تلاش دوباره «آقای پیشگو» برای تکرار بازی های قدیمی

یکی از این افراد آقای اکبر هاشمی رفسنجانی است که اخیراً نیز در دیداری گفته است در سال 1387 همه وقایع سال 1388 را پیشگوئی کرده بودم. اظهار نظری که با واکنش وزیر اطلاعات مواجه شد. مصلحی گفت: «اطلاعات دقیقی داریم کسی که خود را پیشگوی حوادث فتنه 88 عنوان می کند، در فتنه دست داشته است.»

ارزش زیادی به نظر مردم قائلم!
هاشمی رفسنجانی با تقبیح آنچه کم توجهی دولت به رأی و نظر مردم خوانده، گفته است: «ارزش زیادی برای مردم، قائلم و از صمیم قلب به آنان احترام می گذارم.» و بعد با امّا و اگرهایی که معنای منت گذاردن بر مردم نیز می دهد، وعده حضور در مصاف انتخاباتی را به مردم داده است. این در حالی است که او بارها با «پیشگوئی تقلب در انتخابات» کوشیده است ضمن ایجاد فضای تردید و ابهام در انتخابات و تأثیرگذاری بر رأی مردم، با فرار به جلو، در جستجوی راهی باشد تا اگر رأی مردم با نظرش همسو نبود، آن را نادیده بگیرد.

پیشگوئی تقلب را او از نخستین انتخابات ریاست جمهوری در سال 1358 و نیز انتخابات سال های 1376 و 1388 نیز تکرار کرده است. این در حالی است که در انتخابات نخست او خود به عنوان وزیر کشور و در انتخابات سال 1376 به عنوان رئیس قوه مجریه، متولی برگزاری انتخاباتی بوده است که «پیشگوئی تقلب» در آن را به سمع و نظر مردم رسانده است.

چند ورق از تاریخ
برای آشنائی با میزان پای بندی وی به رأی مردم تنها با مروری بر صفحات رسانه های مکتوب در ماه های نخست پیروزی انقلاب اسلامی، مفید است.

در پی فتح لانه جاسوسی، دولت موقت در 15 آبان 1358، استعفا داد و شورای انقلاب به دستور حضرت امام خمینی(ره)، راساً مدیریت اجرایی کشور را برعهده گرفت و موظف شد هرچه سریع تر انتخابات ریاست جمهوری را برگزار کند. در این شرایط «اکبر هاشمی بهرمانی» از سوی شورای انقلاب، متصدی وزارت کشور شد. وزارتخانه ای که متولی برگزاری انتخابات نیز بود.

متن نهایی قانون انتخابات ریاست جمهوری با 33 ماده روز اول دی 1358 به تصویب شورای انقلاب رسید و از سوی «حسن حبیبی» سخنگوی این شورا به اطلاع عموم رسید. بر همین اساس زمان برگزاری انتخابات، 5 بهمن 1358 تعیین شده بود.

سپس تا پایان وقت ادارای روز 8 دی 1358 بیش از 120 تن از شخصیت های سیاسی و مردم عامی برای حضور در رقابت ها ثبت نام کردند.

واگذاری برسی صلاحیت داوطلبان به مردم
از آنجائی که هنوز شورای نگهبان تشکیل نشده بود طبق قانون اساسی، تائید صلاحیت نامزدها به عهده حضرت امام(ره) گذاشته شده بود. با این حال حضرت امام(ره) به دلیل شرایط حساس کشور در این خصوص اقدام نکردند و طی رهنمودهائی با تبیین خصوصیات رئیس جمهور خوب و متعهد به نظام نوپای جمهوری اسلامی این امر را به عهده خود مردم گذاشتند.

