«انقلاب تمام شد»؛ این عبارت، تیتر دو هفته‌ی قبل یکی از پرتیراژترین و مهم‌ترین نشریات هیئت عاقله و حاکمه‌ی لندن بوده است. نشریه‌ی اکونومیست که با تیراژی در حدود یک‌ونیم میلیون نسخه در سراسر جهان توزیع می‌شود، در سال‌های اخیر نیر چندین بار تیتر اصلی و صفحات ویژه‌ی خود را به مقوله‌ی انقلاب اسلامی ایران اختصاص داده است
به گزارش «پايگاه خبري تحليلي رئيس جمهور ما»؛ «انقلاب تمام شد»؛ این عبارت، تیتر دو هفته‌ی قبل یکی از پرتیراژترین و مهم‌ترین نشریات هیئت عاقله و حاکمه‌ی لندن بوده است. نشریه‌ی اکونومیست که با تیراژی در حدود یک‌ونیم میلیون نسخه در سراسر جهان توزیع می‌شود، در سال‌های اخیر نیر چندین بار تیتر اصلی و صفحات ویژه‌ی خود را به مقوله‌ی انقلاب اسلامی ایران اختصاص داده است.
برای شروع بحث باید کمی به گذشته برگردیم و تیتر این نشریه در سال ۱۳۸۵ را که در آن نوشته شده بود «غیر قابل توقف؟» با عکس معروفی از دکتر احمدی‌نژاد که در حال صدور فرمان رو به جلو بوده و در پشت سر او موشک پیشرفته‌ی ایرانی در حال عملیات موفق‌آمیز است، بررسی نماییم. در واقع تصویری که احمدی‌نژاد در آن سال‌ها از ایران به غرب ارسال می‌کرد، ایرانِ در حال صعود و در حال رشد و حرکت رو به جلو بوده است. این نشریه از سویی دیگر با پرداختن به موضوع هسته‌ای ایران زیر تیتر اصلی خود، چنین ابراز می‌دارد که توقف ایران، در گرو توقف صنعت هسته ای آن است. صنعتی که در آن سال‌ها، با پیشرفت‌های چشمگیری همراه بوده است.
اما دومین تیتر اکونومیست، “سؤال” دیگری است که بلافاصله پس از روی کار آمدن دکتر روحانی در سال ۹۲ در صفحه‌ی اصلی این نشریه مطرح می‌شود: «آیا ایران متوقف می شود؟»
?Can Iran Be Stopped
گرچه اکونومیست در زیر تیتر خود، با مطرح ساختن دوباره‌ی بحث هسته‌ای ایران، بر مسأله‌ی ایران‌هراسی درباره‌ی دستیابی به سلاح هسته‌ای دامن زد، اما ماهیت این تیتر آن است که غربی‌ها کماکان توقف انقلاب اسلامی را در گرو توقف صنعت هسته‌ای می‌دانند و حتما این موضوع، به عنوان یکی از استراتژی‌های غرب در نحوه‌ی مواجهه با دولت جدید ایران مورد بررسی قرار گرفته است.
اما اکنون با گذشت بیش از یک سال از عمر دولت یازدهم، اکونومیست به عنوان سخنگوی ذهن سیاسی غرب، تیتر اصلی خود در ماه گذشته را این‌بار نه در قالب سؤال، بلکه به صورت خبری با لحن قاطعانه اعلام می‌کند: «انقلاب تمام شد» The Revolution Is Over که در جلد آن به طور مغرضانه عکسی از حضرت امام رحمه‌الله علیه را به چاپ رسانده که این عکس «رو به اضمحلال بودن» و «در احتضار بودنِ» انقلاب اسلامی را به تصویر می‌کشد. تصویری که یقیناً با تحرکات و برنامه‌های سیاسی دولت یازدهم و مسئولین مذاکره‌کننده‌ی هسته‌ای کشور به غربی‌ها ارسال شده است. تصاویری که همگی حاکی از عجز و ناتوانی مسئولین در مقابله با اقدامات خصمانه‌ی غرب بوده است.
اعلام واهی خالی‌بودن خزانه‌ی ملی، عقب‌نشینی‌های مکرر از مواضع هسته‌ای کشور، تماس تلفنی روحانی و اوباما، دیدار خلاف عزت روحانی با دیوید کامرون، نشان‌دادن اشتیاق و ولع بیش از حد مسئولان برای ایجاد رابطه با امریکا، عدم حضور مسئولان دولتی در مراسم ۱۳ آبان به منظور به دست آوردن دل کدخدا، درددل کردن سیاسی با رسانه‌های غربی در خصوص تأثیر مذاکرات بر روند انتخابات مجالس شورای اسلامی و خبرگان و بسیاری دیگر از اقدامات آشکار و پنهان آنان که بسط ذهنی غرب را از «غیر قابل توقف بودن» در سال ۸۵ به «تمام شدن انقلاب خمینی» در حال حاضر سوق داده است.
وقتی علی خرّم – مشاور وزیر امور خارجه ایران – در مصاحبه با روزنامه شرق، به صراحت تمام اعلام می‌دارد: «به نظر من همه‌ی رفتارهای امریکا پس از انتخابات روحانی دگرگون شد و امروز می‌توان چرخشی جدید در نوع نگاه امریکا به ایجاد رابطه بین دو کشور دید» و پس از آن به ابراز نگرانی از تأثیر منفی تسخیر لانه‌ی جاسوسی امریکا بر غرور ملی مردم امریکا پرداخته و خواهان عدم برگزاری مراسم سالگرد ۱۳ آبان می‌شود و می‌گوید: «تا زمانی که این کار را نکرده‌ایم، آنها به ما بی‌اعتماد هستند و این زخم کهنه همچنان سرباز باقی خواهد ماند»، دیگر آیا تصویری بهتر از تصویر «پایان دوره‌ی خمینیسم» به غرب ارسال می‌شود؟
سید هادی مصطفوی
آخرالزمان
#قدرت نظامی ایران
#مستند
#یوفو