اگرچه تحلیل‌گران فضای سیاسی کشور کوچکترین تردیدی در شکست قطعی محسن رضایی نداشتند، اما او و همراهانش مدام با توهمی عجیب از پیروزی قطعی در انتخابات می گفتند و البته گاهی هم از باب شکسته نفسی، بحث رفتن به دور دوم با یکی از کاندیداهای دیگر را پیش می کشیدند!

 

سایت خبری منتسب به وی، وظیفه تئویزه کردن همین توهم را بر دوش داشت و این روند تا جایی پیش رفت که تئوری‌پردازان داستان هم خودشان باورشان شده بود که فرشته نجاتی که با حمایتشان به صحنه آمده است، پرچم فتح را به زودی به اهتزاز درخواهد آورد.

 

محسن رضایی که این بار با رمز "یازهرا" به صحنه آمده بود، 4 سال پیش هم عرصه را به نوعی دیگر واگذار کرد. آن روز پس از ورود نفر هفتم به عرصه رقابت ها دلیلی برای حضور نمی دید و البته رغبتی هم در میان مردم احساس نمی کرد. اما این بار او آمده بود که بماند. می گفت: «امسال ديگر نمي‌توانم تا آخر انتخابات نمانم چون اگر بار دوم هم کنار بکشم، ورود من به عرصه انتخابات ديگر معناي سياسي خود را از دست مي‌دهد.» و این گونه بود که توفیقی اجباری رفیق راهش شد.

 

از تیرماه 87 بود که او همدوش با چهره هایی چون ناطق نوری و کرباسچی که طرح وحدت ملیِ بازی‌گردان پشت پرده را در دستور کار داشتند، وارد صحنه شد و با طرح ایده "دولت ائتلافی" نسخه دیگر از سلسله طرح های ائتلافی را در مسیر پروژه "نه احمدی‌نژاد" کلید زد.

 

اگر چه آمدن خاتمی پروژه او را چند روزی به تأخیر انداخت، اما با اعلام انصراف خاتمی، همراهان مصمم‌تری یافت تا به تئوریزه کردن یکی دیگر از سلسله طرح های به اصطلاح وحدت بخش بپردازد. 27 فروردین ماه او طی مصاحبه ای اعلام کرد که بحث در جلسات دولت ائتلافی بر سر دو کاندیداست و نتیجه تصمیم گیری به زودی اعلام خواهد شد.

 

محسن رضایی که خود را در جایگاه یک تئوری پرداز صاحب نفوذ می دید، به سراغ چهره های مختلفی چون ولایتی، قالیباف و لاریجانی رفت تا مطلوب بازی گردان پشت پرده با شکسته شدن آرای محمود احمدی‌نژاد برآورده شود. این خیال خام البته راه به جایی نبرد؛ چه آنکه هر 3 چهره مورد نظر او عاقل تر از آنی بودند که نقش ژنرال شکست را به عهده بگیرند. این گونه بود که ناچار خود او بازی کردن در این پازل را پذیرفت.

 

با انتشار بیانیه شماره 4 دولت ائتلافی کارآمد و متعهد پایان کار رسمی ستاد دولت ائتلافی اعلام شد. گویا اعضای ستاد هم در روند موجود سودی نمی دیدند و این گونه بود که ستاد دولت ائتلافی، شکست را تجربه کرد. محسن رضایی اما در نهایت به صورت مستقل اعلام کاندیداتوری کرد تا جدای از اعضای ستاد، طرح دولت ائتلافی را دنبال کند.

 

سایت خبری رضایی حضور او را یک موضوع خیلی مهم جلوه داد؛ موضوعی که آرایش انتخابات و حتی نتیجه آن را هم تغییر خواهد داد. این گونه بود که برخی چهره های نزدیک او، جانب موسوی رفتند تا کاندیدای اصلی را پشتیبانی کنند و برخی دیگر نیز ماندند تا با جدی نشان دادن رضایی سبد آرای احمدی‌نژاد را به خیال خود بشکنند. آنها بر این باور بودند که در جبهه اصولگرایی برخی به عنوان منتقدان دولت نهم وجود دارند. رسالت محسن رضایی جلب آرای این گروه بود یعنی همان کسانی که انتقادهایی داشتند اما ممکن بود به جهت تعلقشان به گفتمان اصولگرایی و ارزش‌های انقلاب، مصلحتی به سمت احمدی‌نژاد بروند. رضایی برای جلب آرای سایرین هیچ تلاشی انجام نداد و اساساً قرار هم نبود که انجام بدهد. او نقش ژنرال شکست را به دوش می کشید.

 

هفتم اردیبهشت ماه سایت خبری تابناک نوشت: «رضایی هنوز برگ برنده خود را رو نکرده است، آیا او ناگفته‌هایی برای روزهای نهایی انتخابات نگه داشته است؟ آیا کابینه پیشنهادی و تعیین معاون اول، پیش از انتخابات و برنامه‌های جدیدش، واقعاً همه را غافلگیر خواهد کرد؟ آیا او وعده‌هایی برای حمایت دریافت کرده است؟ هیچ کس پاسخ قطعی این پرسش‌ها را نمی‌داند، اما حضور ناگهانی او رخدادهای جدیدی را رقم زده است.»