در بیانیه امام خمینی(ره) آمده بود: «با اینکه در این دوره به حسب قانون اساسی مصوب از ناحیه ملت، تصدیق صلاحیت رئیس جمهور و واجد بودن شرایط او به عهده اینجانب است، به واسطه بعضی مصالح و جهات لازم‎المراعات، از آن جمله وضع استثنایی که کشور دارد، لازم است در این امر مهم حیاتی تأخیر نشود. از طرفی شناسایی بیش از 120 نفر محتاج به زمانی طولانی است؛ و تأخیر در این حالِ استثنایی به صلاح ملت و کشور نیست، به این جهت و جهات دیگر اینجانب امر صلاحیت و انتخاب را به ملت واگذار نمودم که خود سرنوشت خود را تعیین کنند... در دوره‎های آینده که ان‎شاءاللّه‎ استقرار کامل حاصل شد، به حسب قانون اساسی باید این امر به وسیله شورای نگهبان عمل؛ و آنان هستند که باید تشخیص صلاحیت رئیس جمهور را به حسب موازین قانونی بدهند... اینجانب بنا ندارم از کسی تأیید نمایم، چنانکه بنا ندارم کسی را رد کنم. و از تمام احزاب و گروه ها و افراد می‎خواهم از نسبت دادن کاندیدای خود به من که از آن استفاده تأیید و یا تعیین و یا رد شود، خودداری کنند.» (صحیفه امام ، جلد 12، صفحه 11)

وزارت کشور در 15 دی 1358 اسامی 106 نامزد را معرفی کرد. در حالی که 18 نفر از داوطلبان به دلایلی از قبیل عضویت در ساواک، مخدوش بودن شناسنامه، سوابق سوء کیفری و کمبود سن حذف شده بودند. (جمهوری اسلامی، 15دی1358، صفحه 2) طی روزهای بعد نیز تعدادی از داوطلبان از حضور در رقابت ها انصراف دادند. (اطلاعات ، 26دی1358، صفحه 1) و نهایتاً رقابت اصلی بین 10 داوطلب ادامه یافت.

هشدار هاشمی درباره احتمال تقلب در انتخابات
در هفدهم دی 1357 هاشمی رفسنجانی به عنوان سرپرست وزارت کشور اطلاعیه ای در خصوص انتخابات منتشر کرد و نسبت به احتمال تقلب در انتخابات ریاست جمهوری هشدار داد.

وی در بخشی از این اطلاعیه نوشت: «بقرار اطلاع، عده ای از ضدانقلابیون بمنظور ایجاد اغتشاش و لطمه زدن به انقلاب اسلامی ایران و احیانا جلوگیری از انجام انتخابات، شروع به جمع آوری شناسنامه های افراد نموده اند.» (اطلاعات ، 17دی1358، صفحه 1)

شاید در انتخاباتی مثل انتخابات شورای یک روستا، یا انتخابات مجلس در شهری کوچک، امکان جمع آوری شناسنامه های مردم می توانست در نتیجه آرا تأثیری بگذارد اما آیا در انتخاباتی که با وجود شور انقلابی ماه های نخست تأسیس جمهوری اسلامی و در حالی که جمعیت واجد شرایط رأی دادن بیش از 20 میلیون نفر بود، احتمال تغییر نتیجه انتخابات با جمع آوری شناسنامه های مردم، ممکن بود؟

پاسخ حضرت امام خمینی(ره) به شایعه تقلب
حضرت امام خمینی(ره) برای جلوگیری از تزریق بی اعتمادی به سلامت انتخابات، در برابر چنین اظهاراتی موضع گرفتند و تأکید کردند که وزارت کشور مأموریت دارد زمینه ایجاد چنین شایعاتی را «محو» سازد.

به همین منظور در روز اول بهمن 1358 دفتر حضرت امام خمینی(ره) طی اطلاعیه ای تصریح کرد: «بنا به دستور امام خمینی، وزارت کشور موظف است تا افراد ناظر بر صندوق های انتخاباتی در نقاط مختلف کشور را از معتمدین محل و گروه های مختلف قرار دهد تا با کمال دقت بر صندوق ها نظارت نمایند تا زمینه شایعات بعدی بکلی محو گردد.» (بامداد، 1بهمن 1358، صفحه 1)

