توقیف روزنامه ها در ایران، تنها حذف یک رسانه از فهرست انبوه رسانه ها نیست؛ بلکه اعمالی که موجب توقیف نشریات و روزنامه ها می شوند، در حقیقت هزینه هایی را به جمهوری اسلامی تحمیل می کند.

به گزارش «پايگاه خبري تحليلي رئيس جمهور ما»؛ زمانی که بحث «تساهل و مدارا» برای نخستین بار در مغرب زمین مطرح شد، اندیشمندانی که این موضوع را برای حل منازعات مذهبی مسیحیان آن دوران مطرح کردند، اصلی را در ذیل تساهل در نظر گرفتند که از آن با نام اصل «عدم آسیب» یاد می شود.

جان استوارت میل که از اصل عدم آسیب سخن به میان آورد بر آن بود که از هرج و مرج و توهین در لوای تساهل ممانعت کند و توضیح داد که انتقاد به مخالف نباید از مرزهای اخلاقی عبور کند و به توهین به سایر عقاید منتهی شود.

اما روشنفکران ایرانی زمانی که قصد بومی سازی ای نظریه را داشتند بسیار جلوتر از نظریه پردازان غربی عمل کردند و تحمل و مدارا را در همه ی عرصه ها تسری دادند.

نمونه بارز این تسری نیز در نشریات دوم خرداد خود را نشان داد که طی آن در تیتر روزنامه ها به مهم ترین مبانی اعتقادی ملی و دینی انتقاد و توهین شد و نمونه های آن از فرط زیادی نیاز به یادآوری ندارد.

«محمد قوچانی» نیز از جمله روزنامه نگاران اصلاح طلب است که از ابتدای فعالیت روزنامه ای خود با حواشی زیادی درگیر بوده و روزنامه های تحت مدیریت وی بارها به دلیل عبور از خطوط قرمز توقیف شدند.

اما پس از تجربیات متعدد قانون شکنی آقای روزنامه نگار و اقدام اخیر روزنامه «مردم امروز» و حمایت از کاریکاتور موهن علیه وجود قدسی پیامبر اسلام(ص) بد نیست که دلایل توقیف روزنامه و مجلات قوچانی اشاره ای دوباره شود و جالب اینجاست که نخستین و آخرین تخلف وی در رابطه با کاریکاتور بوده است.

1- توقیف روزنامه شرق

در دوره مسئولیت محمد قوچانی در روزنامه شرق، انتشار این روزنامه دو مرتبه متوقف شد که اولین حکم توقیف را پس از انتشار شماره‌ی 141 خود، به‌دلیل پوشش دادن خبر مربوط به نامه‌ی اعتراضی نمایندگان مجلس ششم در 29 بهمن 1382 گرفت.

اما با رفع توقیف روزنامه شرق، این روزنامه به طور مداوم از هیات نظارت(دوران اصلاحات) تذکر گرفت و نهایتا در 30 فروردین سال 84 ، هیات نظارت بر مطبوعات دولت آقای خاتمی با ارسال آخرین اخطار در مورد درج مطالب تحریک‌آمیز و تضعیف همبستگی‌ ملی به این روزنامه تذکر نهایی را داد و این روزنامه نیز بدون توجه به تذکرات در 17 خرداد سال 85 به درج مطلبی اهانت آمیز در مورد ستارخان پرداخت که تحرکات اعتراض آمیز مردم آذربایجان را که در پی انتشار کاریکاتور روزنامه ایران گسترش یافته بود، تشدید نمود.

2- انتشار مطالب غیراخلاقی در «هم میهن»

بعد از توقیف اولیه روزنامه «هم میهن» انتشار مجدد آن هم زمان شد با توقیف روزنامه شرق و انتقال محمد قوچانی و تیم همراهش در تحریریه شرق به روزنامه هم میهن. البته دور جدید فعالیت روزنامه هم میهن به سردبیری قوچانی با انتشار شماره 47 در تیرماه سال 86 به پایان رسید و با رای نهایی دادگاه توقیف شد.

روزنامه هم میهن در تاریخ 31 خرداد ماه 1386، با چاپ عکس تمام صفحه از یکی از بازیگران سابق تلویزیون که انتشار فیلم غیر اخلاقی منتسب به وی به یکی از مهمترین رویدادهای اجتماعی ماه های اخیر تبدیل شده بود، به گفتگو با وی پرداخت.

3- توقیف «شهروند امروز» با انتشار یک مصاحبه جنجالی

محمد قوچانی در سال 85 و بعد از توقیف‌ رسانه‌های قبلی، هفته نامه "شهروند امروز"منتشر کرد که این رسانه اصلاح‌طلب هم در آبان87 توسط هیئت نظارت بر مطبوعات و به دلیل تکرار تخلفات و عدم توجه به تذکرات قبلی توقیف شد.

این نشریه در آخرین شماره خود مصاحبه ای جنجالی با خانواده "آیت الله حسن لاهوتی" و دختران "هاشمی رفسنجانی" چاپ کرد که برای اولین بار مسمومیت وی پس از دستگیری به حکم "اسدالله لاجوردی" را بر اساس گزارش پزشکی قانونی بیان کردند.

علاوه بر این، با وجود اینکه این هفته نامه در مجوز خود دارای اجازه در زمینه فرهنگی و هنری بود، اما در مسائل سیاسی نیز ورود می کرد.