 

پس از این فضاسازی ها بود که بیانیه اعلام حضور رضایی منتشر شد. در این بیانیه اشاره ای به انتخابات نهم و دلایل انصراف رضایی هم شده بود. محسن رضایی آورده بود: «با یك جمع‌بندی جامع، خود را برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری نهم آماده كردم كه 2 روز پیش از انتخابات به 2 علت از صحنه كنار رفتم؛ نخست اینكه برداشت كردم از حمایت گسترده‌ای برای تحقق ایده‌ها و تغییرات مورد نظر بر‌خوردار نیستم و دوم، اعتراض به نحوه برگزاری انتخابات.»

 

او ضمن اشاره به اینکه انتظاراتش طی این سال ها برآورده نشده و همچنان کارهای زیادی بر روی زمین مانده، به ملت و نخبگان به چند دلیل اعلان خطر کرده و ضمن برشمردن برخی ضرورت‌ها آورده بود: «با منحصر شدن جریان اصولگرایی و انقلابی به یك مجموعه خاص، نخستین گام در كشاندن كشور به بن‌بست سیاسی خواهد بود و باید اقدامی جدی در راستای احیای دوباره جریان اصولگرایی انقلابی و ارزشی كرد كه دربرگیرنده تمامی نیروهای معتقد، مؤمن، ارزشی و اصلاحگر در روند انقلاب اسلامی و كشور است.»

 

او همچنین ادامه داده بود: «امید فراوانی بود تا فرد دیگری این وظیفه مهم و خطیر را پذیرفته و پرچمداری آن را عهده‌دار شود و حقیر هم به او كمك می‌كردم. اكنون، استوار، مصمم و صادقانه و بر مبنای اصول اخلاقی آمده‌ام و امیدوارم كه به پشتوانه ملت شریف و سرافراز و عنایات حضرت ولی‌عصر(عج) رستگار و پیروز شده و ایران را به جایگاه شایسته‌تری برسانیم.»

 

وی دلایل حضورش را طی جلسه ای با جوانان این چنین برشمرد: «به 2 دليل در انتخابات حاضر شدم، يکي از دلايلم اين بود که دوستانم در دولت ائتلافي پا جلو نگذاشتند، در حالي که من تا آخرين لحظه انتظار مي‌کشيدم تا يکي از آنها در عرصه حاضر شود و من به او کمک کنم و دليل ديگرم اين بود که هرچه به گفتمان ساير کانديداها که تا به حال در عرصه حاضر شده‌اند، توجه کردم، ديدم که برنامه‌ها و ايده‌هاي من را طرح نمي‌کنند و اگر برخي از آنها به صورت ضعيف طرح مي‌كنند، راهکار واقعي و اجرايي براي آن برنامه ها ندارند. بر اين اساس، تکليف خودم دانستم به صحنه بياييم و برنامه وايده‌هايم را طرح کنم و در مظهر انتخاب مردم قرار بگيرم.»

 

رضایی می‌گفت مهم ترین رقیبش در انتخابات، فقر، بيکاري و گراني موجود در کشور است. حضور او موضوع تحلیل‌های عجیب و غریب حامیانش بود. رضا طلايي نيك نماينده مجلس هفتم در گفت‌وگو با خبرنگار جام‌جم آنلاين با اشاره به تأثير حضور رضايي در انتخابات آينده رياست جمهوري، با بيان اينكه حضور رضايي عملكرد دولت و برنامه نامزدها را در انتخابات به چالش مي‌كشد، گفت: «به‌تدريج با حضور رضايي كارآمدي و مديريت نامزدها شفاف‌تر خواهد شد و برنامه محوري و گفتمان رضايي در ارتقاي سطح كيفي انتخابات كمك اساسي خواهد كرد.»

 

طلايي نيك همچنین با بيان اينكه انتخابات به جاي كارزار براي تصاحب قدرت بايد به عرصه رقابت براي خدمت با شفاف‌سازي برنامه‌ها و توانمندي‌ها باشد، گفت: «رضايي شفاف‌تر از دوره نهم برنامه و گفتمان انتخاباتي خود را به‌تدريج ارائه خواهد داد و ورود او به رقابت انتخابات موجب تحول در آرايش نهايي و گفتمان‌ها خواهد شد.»

 

17 خرداد، طلایی نیک به حامیان رضایی وعده داد که اگر يک هفته ديگر تلاش کنند، رضايي به مرحله دوم انتخابات راه خواهد يافت. محسن رضایی هم همین مضوع را مورد توجه قرار داد. او گفت: «وضعيت كنوني حاكي از آن است كه تاكنون انتخابات به دور دوم كشيده شده‌است و من به همراه يك نفر ديگر از نامزدهاي محترم به دور دوم خواهيم رفت.»

 

رضایی همچنین افزود: «تقدير و تشكر صميمانه خود را نثار درايت مردم شريف ايران مي‌كنم كه برنامه‌ محوري را انتخاب كردند و به برنامه‌هاي من براي اصلاح وضعيت معيشت عموم مردم عنايت نشان دادند.»

