امنیت ملی، 17 ماه پس از روی کار آمدن دولت یازدهم

آقای روحانی یادمان می آید روزی شما گفتید «ما اگر در هیچ چیزی تخصص نداشته باشیم در حوزه امنیت ملی که داریم، امنیت ملی که تخصص من است.» یادتان هست؟! در مورد قسمت نخست سخنتان بحثی نداریم اما در حیطه امنیت ملی که وارد شدید لازم به بیان نکاتی است:
آقای روحانی شما که تخصصتان حقوق می باشد و با داد و قال در مناظره اعلام کردید که حقوق دان هستید، آیا نیاز است به شما یادآوری شود که از عوامل اصلی ایجاد امنیت در یک سیستم سیاسی و در سایه آن رسیدگی به تمامی امور اجتماعی و حقوقی حضور سرهنگان متعهدی است که شما از آنها تبری می جویید، سرهنگانی که اگر نبودند بعید بود که شما باشید و به امر حکومت مشغول شوید. و اما شما در عمل نه تنها امنیتی ترین تیم بعد از انقلاب را روی کار آوردید بلکه در صلاحیت عده ای از همین مهره ها نیز حرف و حدیث بسیار است. شما با چه منطقی رسیدن به قدرت را با هروسیله ای توجیه کردید؟ نسبت این رفتار شما با منطق ماکیاولیستی چیست؟! آیا می توان غیر از نگاه ابزاری به قدرت چیزی دیگری از آن برداشت کرد؟! آیا شما با بیان این جملات به ارتقای امنیت ملی کمک کردید؟
شعار اعتدال دادید و گفتید جریان های موجود را با این شعار دور خود جمع می کنید و با ایجاد وحدت سیاسی طبعا امنیت ملی را ارتقا خواهید داد؛ اما وقتی به اطرافیانتان نگاه می کنیم دوستان و نزدیکان آقایان هاشمی و خاتمی را می بینیم که در کابینه و معاونان و مشاوران خود به کار گرفته اید؛ کسانی که با روی کار آمدن شما مجال یافتند تا تمام دستاوردهای این نظام اسلامی را زیر سوال ببرند و با سیاه نمایی از مشکلات دم بزنند و هرچه خواستند در مورد دولتی که مقام معظم رهبری بارها از خدماتش اظهار رضایت داشتند، بگویند و اتهام بزنند. حتی سخن از آبگوشت بزباش و بی عرضگی صنعت ایران زمین به میان آوردند. شما که تخصصش را دارید! آیا منافع و مصالح حکومت در مقابل دشمنان کینه توز حفظ شد؟ آیا سطح امنیت ملی بالا رفت؟!
آقای روحانی آن روزی را که در یک برنامه زنده از تریبون رسانه ملی به یک مجری عالم به حیطه تخصصی خودش اتهام بی سوادی زدید یادتان هست؟ یا آن روزی که منتقدینتان را که اتفاقا بخش عظیمشان دانشجو بودند، بی سواد و کم سواد خطاب کردید و گفتید «چرا یک عده بی سواد و کم سواد حرف بزنند و دیگران سکوت کنند»، به یاد دارید؟ یا آن روزی را که گفتید آغوشتان برای نقد و منتقدین باز است اما در عمل نوبت به نوبت معدود روزنامه های منتقد خود را توقیف کردید، در خاطر دارید؟ آن هم در شرایطی که رسانه های طرفدار شما بی پروا به مبانی ایدئولوژیک نظام جمهوری اسلامی ایران می تاختند و سکوت می کردید. همین چند ماه پیش بود، یادتان که هست؟ صحبت از رئیس دولت تجدید نظرطلب یار و حامیتان نمی کنم! از دوران شما سخن می گویم! در دوران شما بود که در نشریات دوستانتان به مقدسات این ملت توهین کردند و سکوت کردید. یا همین چند روز پیش که گفتید «یک عده تازه به دوران رسیده نگران آینده مردم اند، نمیخواهد شما نگران ملت باشید». این سخنان خطاب به منتقدینتان بود، درست است؟ آیا شما با ایجاد تفرقه های سیاسی و اجتماعی به تحکیم امنیت ملی کمک کرده اید؟!
آقای روحانی سلسله اتفاقات مربوط به وزارت علوم که یادتان هست؟! تا جایی که می توانستید از نیروهای منتسب به دوست فتنه گر خود به مجلس معرفی کردید و هنوز هم از آنها حمایت می کنید. آیا واقعا شما از اصول حفظ امنیت ملی چیزی می دانید؟!