روز بعد هاشمی رفسنجانی سرپرست وقت وزارت کشور، طی یک گفت وگوی مطبوعاتی، در پاسخ به سولاتی در مورد این دستور حضرت امام خمینی درباره انتخاب معتمدین جهت نظارت بر صندوق ها گفت: «ما از پیش این اقدام را کرده ایم و اصولا کلیه ناظران بر صندوق ها از معتمدین و گروه های مختلف خواهند بود.» (اطلاعات، 2بهمن 1358، صفحه 11)

اگر وی به عنوان متولی برگزاری انتخابات، قبلاً برای جلوگیری از «تقلب» اقدام کرده است، چرا خود نسبت به وقوع آن هشدار می دهد؟! آیا او به خود به عنوان متولی برگزاری انتخابات هشدار داده که در این باره تعلل نکند؟! اگر تا آن زمان در این خصوص تعلل کرده، چرا این گونه پاسخ می دهد؟! آیا اظهارات او درباره احتمال تقلب، اثر ناپختگی سیاسی و فقدان تجربه کافی در روزهای نخست تصدی مسئولیت در نظام اسلامی بود؟! اما او در سال های بعد که تجربه نیز اندوخته بود، بازهم چنین رویکردی اتخاذ کرد.

نتیجه انتخابات
به هر روی انتخابات در 5 اسفند 1358 برگزار شد و ابوالحسن بنی صدر با ترفندهای تبلیغاتی، توانست اقبال عمومی را کسب کند.

وفق گزارش وزارت کشور در این انتخابات از 20 میلیون و 857 هزار و 391 نفر واجد شرایط رأی دادن، حدود 14 میلیون و 150 هزار رأی ( بیش از 67 در صد واجدان شرایط رأی دادن) به صندوق ها ریخته شد و بنی صدر با کسب بیش از 10 میلیون و 700 هزار رأی به عنوان منتخب ملت شناخته شد. (اطلاعات، 9 بهمن 1358، صفحه 2)

با این حال «پیشگوئی تقلب» از سوی هاشمی رفسنجانی به عنوان متولی برگزاری انتخابات، ابزار تبلیغاتی خوبی را در اختیار «بنی صدر» گذاشت.

استقبال از «پیشگوئی تقلب» در گفت وگو با اغیار
در حالی که ممکن است «ادعای تقلب» از سوی کسانی که در انتخابات شکست می خورند، طبیعی به نظر برسد، بنی صدر پس از اعلام پیروزی قاطع در نخستین انتخابات ریاست جمهوری مدعی تقلب در انتخابات شد!

بنی صدر در نخستین اظهارات خود پس از اعلام پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری گفت: «مجلسی که در آینده تشکیل می شود باید متناسب با برنامه ها و نظرهایی باشد که بر اساس آن انتخابات ریاست جمهوری انجام شده است.» (اطلاعات، 7بهمن 1358، صفحه 1)

وی در مصاحبه دیگری با «اریک رولو» گزارشگر ویژه روزنامه فرانسوی «لوموند» از اخراج خبرنگاران آمریکایی از کشور به شدت انتقاد کرد و آن را مرتبط با «تقلب انتخاباتی» علیه خود نامید. وی گفت: «بعضی می خواستند در انتخابات تقلب کنند تا من رئیس جمهور نشوم از این رو شهود مزاحم که همان خبرنگاران آمریکایی بودند را اخراج کردند!»

وی سپس در این گفت وگو با یک روزنامه نگار بیگانه، علیه دیگر نهادهای نظام نوپای اسلامی سخن گفت و تصریح کرد: «مردم باید به سمت سازمان رادیو و تلویزیون راهپیمایی کرده و مسئولان آن را برکنار کنند!... حزب جمهوری اسلامی بر رادیو و تلویزیون و شورای انقلاب تسلط دارد، این حزب از روز انتخابات مرده است چرا که این حزب از نامزدی حسن حبیبی حمایت می کرد در حالی که او کمتر از 10 درصد آرا را کسب کرد. شکست حبیبی، شکست روحانیون سطح بالا هم محسوب می شود.»

