پشت پرده اهداء جایزه صلح نوبل به سازمان OPCW

در حالیکه اکثر گمانه ها مالالا یوسفزی، دختر 16 ساله پاکستانی -که به دلیل اعتراض به طالبان مورد شکلک گلوله به ناحیه جمجمه قرار گرفته بود- را برنده جایزه صلح نوبل پیش بینی می کردند، اما شاهد بودیم که OPCW (سازمان منع گسترش تسلیحات شیمیایی) این جایزه را به خود اختصاص داد.

یاگلند، رئیس OPCW با ابراز خوشحالی از این تصمیم اعلام کرد: ”حال ما در موقعیتی هستیم که می توانیم کار خود را با حجم زیادی از تسلیحات شیمیایی آغاز کنیم. این مسئله پیامی مهمی به همراه دارد!"

اما پیامی که یاگلند از آن سخن می گوید چیست؟

بلافاصله پس از اعلام این تصمیم رسانه ها منتظر واکنش آشوبگران سوری و همچنین شخص بشار اسد شدند. چیزی که برخی تحلیلگران به آن توجه کرده اند، اشاره ضمنی این مسئله به دست داشتن اسد در بمباران شیمیایی است، کما اینکه تحلیلگر واشنگتن پست در این رابطه می نویسد: ”اهداء جایزه صلح نوبل به سازمان منع سلاحهای شیمیایی و تاکید رئیس این سازمان به حذف تسلیحات شیمیایی دولت سوریه، به نوعی تایید دخالت اسد در این ماجراست و حامیان داخلی اسد نیز این را خوب می دانند."

شاید دلیل چنین تحلیل هایی این باشد که دولت امریکا در روزهای اوج آشوب های سوریه، تمام توان خویش را به کار گرفت تا اسد را مقصر جلوه داده و استقبال وی از طرح تحویل سلاح های شیمیایی را اقرار به استفاده از آنها جلوه دهد.

تقدیر دیروز جان کری از اقدامات OPCW در سوریه، این پیام را به راحتی و وضوح منتقل می کند که ورای این تصمیم به ظاهر بشردوستانه و صلحگرایانه، کدام لابی ها، و فشار و نفوذ کدام قدرت ها دخیل بوده است. چه اینکه، پیشتر شاهد این مسئله بوده ایم که جایزه صلح به فردی یا ارگانی تعلق گرفته که کوچکترین قرابتی با مفهوم صلح در جهان نداشته است.

جالب است که بدانید OPCW قبل از این نیز بارها برای دریافت چنین جایزه ای ثبت نام کرده بود اما درست در سالی که قاطبه ی رسانه های غربی، حکومت سوریه را عامل جنایت جنگی در این کشور عنوان می کردند، و در حالیکه بشار اسد برای نشان دادن حسن نیت و بیگناهی خود با آغوش باز از طرح امحاء تسلیحات شیمیایی استقبال کرد، این جایزه به نحوی به این سازمان تعلق گرفت که تحلیل ها، اذهان عمومی را به سمت و سویی خاص سوق میداد: اینکه موضع اسد و حامیانش می تواند تعیین کننده ی این مسئله باشد که آنها دخالت خودشان را در ارتکاب به جنایت جنگی پذیرفته اند.

البته سی ان ان بلافاصله پس از انتشار خبر اختصاص این جایزه به سازمان مذکور، اعلام کرد این مسئله هیچ ارتباطی به فعالیت اخیر آن در رابطه با سوریه نداشته است و حمایت اوباما نیز دخالتی در این امر ندارد! اتخاذ چنین موضعی از سوی سی ان ان دور از ذهن نیست زیرا باید کوچکترین شک و شبهه ای که منظور خاص ایالات متحده از دفاع و حمایت همه جانبه از OPCW را در مسئله سوریه نشان میدهد از میان برداشت.

اما جالب تر از همه اینکه درست در همین مقطع زمانی، سی بی اس نیوز در تیتری جنجالی این سوال را مطرح کرد: ”شورشیان متهم به جنایت جنگی در سوریه چه افرادی هستن؟" این سایت خبری با مرتبط دانستن گروه های سلفی مخالف بشار اسد با گروه القاعده، به قتل بیش از 190 غیرنظامی سوری در یک روز توسط این افراد اقرار کرد. این در حالی است که تا پیش از این خبرگزاری هایی که به نوعی سخنگوی دولت امریکا محسوب می شوند، هیچگاه زیر بار ارتباط القاعده با مخالفین نظامی سوری نرفته بودند.