مقاله ظریف توقعات را برآورده نکرد!؛ 2 بهانه جدید آمریکا

به گزارش «پايگاه خبري تحليلي رئيس جمهور ما»، روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز (nytimes) در مقاله امروز خود با عنوان "پیشرفت معنی دار با ایران" ضمن ابراز خرسندی از همکاری کامل تهران با 1+5، تصریح می کند که مشکل غرب با ایرانی ها فراتر از این مساله است. این روزنامه آمریکایی بار دیگر "اتهامات حقوق بشری" دولت متبوعش علیه جمهوری اسلامی ایران را تکرار کرده و "حمایت تهران از جبهه مقاومت" (عمق استراتژیک امنیت ملی ایران) را نیز محکوم کرده است!

مقاله نیویورک تایمز با سخنان فروردین ماه سال جاری وندی شرمن (Wendy Sherman)، مذاکره کننده ارشد آمریکایی در مصاحبه با موسسه مطالعاتی آسپن (Aspen) همخوانی دارد. بخش اول و دوم این مصاحبه به بحران اوکراین و سوریه و بخش سوم آن به مذاکرات هسته ای با ایران اختصاص داشت. شرمن، مذاکرات با ایران را دشوار خوانده و گفته بود: حتی اگر به توافق جامع هم دست یابیم، مساله حمایت ایران از حزب الله و نقض حقوق بشر در این کشور همچنان ادامه خواهد داشت.
توقعات فراهسته ای شرمن در مصاحبه با آسپن
این روزها -با پیشرفت مذاکرات هسته ای از یک سو و عضویت ایران در کمیسیون وضعیت زنان و کمیته سازمان های غیردولتی سازمان ملل از سوی دیگر- ادعاهای ضدحقوق بشری آمریکا علیه ایران به اوج رسیده که جام نیوز پیشتر در گزارشی زیر عنوان "عصبانیت آمریکا از موفقیت مهم ایران/ حقوق بشر با طعم آمریکایی!" (اینجا) به آن پرداخت. به نظر می رسد، سیاستمداران و رسانه های آمریکایی از حالا به دنبال بهانه تراشی هستند تا درصورت دستیابی تهران و 1+5 به توافق نهایی، بخشی از تحریم های ضدایرانی برجای خود باقی بماند.
نیویورک تایمز در این نوشتار، به مقاله محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران در مجله انگلیسی زبان روابط خارجی (Foreign Affairs magazine) اشاره کرده و مدعی است آقای ظریف نتوانسته در این مقاله توقعات آمریکا و غرب در زمینه حقوق بشر و حمایت از بشار اسد و حزب الله را برآورده سازد. مقاله دکتر ظریف که زیر عنوان "آنچه ایران واقعا می خواهد" منتشر شد، به تشریح سیاست خارجه جمهوری اسلامی ایران پرداخته و تاکید می کند، این کشور قاطعانه به پیگیری اعتدال معقول، صلح و امنیت متعهد است.
خلاصه ای از یادداشت نیویورک تایمز را با هم مرور می کنیم:
سه ماه مانده به ضرب الاجل ماه جولای برای توافق نهایی، ایران و شش قدرت جهانی همچنان به دنبال راه هایی برای حل اختلافات بر سر برنامه هسته ای تهران هستند. نگران کننده ترین ویژگی برنامه هسته ای ایران، توانایی غنی سازی اورانیوم تا خلوص 20 درصد بود. ایران تولید این درجه از سوخت را در سال 2010 آغاز کرد. در سال 2013 باور بر این بود که ایران، یک یا دو ماه تا داشتن اورانیوم کافی برای سلاح فاصله دارد.
خواسته بعدی آمریکا، جدایی ایران و جبهه مقاومت است
اگرچه کمی بعد، وضعیت آرام تر شد. در 20 ژانویه، ایران غنی سازی 20 درصدی را براساس توافق موقت هسته ای که در ماه نوامبر با آمریکا، چین، روسیه، انگلیس، فرانسه و آلمان به دست آمده بود، متوقف کرد. اوایل ماه جاری نیز آژانس بین المللی انرژی اتمی (IAEA) تایید کرد که ایران گام های بیشتری برداشته و ذخایر اورانیوم 20 درصد غنی شده خود را نزدیک به 75 درصد کاهش داده است. ایران در توافق موقت وعده داد که نیمی از اورانیوم 20 درصد خود را رقیق کرده و بقیه را به اکسید برای استفاده در رآکتورهای هسته ای تبدیل کند. هر دو پروسه به خوبی درحال اجرا هستند و انتظار می رود تا قبل از ضرب الاجل جولای، تکمیل شوند.
نکته امیدبخش دیگر، پیشنهاد علی اکبر صالحی، معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی ایران برای بازطراحی رآکتور آب سنگین ایران در نزدیکی اراک بود. با این طرح، رآکتور اراک از اورانیوم با غنای پایین تری استفاده کرده و میزان پلوتونیوم تولیدی آن هم کاهش خواهد یافت. در همین حال، سازمان انرژی هسته ای ایران گفته، امکان دارد طی توافق نهایی، فعالیت های هسته ای کشور در گذشته را نیز با شفافیت گزارش دهد که گام مهمی برای اعتمادسازی خواهد بود.
علیرغم همه این اقدامات مثبت که با کاهش متقابل برخی تحریم های غرب همراه بوده است، بسیاری از سیاست های ایران غیرقابل دفاع باقی مانده اند؛ مانند بازداشت زندانیان سیاسی، حمایت از بشاراسد در سوریه و حمایت از حزب الله. ظریف طی مقاله ای که در مجله روابط خارجی نوشت، در پرداختن به این مسائل موفق نبود. اما وی قاطعانه به پیگیری "اعتدال معقول" و تقویت صلح و امنیت از سوی ایران، متعهد شد. توافق هسته‌ای بلندمدت، گام اولیه مهمی در تحقق این وعده خواهد بود.