وی در همین گفت وگو خواستار انحلال کمیته های انقلاب و سپاه پاسدران انقلاب اسلامی هم شد. (بامداد، 11 بهمن 1358، صفحه 1و2)

تکرار ادعای تقلب

هدف بنی صدر از طرح این ادعا که زمینه سازی آن را «پیشگوئی هاشمی» ساخته بود، تأثیرگذاری بر انتخابات مجلس شورای اسلامی بود. انتخابات نخستین دوره مجلس شورای اسلامی قرار بود بلافاصله پس از انتخابات ریاست جمهوری در روز 24 اسفند 1358 برگزار گردد و بنی صدر مایل بود مجلسی هم جهت با خود را تشکیل دهد! از این رو ضمن طرح احتمال تقلب در انتخابات مجلس، برای اثبات این ادعا، از تلاش برخی برای اعمال تقلب در انتخابات ریاست جمهوری سخن گفت. بدین ترتیب از ثمرات پیشگوئی هاشمی رفسنجانی این بود که زمینه ادعای تقلب در انتخابات مجلس را هم مهیاتر ساخت!

همسو با تلاش بنی صدر برای فتح سنگر به سنگر ارکان قدرت، گروهک تروریستی منافقین(مجاهدین خلق)، نیز در اطلاعیه ای، دو مرحله ای بودن انتخابات را محکوم کرد و تلویحا شورای انقلاب را به تقلب متهم کرد. (اطلاعات، 11 اسفند 1358، صفحه 2)

حتی یک روز پیش از انتخابات مجلس نیز بنی صدر اعتمادزدایی از انتخابات را ادامه داد و گفت: «مردم باید دقت کنند تا نمایندگانی به مجلس راه یابند که هماهنگ با رای آنها به رئیس جمهور باشد، مطمئن هستم با نظارت مردم نمی توانند تقلب چشمگیری در انتخابات انجام دهند!» (اطلاعات ، 23 اسفند 1358، صفحه 2)

تکرار بازی پیشگوئی
با این حال انتخابات اولین دوره مجلس شورای اسلامی برگزار شد و اکبر هاشمی رفسنجانی نیز به عنوان یکی از منتخبان این انتخابات به خانه ملت راه یافت و ریاست قوه مقننه را برعهده گرفت. وی تا پایان عمر بابرکت حضرت امام خمینی(ره) ریاست سه دوره مجلس را برعهده داشت و پس از آن در سال 1368 به ریاست جمهوری رسید.

در آستانه انتخابات ریاست جمهوری هفتم در دوم خرداد 1376، هاشمی رفسنجانی در حالی که خود رئیس جمهور و مسئول اجرای انتخابات بود، بازهم بازی پیشگوئی را تکرار کرد. این نخستین انتخابات بود که قرار بود، هاشمی در آن نامزد نباشد و اتفاقاً همانند برخورد حضرت امام خمینی(ره) با ادعای تقلب، اظهار نظرش با واکنش قاطع مقام معظم رهبری مواجه گردید.

هاشمی یک هفته قبل از انتخابات، در خطبه های نماز جمعه تهران، وزارت کشور خود و متولیان برگزاری انتخابات را به پرهیز از تقلب فراخواند!

