اگرچه جان کری درباره پرونده هسته ای ایران اعترافات تاریخی ای را در سنا مطرح کرد، اما با اعلام مواضعی متفاوت از انچه در مذاکرات مطرح شده دامنه بی اعتمادی پیشین ایران و آمریکا را گسترش داد.جان کری در این جلسه به صراحت اعلام کرد: بسیاری از اقدامات ایران ابدی خواهد بود.

به گزارش «پايگاه خبري تحليلي رئيس جمهور ما»؛ روز گذشته جان کری وزیر امور خارجه و ارنست مونیز وزیر انرژی آمریکا در جلسه استماع کمیته روابط خارجی سنای آمریکا در پاسخ به مخالفان توافق هسته ای با ایران به نکات مهمی درباره واقعیتهای توافق اشاره کردند که البته برخی از آنها نکاتی است که تیم مذاکره کننده ایرانی آنها را نپذیرفته است و گویا باز هم بتوان تعبیر «دبه» را برای آنها استفاده کرد.

جان کری در این جلسه به صراحت اعلام کرد: بسیاری از اقدامات ایران ابدی خواهد بود.

اگرچه جان کری درباره پرونده هسته ای ایران اعترافات تاریخی ای را در سنا مطرح کرد، اما با اعلام مواضعی متفاوت از انچه در مذاکرات مطرح شده دامنه بی اعتمادی پیشین ایران و آمریکا را گسترش داد.

وی همچنین مدعی شده است که با کشورهای حاشیه خلیج فارس برای محدود کردن توان ایران همکاری نزدیکی وجود دارد.

در طول دوسال گذشته که با روی کار آمدن حسن روحانی و تغییر رویکرد در سیاست خارجی ادعاهایی درباره بهتر شدن روابط با دنیا و تعامل برای بهتر شدن وضعیت اقتصادی داخل کشور مطرح شده است، گاهی منافع ملی در مخاطره مذاکرات هسته ای به فراموشی سپرده شد.

ادعای اخیر جان کری درباره همکاری با کشورهای منطقه برای فشار به ایران، موضوعی است که شاهد مثال های فراوانی دارد؛ مهمترین آنها که تاثیرات اقتصادی عمیقی بر معیشت مردم در داخل کشور گذاشت، توطئه کاهش قیمت نفت توسط آمریکا و رژیم آل سعود بود.

در اوج همگرایی ایران و غرب و در حالی که ظریف و کری پیاده روی می کردند، کشور با توطئه کاهش 50 درصدی قیمت نفت مواجه می‌شود و این یعنی به ازای هر ایرانی سبد مصرف از درآمد فروش نفت، 50 درصد کاهش می‌یابد. تاثیر این کاهش در گران شدن بنزین و دیگر حامل‌های انرژی، افزایش نانوایی‌های آزادپز، افزایش قیمت برق و آب، افزایش قیمت لبنیات و دیگر اقلام ضروری و مصرفی خانوارهای ایرانی به وضوح خود را نشان می دهد.

رهبر معظم انقلاب چندی پیش در دیدار با دانشجویان به عصبانیت حکام مرتجع منطقه از ایران اشاره کرد و گفت: یکی از چیزها [این] که آمریکایی‌ها در مذاکراتشان -در مذاکرات پنهانشان، مذاکرات پشت پرده‌شان- در نشست‌هایی که با عناصرِ دولتی‌های این منطقه و با بعضی از همین مرتجعین عرب دارند که می‌نشینند حرف میزنند، گپ میزنند و در واقع با هم درددل میکنند، آنها از ایران شکایت میکنند و از آمریکا توقّع دارند که اعمال فشار کند، او هم میگوید خب چه کار کنم، نمیتوانم! خلاصه‌ی بگوبشنوشان این است! همه‌ی این گله‌ها و ناراحتی‌ها و شِکوه‌ها از این است که نفوذ ایران گسترده شده. الان بیش از صد روز است که سعودی‌ها دارند یمن را بمباران میکنند؛ نه مراکز نظامی یمن را که خیلی دسترسی به آنها ندارند؛ بیمارستان را، مسجد را، خانه را، بازار را، میدان عمومی را، و گروه گروه زن و مرد و کوچک و بزرگ را میکُشند؛ صد روز؛ صد روز شوخی نیست!

بعد از توافق هسته ای نیز بسیاری از کشورهای منطقه بی اهمیت به محتوای آن از اینکه ایران شش قدرت جهانی را پای میز مذاکره نشانده است، عصبانی هستند. حمله چندماهه به یمن، توسعه و تجهیز گروههای تکفیری، پیش بردن سیاستهای رژیم صهیونیستی با توطئه جنگ های نیابتی، ادعاهای واهی که هرازچندگاهی درباره خلیج فارس مطرح می شود و توهین و تهدید سران آل سعود به حمله نظامی به ایران و ... در پروژه ایران هراسی آمریکاست که توسط برخی رژیم های دیکتاتوری منطقه پیش گرفته می شود.

ادامه همکاری ها برای فشار به ایران و بعد از توافق هسته ای، مسئله مهم و نکته حیاتی را که رهبر انقلاب بارها به آن اشاره کرده بود را روشن می سازد، اینکه «هسته ای بهانه است» و پس از آن با سریال های جدیدی از اتهام زنی ها علیه ایران مواجه خواهیم بود.

شاید بتوان اظهارات روز گذشته وزیر خزانه داری ایالات متحده را در این راستا تحلیل کرد. وی بر خلاف ادعاهای تیم مذاکره کننده ایرانی و آنچه که گفته می شود در متن تهیه شده هسته ای آمده است، گفت: «تحریم های تجاری ایران را لغو نمی کنیم».

وزیر خزانه داری آمریکا همچنین با اشاره به تحریم های مربوط به مسائل دیگر به صراحت اتهام زنی های گذشته همچون «نقض حقوق بشر» و«حمایت از تروریسم» را مطرح کرده و گفت: میتوانیم این تحریم ها را ادامه دهیم.

در این میان نکاتی چون دسترسی بی سابقه بازرسان به اماکن نظامی و هسته ای که توسط مونیز مطرح شد، نقطه چالش دیگری برای ادامه اتهام زنی ها به ایران است. مونیز گفته است: اگر بخواهیم ظرف 24ساعت هرجا را که مدنظرماست، می توانیم بازرسی کنیم.

به هر روی ادعاهای ایالات متحده که طبیعی بود پس از حل چالش هسته ای نیز ادامه پیدا کند، زمینه حل نشدن مسائل فی مابین ایران و آمریکا را تقویت می کند. این درحالی است که برخی بی توجه به دشمنی ها و سابقه خیانتهای آمریکا به بازکردن سفارت ایالات متحده در ایران دل خوش کرده اند و عکس سلفی اوباما با میدان آزادی را منتشر می کنند.(+)

محمدرضا ثابت

"Our President, analytical news site"