 

"انتخابات به دور دوم کشیده می شود"، عنوان یادداشتی بود که تابناک با فاصله 2 روز از سخنان محسن رضایی منتشر کرد. در حالی که رضایی وعده داده بود تا اسامی همراهانش در دولت ائتلافی را به مردم اعلام کند، 20 خرداد ماه طی بیانیه ای این وعده را به بعد از انتخابات موکول کرد. در این بیانیه آمده بود: «همان گونه كه پیشتر اعلام كرده بودم، بنا داشتم پیش از روز رأی‌گیری، چند تن از همكاران خود را در دولت ائتلافی معرفی كنم، لیكن موج گسترده حمایت علما، برجستگان، اندیشمندان، هنرمندان و اقشار گوناگون مردم در چند روز اخیر، من را بر آن داشت تا با تأملی بیشتر و مشورت با این مجموعه‌های گرانقدر و همچنین نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی، نسبت به این مهم اقدام كنیم.»

 

البته کسی متوجه نشد منظور او از موج گسترده حمایت علما، برجستگان، اندیشمندان، هنرمندان و اقشار گوناگون مردم چه بوده است و از کجا به این نتیجه رسیده است که علی‌رغم استقبال‌های ضعیفی که در سفرها از او می شد، اقشار گوناگون از وی حمایت می کنند! رضایی پای صندوق رأی هم از 2 مرحله ای شدن انتخابات سخن گفت و خود را یکی از 2 نامزد حاضر در دور دوم قلمداد کرد.

 

بعد از شکست انتخاباتی و سکوتی کوتاه مدت اما معنادار، رضایی نیز مانند سایر رقبا یا به بیان بهتر همراهانش شیوه فرار به جلو را برگزید و از تخلف در برخی شعبه ها سخن به میان آورد.

 

سایت خبری تابناک هم نوشت: «رضایی پس از اعلام نتیجه انتخابات هم راهی متفاوت در پیش گرفت. هوادارانش به خیابان نیامدند اما او از حق رای مردمش نگذشت. اعتراض کرد و شکایت به شورای نگهبان برد.»

 

این سایت همچنین نوشت: «رضایی هم باید توجه داشته باشد که اگر او از میدان اعتراض عقب بکشد و یا با تعارفات سیاسی نتیجه را بپذیرد و از حق مردم تا آخر دفاع نکند، این امید باقیمانده معترضان امیدوار به قانون از میان خواهد رفت. رضایی باید بداند که امروز او حلقه واسطه بین مردم و قانون و حاکمیت است. اگر او مردانه در میدان دفاع از حق و حقوق مردم که همواره مورد تاکید امام راحل بوده بایستد، مردم این امید را خواهند داشت که کسی هست که با استفاده از همین سازوکارهای موجود مردانه از حقشان دفاع کند و حتی به نتایج مصلحتی و خدای نکرده سفارشی قانع نباشد و اگر حق مردم ادا نشد باز هم اعتراض کند.»

 

با این همه رضایی از پیگیری اعتراضاتش انصراف داد تا تناقضی را در برابر حامیان سینه چاکش برای همیشه قرار دهد. اما انصراف رضایی در حالی رقم خورد که تعدادی از صندوق های مورد اشاره او بازشماری شده بودند و هیچ تغییر محسوسی در نتیجه ایجاد نشده بود. رضایی کوشید تا خود را فداکاری جلوه بدهد که در کمال تواضع از حق خود یا همان رای مردم گذشته است؛ اگرچه همچنان حرف هایی برای گفتن دارد. این انصراف البته برای کسانی که مدتها تشکیک ها و شبهه افکنی های او و حامیانش را دیده و شنیده بودند، چندان خرسند کننده نبود. اینان می پرسیدند رضایی به چه حقی از رأی مردم کوتاه آمده است و چرا پای ادعاهای بی اساسی که در فضای جامعه مطرح کرده، نایستاده.

 

با این حال، در شرایطی که سایت خبری تابناک بر عدم عقب‌نشینی رضایی از پیگیری اعتراضاتش تأکید می‌کرد و آن را نشانه دفاع مردانه از حقوق مردم می‌خواند، پس از اعلام انصراف وی که با آگاهی کامل از عدم تغییر در آرایش صورت گرفت، در یادداشتی با عنوان " نکاتی درباره یک انصراف سازنده " به تمجید از این انصراف پرداخت.

 

رضایی اما در حالی که انصراف خود را اعلام کرده بود، پس از آنکه شورای نگهبان از کاندیداها خواست نمایندگانشان را به هیئت ویژه برای بازشماری صندوق‌ها معرفی کنند، در نامه جدیدی برای شورا شرط گذاشت که در صورتی نماینده معرفی می‌کند که سایر کاندیداها هم نماینده معرفی کرده باشند. وی توضیح نداد که چرا کمک به شفاف شدن حقایق را به تصمیم موسوی گره می‌زند که ظرف 2 هفته گذشته بدون مستند قانونی تنها به تحریک آشوب‌گران و اصرار بر خواسته غیرقانونی ابطال انتخابات بدون هرگونه دلیل موجهی می‌پردازد.