فرازهایی از خطبه هاشمی قبل از انتخابات 76
هاشمی در کسوت رئیس جمهوری و خطیب نماز جمعه، در اظهاراتی که بوی حمایت از یکی از داوطلبان ریاست جمهوری از آن شنیده می شد، گفت: «... مسئله مهم ما انتخابات است که در جمعه آینده بناست به لطف خداوند برگزار شود... هیچ کس مایل نباشد رقیب خودش را بشکند و بدنام کند... حالا قبل از رأی شورای نگهبان خوب عده زیادی بودند ممکن است بعضی از آنها صالح نبودند اما این ها که امروز ماندند کسانی هستند که شورای نگهبان رأی داده که این ها صالح هستند... خوب، بدنام کردن یک چنین کسی چه جوابی می تواند پیش خدا بدهد... حرف سوم ما با مجریان و ناظران این قانون است. مجری ها و ناظر ها همه مسئولیت گرفتند که قانون را اجرا کنند... شما که می دانید ما همیشه با اعتماد مردم کار کرده ایم، با اعتماد مردم پیروز شدیم، با اعتماد مردم در جنگ فاتح شدیم، با اعتماد مردم کشور را ساختیم، خوب این اعتماد اینقدر سرمایه عظیمی است، چه درآمدی از این باارزش تر است که ما به خاطر او در دل مردم شک بیندازیم که مردم شک بکنند که این ها راست می گویند یا نه، انتخابات آزاد است یا نه، آراء ما دزدی می شود یا نه، باید واقعاً مسئولان اجرایی و ناظران به گونه ای کار بکنند که خیال مردم راحت باشد، البته این را هم می دانم که عده ای هستند که ما هر کاری بکنیم آن ها حرف منفی می زنند که درست نبود و تقلب شد. اما اینکه ما خودمان کار بکنیم و سند بدهیم و واقعاً این کار را بکنیم خوب این پیش خداوند باید جواب بدهیم، حال هرکس که می خواهد باشد، هر مقامی از رئیس جمهور، شورای نگهبان، وزارت کشور، ائمه جمعه، ناظران همه و همه...»

وی در ادامه حتی صریح تر سخن گفت و گو اینکه همکارانش در وزارت کشور در مظان اتهام خیانت هستند، اظهار داشت: «... به خصوص مجریانی که مسئولیت من هم آنجا هست مخاطبم آن ها هستند، واقعاً این خیانت قابل بخشش نیست و امروز هیچ گناهی را بد تر از این نمی دانم که کسی به خودش حق بدهد که در آراء مردم دست ببرد یا جریان را منحرف کند...، من دلم می خواهد که مأموران زبردست من و در قلمرو مسئولیت من... امانت را به شدت مراعات کنید... واقعاً برسیم به یک محیط و فضایی که همه مردم ما احساس کنند که رأیی که به صندوق می اندازند تأثیر خودش را دارد... انشاءالله ما یک انتخاب خوبی را بکنیم و نمونه خوبی باشد و به رخ دشمنانمان که مدعی دمکراسی هستند بکشانیم که چنین انتخاب سالمی است. (شعار نمازگزاران: هاشمی قهرمانی، مصلحت نِظامی) خیلی متشکر، قهرمان که نیستم یک بنده ضعیفی هستم، انشاء الله خداوند توفیقمان بدهد که حداقل یک بنده صالحی برای خداوند باشیم.» (روزنامه اطلاعات 28 اردیبهشت 1376)

پاسخ مقام معظم رهبری درباره شایعه تقلب
این اظهارات هاشمی چند روز بعد از آن با پاسخ قاطع مقام معظم رهبری مواجه گردید. ایشان در روز چهارشنبه 31 اردیبهشت 1376 در دیدار جمعی از خانواده های ایثارگران فرمودند: «... دشمن به همان اندازه ای که از اجتماع آرا در روز انتخابات ناراحت است، به همان اندازه هم درصدد است که اگر این تجربه به وسیله ملت ایران با موفقیّت انجام شد، شیرینی انتخابات را به دهان مردم تلخ کند. از مدّتی پیش نشسته اند و برای این قضیه برنامه ریزی می کنند. شایعه تقلّب در انتخابات و صوری بودن آن را مطرح کردند، لطیفه و متل درست کردند و در دهان مردم انداختند؛ بعضی هم البته ناآگاهانه آنها را تکرار می کنند. من باید عرض کنم، شایعه این که در انتخابات تقلّب خواهد شد، از طرف دشمن است....

مگر ممکن است در انتخابات جمهوری اسلامی، کسی به خود حق بدهد یا جرأت بدهد که در آراءِ مردم دستکاری کند؟ اوّلاً شورای محترم نگهبان، یک مجموعه عادل و مواظب و ناظر بر انتخاباتند و هیچ راهی را برای تقلّب باقی نمی گذارند. ثانیاً وزیر محترم کشور پیش من آمد و گفت شما مطمئن باشید که ما نمی گذاریم یک رأی جا به جا شود. اینها مسلمان و انقلابی و متدیّن و مورد اعتمادند و از مجلس شورای اسلامی رأی اعتماد گرفته اند. بر فرض در گوشه ای یک تخلّف کوچک هم انجام گیرد. این در نتیجه انتخابات هیچ تأثیری نخواهد داشت. خود من هم مواظبم و اجازه نخواهم داد که کسی به خود حق بدهد، تقلّب در انتخابات را که یک عملِ هم خلاف شرع و هم خلاف اخلاق سیاسی و اجتماعی است، انجام دهد. چنین کاری هرگز نخواهد شد. بعضی خیال کرده اند که حالا چه اتّفاق می افتد...