دانلود لینک مستقیم گزارش خبری روزنه قسمت 159 با حجم 30 مگابایت 

4- عدم پایبندی به قانون اساسی در «ایراندخت»

همزمان با انتشار شهروند امروز، قوچانی از شهروند امروز به هفته نامه ایراندخت کوچ کرد اما این رسانه هم توسط هیئت نظارت بر مطبوعات در تاریخ 10 اسفند سال 88 با استناد به تبصره ماده 11 قانون مطبوعات و با توجه به فقدان شرایط مندرج در بند 6 ماده 9 قانون مطبوعات یعنی "پای بندی و التزام عملی به قانون اساسی"، لغو پروانه شد.

5- انتشار یک مطلب جنجالی بدون اجازه نویسنده در «اعتماد ملی»

قوچانی که هم زمان با مسئولیت سردبیری هفته نامه شهروند امروز، یکی از اعضای شورای سیاست‌گذاری روزنامه اعتماد ملی و از مشاوران مهدی کروبی محسوب می‌شد در 23 بهمن ماه 87به عنوان سردبیر روزنامه اعتماد ملی منصوب و فعالیت خود در این روزنامه آغاز کرد؛ عملکرد محمد قوچانی در فتنه 88 در روزنامه اعتماد ملی موجب شد که او آخرین سردبیر این روزنامه باشد چرا که اعتماد ملی به دلیل پخش شایعه، اشاعه فحشا و افترا علیه نظام اسلامی در سال 88 توقیف شد.

انتشار مقاله‌ای از رسول منتجب‌نیا قائم مقام حزب اعتماد ملی در انتقاد از "محمود احمدی نژاد" این روزنامه را تا آستانه توقیف پیش برد.

وی در این مقاله نقل قول‌هایی به احمدی نژاد نسبت داده و از وی خواسته بود پیرامون صحت و سقم آن نقل قول‌ها پاسخ دهد. این مقاله با واکنش شدید حامیان دولت مواجه شد و منتجب نیا مدعی شد که مسئولان روزنامه بدون اطلاع وی آنرا چاپ کرده‌اند.

6- غیر انسانی خواندن حکم قصاص در «آسمان»

روزنامه آسمان که اولین شماره آن در26 بهمن 92 منتشر شد تنها بعد از 6 شماره به انتشار مطلبی به نقل از هرمیداس باوند حکم قرآنی و الهی قصاص را غیرانسانی خواند و به همین دلیل و بنا به اعتراضات گسترده جریان‌های سیاسی من جمله بخشی از جریان اصلاحات، با حکم دادسرای عمومی و انقلاب تهران در روز پنجشنبه 1 اسفند 1392 توقیف شد.

7- حمایت از نشریه هتاک به پیامبر اسلام(ص) توسط «مردم امروز»

آخرین شاهکار قوچانی نیز به روزنامه «مردم امروز» منتهی می شود که عصر شنبه27 دی با حکم دادستانی تهران به دلیل حمایت از روزنامه هتاک فرانسوی که کاریکاتوری موهن را علیه پیامبر اسلام(ص)منتشر کرده بود، توقیف شد.

* تهدید به افتتاح یک روزنامه جدید

با وجود این همه اقدام غیرقانونی از سوی یک روزنامه نگار با سابقه، معلوم نیست که وی نگار تا چه زمانی می خواهد به این رویه خود ادامه دهد و هنجارهای جامعه حتی در مورد مسلمات دین(مانند قصاص و عدم اجازه توهین به پیامبر) را زیر پا بگذارد و این موضوع زمانی حساس تر می شود که وی اعلام کرده برای راه اندازی روزنامه بعدی آماده می شود.

جالب آنکه با این همه اصرار بر قانون شکنی باز هم این افراد موفق به دریافت مجوز می شوند و با این همه جمهوری اسلامی را متهم به عدم رعایت اصول آزادی بیان می کنند و علی الظاهر فراموش کرده اند که همین مجله توهین کننده(با نامی دیگر)، سال ها پیش به دلیل توهین به شارل دوگل توسط دولت فرانسه توقیف و پس از آن با نام شارلی ابدو به فعالیت پرداخت؛ و بگذریم از آنکه هنوز هم هیچ نویسنده و تحلیل گری در دول متمدن غربی حق اظهار نظر درباره «هلوکاست» یا انتقاد به رژیم غاصب صهیونیستی را ندارد.

اما نکته ای را که نباید از یاد برد، این است که توقیف این روزنامه ها در ایران، تنها حذف یک رسانه از فهرست انبوه رسانه ها نیست؛ بلکه اعمالی که موجب توقیف نشریات و روزنامه ها می شوند، در حقیقت هزینه هایی را در عرصه داخلی و بین المللی به جمهوری اسلامی تحمیل می کند. هزینه هایی از قبیل محکومیت در محافل بین المللی به ظاهر حقوق بشری درباره نبودن آزادی بیان در ایران؛ لذا لازم است معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد با دقت نظر در این رابطه از ادامه هزینه سازی جریان هایی که حاضر به پایبندی به قانون نیستند جلوگیری نموده و از قرار گرفتن قانون شکنان در راس یک رسانه که یک ابزار مهم در فرهنگ سازی جامعه است نیز ممانعت به عمل آورند.

به امید روزی که در آن همه فعالان عرصه جامعه مدنی به اصول اولیه آزادی یعنی رعایت قوانین و هنجارهای و مقدسات جامعه پایبند باشند.
منبع

"Our President, analytical news site"