آقای در خاطر دارید؟ شما بیشتر دوران مسئولیتتان را در دو نهاد مهم و راهبردی شورای عالی امنیت ملی و مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت سپری کردید. خوب می دانستید که وعده صد روزه شما چیزی بیشتر از آبنبات قیچی نبود و ارتباط با کدخدا برای رفع مشکلات را که مطرح کردید ادعای بی اساسی بود. رفتار و بیان شما در مورد ارتباط با ایالات متحده و نیز تیم شما در مذاکره با گروه 5+1 ما را به یاد یک دهه پیش انداخت؛ همان روزهایی که رهبری معظم وارد صحنه شدند تا تکنولوژی هسته ای به باد نرود؛ یادتان که هست در دوران ریاست جمهوری دوست و یاورتان، شما مسئول مذاکرات بودید. سوال اینجاست؛ شما که هم حقوقدان هستید و هم متخصص حوزه امنیت ملی و با آن سابقه ذکر شده؛ چطور قبل از مذاکره کارت هایتان را رو کردید و با دست خالی بر سر میز مذاکره نشستید؟ شما که باید از قواعد بازی در سطح بین الملل مطلع باشید. کاری کردید که گفتند ایران تحت فشار تحریم خسته شده و پشیمان است. حتی برای توجیه مذاکراتتان پای امام حسین (ع) را به میان کشیدید؛ امامی که برای تن ندادن به ذلت تمام داشته هایش را فدا کرد. کدام یک از رفتارهایتان البته در عمل نه در آن نامه ای که مرقومه داشتید، باعث افزایش سطح امنیت ملی شد؟!
شما زمانی که در مجمع تشخیص مصلحت بودید بعد از صرف آن همه هزینه و زمان و بعد از هشتصد صفحه بررسی در برنامه راهبردی تان به این نتیجه رسیدید که تئوری اقتصادی نئوکنیزی ها راه حل مشکلات اقتصاد ایران است و حالا که در راس قوه ی اجرایی کشور قرار دارید، اقتصادتان سرمایه دارانه است مانند اقتصاد دولت پدر معنویتان در دوران سازندگی و نگاهی لیبرالی در جریان است. همان سیزده هزار میلیارد و اندی تومان که در بودجه سال 94 از منبع واردات و گمرک در نظر گرفتید بیانگر فاصله اعتقادی و فکری شما و اطرافیانتان از اقتصاد ملی و مقاومتی است. آیا شما در تصمیماتتان واقعا به منافع ملی توجه کرده اید؟! آیا سطح امنیت ملی را ارتقا داده اید؟!
آیا در مدت حضور شما در قدرت اجرایی کشور تحریم جدیدی علیه ایران صادر نشده است؟ آیا بارها و بارها به حمله نظامی تهدید نشدیم و شما سکوت نکردید؟ آیا عزم ملی و جهادی ایجاد کرده اید؟! آیا به حرف هایتان در زمان انتخابات عمل کرده اید؟ اصلا در این مدت به آنها فکر کرده اید؟ سطح امنیت ملی را ارتقا بخشیدید یا موجب تهدید امنیت ملی ایران بودید؟
متاسفانه چند روز گذشته صحبتی کردید که ذهن ها به سمت نهادی رفت که اگر این نهاد نبود می توان به جرأت گفت امروزی که برای ایران اسلامی به آن یقین داریم، قابل تصور هم نبود. نهادی که وجودش برابر امنیت ایران اسلامی است.
بماند مسائل مربوط به یارانه و سبد کالا و تورم و نرخ رشد اقتصاد و نرخ بیکاری و فضای مجازی و محیط زیست و ...
باز هم می پرسم آیا واقعا توانستید عزتی که از آن دم می زدید به مردم بدهید؟! آیا واقعا سطح امنیت ملی را ارتقا دادید؟! آیا می دانید از زمان روی کار آمدن دولت یازدهم چند حادثه تروریستی و گروگان گیری در کشور رخ داده است؟ نظرتان درباره اسید پاشی اصفهان و حادثه گلپایگان که در نوع خود بی سابقه بوده اند، چیست؟
آقای رئیس جمهور شما که از ابتدای این انقلاب اسلامی در مجاهدت ها مشارکت داشتید بهتر نبود با همان روحیه جهادی و با اعتماد به نفس بیشتر بر مسند قدرت می نشستید و به توان جوانان این مرز و بوم که رقم خوردن آینده بشریت به دست ایشان است و این وعده ای است که رسول خدا داده بیشتر اعتماد می کردید! بهتر نبود همان مقداری که در گفتار پیرو امام و رهبری انقلاب هستید در عمل نیز نشان بدهید و با اعتماد به دو نیروی فوق العاده یعنی رهنمودهای ولی امر مسلمین و نیروی جوانان این مرز و بوم بر حل مشکلات کمر می بستید؟ بهتر نبود به جای سیاسی کاری ها و موازی کاری ها و گروه گرایی ها به آینده پر از امید این خاک پر برکت می اندیشدید؟
به وعده الهی اعتماد کنید و از سختی ها و تهدیدات دشمنان نترسید زیرا که او همواره با مومنان است.
ولاتهنوا و لاتحزنوا و انتم الاعلون ان کنتم مومنین

امیر علی جعفری

منبع

"Our President, analytical news site"