فتنه ۱۸ تير ۷۸

عضو حزب مؤتلفه گفت: معاون سیاسی وزارت کشور اصلاحات مجوز ورود وانت‌های حامل"سنگ" به دانشگاه تهران را می‌داد و سازمان محیط زیست "بی سیم‌هایی" مخصوص برای آشوبگران تامین می‌کرد.

بنا به اعتراف همه کودتاچیان دستگیر شده، با تحلیلی که گروه سیاسی کودتا از اوضاع کشور ارائه داده بود، هدف سریع و اولیه کودتا که می توانست موفقیت آن را تضمین نماید قطع هرگونه ارتباط میان امام و مردم بود. بر این اساس مرکز ثقل کودتا بر حمله به «بیت امام» و «رادیو و تلویزیون» به عنوان کانالهای ارتباطی موثر میان «امت» و «امام» متمرکز گردید.

جریان لیبرال در پی آن بود که با دامن زدن به شایعه کشتار دانشجویان, افکار عمومی جامعه را به چالش فراخوانده تا زمینه استمرار تنازعات اجتماعی را با تکیه بر توهم خونخواهی فراهم آورد و بتواند دانشگاه را در مهر ماه 78 آبستن تحولات و کانون انفجار مطالبات قلمداد کند. چنانکه می نویسد: « دانشجویانی که قرار بود با این حوادث مرعوب و ساکت شوند, فعالتر و شجاعتر شدند. دانشگاهها در مهرماه ,78 دانشگاهی قطعا سیاسی تر و فعالتر خواهد شد.»

چندی پس از حادثه 18 تیر78 مشخص شد که این اقدامات تنها در جهت تحریک دانشجویان بوده است و تمامی این عناصر بعدها به فعالان فتنه88 تبدیل شدند.

سردار فرهاد نظری: صادقانه بیان نمایم، الخیر فی ماوقع، این شکایت ، حکایت مظلومیت پلیس است/ دور باد، خواری و ذلت از پاسداری که مرگ را به مبارزه می‌طلبد. حال از مبارزه با زندگی می‌ترسانندش. اگر با گردنی کج و سرافکنده در این دادگاه حاضر می‌شدم، مطلوب بود؟ سربازان و سردارانی این چنین به چه درد این مردم و نظام می‌خورند؟

یکی از مراحل پروژه کوى دانشگاه در سال 78، تهییج و تحریک و مظلوم‌نمایى بود که این وظیفه توسط روزنامه‌هاى زنجیره‌اى اصلاح‌طلبان با محوریت حزب مشارکت انجام شد.

وقایع ۱۸ تیرماه سال ۷۸ تا به حال بارها و بارها بازخوانی شده است. برخی می دانند که روند این تحرک چگونه آغاز شد و تا کجا پیش رفت. بسیاری صحنه های آتش زدن سطح های زباله و فرش های نماز جمعه و خاطره حمله به کوی دانشگاه را به یاد دارند. اما افراد کمی می دانند که طمع دشمن به جنبش دانشجویی تا کجا پیش رفته است. دکتر حسن عباسی به خوبی برگه های پنهان سوء استفاده جریان روشنفکری از جنبش دانشجویی را رونمایی می کند.

ریشه‌های آنچه که از آن به عنوان فتنه‌ی 88 یاد می‌شود را باید در سال‌های سکوت جریانی جست که پیش‌تر با برند اسلام ناب محمدی برای خود و اسلام آمریکایی برای جریان مخالف، شکل گرفته بود