوامع حقیقی ومجازی با راه اندازی سایت های پوششی
3- فعال کردن اندک طرفداران شناخته شده و قدیمی خود درداخل ایران جهت پروژه " شهیدسازی"
4- نفوذ پوششی و رسمی در رسانه های بیطرف و تبلیغات دروغین دربرخی از آنها
5- تلاش برای ایجاد ارتباط با روزنامه نگاران مستقل دردرون مرز و جذب و تطمیع برخی از آنها
6- ایجاد سازمان های تقلبی حقوق بشری از جمله سازمان " گزارشگران حقوق بشر درایران " که بعدها ماهیت واقعی این سازمان نیز توسط شیوا نظر آهاری و دوستانشان افشا شد.
7- ترور دانشمندان هسته ای كشور
8- طرح رذیلانه و شکست خورده کشته سازی در اغتشاشات پس از انتخابات 88
تمامی اینها در حالی است كه با نگاهی به تحولات رخ داده قبل از 25 بهمن به خوبی می توان به رمز گشایی از این سناریوی پچیده پرداخت.
پروژه‌ کشته‌ سازی یکی از اقدامات دشمنان انقلاب اسلامی در فتنه‌ 88 بود. این پروژه نخست در 25 خرداد 88 با تهاجم سازمان‌ یافته به یک حوزه مقاومت بسیج در غرب تهران کلید خورد كه در این خصوص موفقیتی كسب نكردند. سپس آنها سناریو قتل ندا آقا سلطان را به فاز اجرایی گذاشتند.
تقارن کشته شدن «ندا آقا سلطان» در سالروز اعلام جنگ مسلحانه منافقین (سی ام خرداد 60) علیه نظام جمهوری اسلامی در یک سناریوی بسیار پیچیده و همزمانی شهادت «صانع ژاله» با با سالگرد اعلام موجودیت «گروهک ضد انقلاب کوموله» خود شاهدی متقن در خصوص هدف مندی در پروژه کشته سازی است.
بنابراین به نوعی می توان شباهت زیادی بین این سناریو و سناریو های از پیش تعریف شده برای انقلاب های رنگین پیدا كرد. البته آنچه که در پروژه های کشته سازی حائز اهمیت است میزان وزن هدف و زمان اجرای ترور است.
ترور رفیق حریری نمونه بارز این اقدام است كه هم از نظر وزن سیاسی و هم زمان انجام این ترور که با هدف ایجاد آشوب و بی ثباتی سیاسی در لبنان و سوریه کلید خورد اما با حضور قدرتمند حزب الله در لبنان عقیم ماند.