من بخصوص از رئیس جمهور محترم استفسار کردم و گفتم شاید ایشان خبری دارند؛ اما ایشان گفتند که نه؛ من در همه انتخابات ها، به مسؤولان و دست اندرکاران سفارش می کنم که تخلّف نکنند. مسأله خاصی وجود ندارد... انتخابات ان شاءاللَّه با اتقان کامل انجام خواهد گرفت. هم مسؤولانی که هستند، مورد اطمینانند، هم خود من نخواهم گذاشت که مسأله انتخابات، خدای نکرده اندکی مخدوش شود.»

هاشمی مُبدع پروژه ای که بعدها «پوتین-مدودوف» نام گرفت
آیا اگر هاشمی نسبت به مدیران خود اعتماد کافی نداشت، نمی توانست برای جلوگیری از تزریق این بی اعتمادی به مردم، در نشست های خصوصی آنان را به رعایت قانون ملزم کند؟! اگر آنها نسبت به وی حرف شنوی نداشتند که باز هم باید به شخص هاشمی خرده گرفت که چرا با مدیرانی ناهماهنگ تا زمان برگزاری انتخابات مدارا کرده است.

وی چنان که رهبر معظم انقلاب فرمودند در پاسخ به استفسار ایشان اذعان می کند: «مسأله خاصی وجود ندارد»(!) با این وصف چرا وی در اظهارات علنی و در خطبه های نماز جمعه به گونه ای سخن می گوید که گوئی «مسأله خاصی» وجود داشته است. البته بسیاری معتقدند که صورت مساله، تلاش وی برای پیروزی داوطلب مطلوبش در انتخابات بود و وی از این اظهار نظر ناپسند، جز تأثیرگذاری بر انتخابات به نفع یک داوطلب خاص هدف دیگری نداشت. هدفی که دور از انصاف بود و پیگیری آن در خطبه های مقدس نماز جمعه، با عدالت و تقوا سازگاری نداشت.

او امیدوار بود، داوطلبش کرسی ریاست جمهوری را از او بگیرد و بازهم در سال 1384 به وی بازگرداند. پروژه ای که بعدها ولادمیر پوتین در روسیه آن را تجربه کرد و قدرت را به مدمدوف، امانت داد تا به وی بازگرداند. اما در ایران، قدرت امانتی الهی که مردم به کسی می سپارند و خود نیز از او باز می ستانند. پروژه ای که امروزه به نام «پوتین-مدمدوف» مشهور است، را هاشمی با «بازی پیشگوئی تقلب» عملیاتی کرد اما مردم دست او را خواندند و با انتخاب گفتمان عدالت طلبی احمدی نژاد، حماسه سه تیر را آفریدند.

هاشمی در دور بعدی انتخابات ریاست جمهوری نیز ماه ها قبل از برگزاری انتخابات «بازی پیشگوئی تقلب» را دنبال کرد. پروژه ای که با نامه بی سلام و والسلام او به رهبری عملیاتی شد و با رمز «تقلب در انتخابات» وارد فاز آشوب خیابانی شد.

هاشمی امروز و در آستانه 80 سالگی، دوباره با همان بازی های قدیمی به صحنه انتخابات آمده است و گمان می کند ملت ایران گوش به اظهارات او می دهند و در سلامت نظام انتخاباتی کشور تردید می کنند! در حالی که مردم به نظام اعتماد دارند و این هاشمی است که سال هاست نمی تواند اعتماد آنان را نسبت به خود احیاء کند.