ارتکاب یک گاف ابتدایی توسط حسین شریعتمداری و بی اطلاعی او از حوادث روز سیاسی بار دیگر ثابت کرد که فحاشی های مدیر مسئول کیهان به رئیس جمهور لزوما ناشی از بغض و کینه نیست؛ شایسته است حامیان محمود احمدی نژاد در برخورد با شریعتمداری ملاحظه حافظه مخدوش او را نیز بکنند. بی شک شرایط ناگوار پیش آماده برای حافظه سیاسی حسین شریعتمداری ناشی از کار کشیدن بیش از حد از این قوه مهم و حیاتی است و نه چیز دیگر!

حسین شریعتمداری امروز بار دیگر از ادبیات شناخته شده خود استفاده کرده است. بهانه امروز مدیرمسئول کیهان برای باز کردن زبان به بدگویی و ناسزا "بهار" است و تاکید رئیس جمهور بر شعار "زنده باد بهار"!

شریعتمداری رئیس جمهور را فردی متوهم توصیف کرده که در حال انتقام گیری از مردم است! او همچنین پیش بینی کرده که رئیس جمهور و مهندس مشایی به زودی تبدیل به محمد علی باب دیگری خواهند شد! آقای شریعتمداری معتقد است اسفندیار رحیم مشایی و محمود احمدی نژاد به تقلید از محمد علی باب که ابتدا خود را باب دیدار با امام عصر (عج) معرفی کرده بود، خود را مبشر بهار جا زده و به زودی ادعای پیامبری و سپس خداوندی خواهند کرد!

تا اینجای کار مشکل خاصی نیست. حسین شریعتمداری فقط بار دیگر ماهیت و میزان برخورداری اش از شرافت را به نمایش گذاشته است. اما نکته حائز اهمیت اینکه شریعتمداری برای حمله به بهار سندی غیر قابل انکار را نیز ارائه کرده است. مدیرمسئول کیهان از رئیس جمهور انتقاد کرده است که چرا تا به حال در مجمع عمومی سازمان ملل به جای «اللهم عجل لولیک الفرج» که برای دیپلمات های خارجی نا مفهوم است، شعار «زنده باد بهار» را سر نداده و همین نکته را دستمایه حمله به "بهار" قرار داده است. آقای شریعتمداری مرتکب یک گاف ابتدایی شده است:

«چند ماهی است که آقای احمدی نژاد از واژه «زنده باد بهار»! که ساخته و پرداخته حلقه انحرافی است استفاده می کند و در پاسخ به این پرسش که چرا شعار این حلقه منحرف را بر زبان دارید؟ می گوید؛ منظور ما از «بهار» حضرت صاحب الزمان(عج) است... جناب احمدی نژاد در اجلاس عمومی سازمان ملل متحد که سران و هیئت های دیپلماتیک شرکت کننده در آن -غیر از تعدادی اندک و کم شمار- با زبان عربی یا فارسی آشنا نیستند، سخنان خود را با دعای «اللهم عجل لولیک الفرج» آغاز می کند که به جای خود شایسته تقدیر است ولی اخیرا - البته بعد از تاکید حلقه انحرافی- در میان مردم ایران از واژه «زنده باد بهار» بهره می گیرد. چرا؟! اگر مقصود از این واژه، همان نام مبارک حضرت صاحب است، چرا در مجمع عمومی سازمان ملل از آن استفاده نکرده و نمی کنند؟! و حال آن که ترجمه مفهوم «زنده باد بهار» برای آنان بسیار آسان تر و گویاتر از اللهم عجل لولیک الفرج است، واژه زنده باد بهار به راحتی با جمله«VIVA SPRING» قابل فهم و ترجمه است ولی شرح و توضیح درباره «ولی»، «عجل»، «فرج» و... برای آنان به مراتب سخت تر و نامأنوس تر است! نیست؟!»
برای کمک به حافظه ضعیف و نارسای آقای شریعتمداری باید به وی یادآوری کرد که اتفاقا خود رئیس جمهور بود که اولین بار شعار زنده باد بهار را در صحن مجمع عمومی سازمان ملل و در جمع دیپلمات های کشورهای خارجی بیان کرد:

«او خود بهار است و با آمدنش به زمستان وجود بشر در زنجیر جهل و فقر و جنگ پایان می‌بخشد و فصل شکوفتن انسان را فریاد می‌زند. بهاری که اختصاص به هیچ نژاد، منطقه و بخشی از جهان ندارد و به زودی همه سرزمین‌ها را فرا خواهد گرفت. او بهار همه عدالت‌طلبان و پیروان راستین ادیان الهی است و بیایید با همکاری و همدلی برای آمدنش راه بگشاییم و از فیض وجودش جامعه بشری را سیراب کنیم. زنده باد بهار، زنده باد بهار و زنده باد بهار.»

آقای شریعتمداری می تواند فایل صوتی بشارت رئیس جمهور به بهار در سازمان ملل متحد را از اینجا بشنود.

گفتنی است محمود احمدی نژاد پس از آنکه در اولین حضور خود در سازمان ملل دعای فرج را قرائت کرد، با انتقاد شدید اصلاح طلبان مواجه شد. اصلاح طلبان محمود احمدی نژاد را به دلیل عدم رعایت قواعد دیپلماتیک و قرائت دعایی که برای دیپلمات های غربی نا مفهوم است، مورد حمله قرار دادند. با این وجود رهبر عزیز انقلاب در دیدار با جامعه مدرسین از رئیس جمهور به دلیل زنده کردن نام امام عصر (عج) و حضرت زهرا (س) در محافل بین المللی تقدیر کردند.

ارتکاب یک گاف ابتدایی توسط حسین شریعتمداری و بی اطلاعی او از حوادث روز سیاسی بار دیگر ثابت کرد که فحاشی های مدیر مسئول کیهان به رئیس جمهور لزوما ناشی از بغض و کینه نیست؛ شایسته است حامیان محمود احمدی نژاد در برخورد با شریعتمداری ملاحظه حافظه مخدوش او را نیز بکنند. بی شک شرایط ناگوار پیش آماده برای حافطه سیاسی حسین شریعتمداری ناشی از کار کشیدن بیش از حد از این قوه مهم و حیاتی است و نه چیز دیگر! بی شک فردی که یک روز نمره دولت را 90 از 100 عنوان می کند و روز دیگر رئیس دولت را به محمد علی باب تشبیه، دچار یک مشکل غیر سیاسی است.