از سرسخت ترین دشمنان امام زمان (عجل الله تعالی فرجه)، یکی از نوادگان ابوسفیان (لعنه ی الله علیه) است که در روایات به این دلیل به او سفیانی می گویند؛ سفیانی پس از تسلط بر شام، جنایات بسیاری در کشور عراق مرتکب می شود

به گزارش «پايگاه خبري تحليلي رئيس جمهور ما»؛ در روایات ما، به جزئیات این جنایات اشاره کرده است.

برخی از این مستندات را در جدول زیر می بینید:

افول ظالم بزرگ
در اثر جنایاتی که نام بردیم و بسیاری دیگر از جنایات سفیانی که در روایات به صورت مشروح از آنها یاد شده است، حکومت سفیانی رو به افول می گذارد. در ادامه به برخی از شکستهای سفیانی اشاره می کنیم:
۱٫ اهل بصره پس از شنیدن خبر هزاران تجاوز، به سفیانی حمله می کنند و زنها را از دست او می رهانند (۸) و چهل روز با او می جنگند. (۹)
۲٫ بزرگترین مشکل سفیانی، از جانب ایرانیان با فرماندهی شعیب بن صالح و با قیام سید هاشمی رخ می نمایاند. سفیانی در جنگ با ایرانیان، در دروازه ی اصطخر، شکست سختی می خورد (۱۰)، تا بیت المقدس عقب می نشیند (۱۱) و زمینه های ظهور فراهم می گردد. (۱۲)
۳٫ با خبر ظهور حضرت مهدی (عج)، بخشی از سپاه سفیانی، به سوی مکه حرکت می کنند و در صحرایی خشک، به فرمان خداوند، به کام زمین فرو می روند. در روایات از این واقعه به عنوان «خسف بیداء» سخن گفته شده است. (۱۳)

پایان کار سفیانی
در خطبه ی البیان منسوب به امیرمۆمنان (علیه السلام) آمده است: «سفیانی با دویست هزار مرد جنگی از سواره و پیاده حرکت می کند تا در حیره فرود آید… در آنجا نبرد سختی بین او و حضرت مهدی(عج) رخ می دهد. سپاه سفیانی شکست می خورد، سفیانی با تعداد اندکی از یارانش فرار می کند. یکی از یاران حضرت به نام «صیّاح» با گروهی از اصحاب، او را دنبال کرده، دستگیر نموده، به نزد حضرت می آورد.» (۱۳)
امام باقر (ع) در مورد فرجام کار سفیانی می فرمایند: «به سفیانی خبر می رسد که حضرت قائم (عج) به سوی او عزیمت نموده، با سپاهیانش به سوی آن حضرت حرکت می کند و تقاضای دیدار می نماید. حضرت مهدی (عج) حجّت را بر وی تمام می کند، او تسلیم شده، بیعت می کند. چون به سوی سپاهیانش بر می گردد، آنها او را سرزنش می کنند، پس بیعتش را می شکند و آماده نبرد می شود و حضرت مهدی (عج) آنها را شکست می دهد. اگر یکی از آنها پشت درخت، یا پشت سنگی مخفی شده باشد، آن درخت و آن سنگ می گوید: «ای مۆمن، فرد کافری در پشت من مخفی شده است» (۱۴)

پی نوشت:
۱٫ مروزی، الفتن، ج۱، ص۳۰۴، ح۸۸۵
۲٫ همان.
۳٫ حائری، الزام النّاصب، ج۲، ص۲۰۳٫
۴٫ همان.
۵٫ سلمی، عقدالدرر، ص۷۷٫
۶٫ الزام الناصب، ج۲، ص ۲۱۳
۷٫ مروزی، الفتن، ج۱، ص۳۱۶، ح۹۱۳
۸٫ مروزی، الفتن، ج۱، ص ۲۲۲
۹٫ مقدسی، فرائد فوائد الفکر، ص۳۱۰٫
۱۰٫ همان، ص۳۱۶، ح۹۱۲
۱۱٫ همان، ص۳۱۰، ح ۸۹۴
۱۲٫ همان.
۱۳٫ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۳؛ به نقل از الساده، مجتبی، شش ماه پایانی، نشر موعود، ترجمه ی مطهری نیا، محمود، ص ۱۹۰
۱۴٫ حائری، الزام الناصب، ج۲، ص۲۲۱٫
۱۵٫ سرور أهل الایمان، ص۱۰۱، ح۸۰٫

منبع: دانشستان سرزمین های درگیر، گردآوری: اسماعیل شفیعی سروستانی
 

در همین زمینه بخوانید:

مهم : کارنامه ی سیاه سفیانی در عراق