'عزت الله قالی باف' یا 'محمدباقر ضرغامی'؟!

با نزدیک شدن به 24 خردادماه 1392، تنور رقابت های کاندیداهای احتمالی روز به روز داغ تر شده و فضای سیاسی کشور رنگ و بوی انتخاباتی به خود می گیرد.

اما نکته ای که بیش از پیش مورد تأکید مردم و نیز از توصیه های مؤکد رهبری انقلاب بشمار می رود، مراعات عدالت و مساوات در تمامی زمینه ها بالاخص حوزه تبلیغات نامزدهای انتخاباتی دوره آتی است؛ چراکه تنها در شرایطی یکسان و بدور از جار و جنجال های خبری و تبلیغاتی است که می توان شایسته ترین گزینه را برای ریاست بر قوه مجریه برگزید.

چه بسا بسیاری، تحت تأثیر هجمه های سنگین تبلیغاتی و راپورت های ویژه خبری، نتوانند آنگونه که باید و شاید، انتخابی اصلح داشته باشند و با احساس خود کمتر بینی، تسلیم اینگونه فضاهای رسانه ای و البته ساختگی شوند!

در همین ارتباط بازخوانی اطلاعیه دفتر مقام معظم رهبری در اردیبهشت 76، پیرامون تبلیغات یکطرفه و ناعادلانه برخی از رسانه ها در رقابت های انتخاباتی، خالی از لطف نیست.
در بخشی از این اطلاعیه چنین آمده است: «اخیراً مشاهده شده است که برخی از روزنامه هایی که با اموال عمومی اداره می شوند، این رسانه تبلیغی را در خدمت نامزدهای مشخصی قرار داده اند و این امر با روحیه امانتداری در تعارض است و ضرورت دارد از طریق آن کمیسیون [تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری] به روزنامه های: همشهری، ایران، اطلاعات، و کیهان و هر مجله و نشریه دیگری که از بیت المال و اموال عمومی استفاده می کنند تذکر داده شود که به هیچ وجه حق ندارند در امر انتخابات ریاست جمهوری به مثابه‌ ارگان یک جناح و یا جریان خاص عمل نمایند و ورود آنها در امر انتخابات باید صرفاً در چارچوب اصل انتخابات باشد، و در صورتیکه مایل به معرفی نامزدها هستند باید با رعایت عدالت و بطوری مساوی به آن بپردازند.»

در این میان اما اقدامات اخیر سازمان صدا و سیما، بعنوان اثرگذارترین رسانه عمومی و تصویری کشور در نوع خود جالب و البته تعجب برانگیز به نظر می رسد!

تعجب برانگیز از این منظر که روزی نیست که در یکی از شبکه های سراسری رسانه ملی، از دستاوردها، اقدامات و فعالیت های مجموعه تحت امر یکی از بالقوه ترین(!) نامزدهای احتمالی انتخابات ریاست جمهوری آینده، سخن به میان نیامده و از ایشان تقدیر و تشکر بعمل نیاید!

از اکثر قریب به اتفاق برنامه های «شبکه تهران» گرفته تا بخش های مختلف «خبر سیما» و «شبکه 2» و حتی «شبکه جهانی جام جم»(!)، همه و همه در مدح شهرداری پایتخت، با یکدیگر به رقابت می پردازند و گوی سبقت را در ستایش عملکرد این ارگان، از یکدیگر می ربایند!

در میان تمام شبکه های تلویزیونی سیما، «شبکه تهران» با پخش برنامه هایی همچون؛ "تهران 20"، "در شهر"، "سلام تهران"، "محله ما" و ...؛ به تنهایی در صدر جدول بلند بالای حامیان رسانه ای شهرداری تهران، یکه تازی می کند!

28 اسفند 91 بود که برنامه به ظاهر چالشی و انتقادی «تهران 20» با دعوت از شهردار تهران به جهت ارائه گزارش عملکرد سالانه شهرداری، با طرح سوالاتی کلیشه ای و معلوم الجواب(!)، در تمجید از اقدامات میهمانش فروگذار نکرد!

ممکن است عده ای این شبهه را مطرح کنند که همانطور که از نام «شبکه تهران» بر می آید، حضور چندین و چندباره مدیران ارشد شهرداری پایتخت و ایضاً تهیه برنامه با محوریت و موضوع شهرداری تهران، خالی از اشکال باشد و حساسیتی برنیانگیزد.

با فرض درست دانستن ادعای فوق، حضور شهردار تهران در برنامه تحویل سال «شبکه جهانی جام جم» را با کدام استدلال می توان توجیه نمود؟!
درست در دقایق اولیه تحویل سال 92 و بلافاصله پس از سخنرانی مقام معظم رهبری و رئیس جمهور بمناسبت ورود به سال شمسی جدید، در پربیننده ترین شبکه برون مرزیِ فارسی زبان صدا و سیما، مصاحبه زنده تلویزیونی شهردار پایتخت پخش می شود!

حال اینکه چگونه می توان فی ما بین ایرانیان مقیم خارج از کشور و شهرداری تهران، اشتراک و ارتباط و سنخیت قائل بود، سوالی است که می باید از مدیران ارشد رسانه ملی پرسید!

علاوه بر این چندی است برنامه ای تحت عنوان "تهران ما" از «شبکه 2 سیما» به روی آنتن می رود. این برنامه با معرفی پروژه های پایان یافته و در دست ساخت شهرداری تهران طی 7 سال اخیر، حق مطلب را به شکلی مبسوط در تبلیغ و البته تمجید از این ارگان ادا نموده است!

این جانبداری های رسانه ملی در حالی صورت می گیرد که سایر کاندیداهای احتمالی ریاست جمهوری یازدهم، جایی در قاب تصویری و جعبه جادویی رسانه ملی ندارند و چشم امیدشان تنها به سمت فرصت های کوتاه داده شده از سوی صدا و سیما در قالب فیلم های تبلیغاتی و مناظرات احتمالی ماه های آتی است.

انتظار آن می رود که مدیران، دستاندرکاران و کارکنان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، فارغ از هرگونه جانبداری و روا داشتن تبعیض های رسانه ای، جانب عدالت، برابری و مساوات را در تبلیغات نامزدهای انتخابات پیش رو لحاظ کنند.