عبدالکریم سروش

در حالي كه سي و هشتمين سالگرد انقلاب اسلامي را سپري مي‌كنيم لازم است به كارنامه برخي از گروه‌هاي سياسي در ميزان پايبندي به مباني انقلابي و آنچه حضرت امام به عنوان اصول انقلاب اسلامي مطرح مي‌نمايند، نگاهي كوتاه بيندازيم.

اگر آقای قوچانی هنوز به هر دلیل علاقه دارد یک‌گوشه‌ی کشتی انقلاب بنشیند و به هدف دروغین و غیرمعقولِ «اثبات استحکام کشتی» تمام تلاشش را برای سوراخ کردن آن مصروف دارد(!)، باید بداند که این شیوه اکنون دیگر رنگ باخته است.

روشنفکرنمایان دینی کشورمان از جمله: «سروش، ملکیان و کدیور»، در واقع به جنگ با خدا برخاسته‌اند. آن‏ها به جای رفع مشکلات معرفتی مردم، اول حیات آدمی را تا حد زیست حیوانی فرو کاستند و سپس معنویت و دیانت را تا حد احساسات روان‌شناختی و حالات درونی، بریده از مبدأ، معاد و فارق از هستی‏بخش و معنابخش جهان، فرو می‌کاهند.

در قسمت اوّل، بخش نخست زندگی و افکار و فعالیت های سروش از تولّد، تا سالهای آغازین پس از پیروزی انقلاب اسلامی تحت عنوان «در سراب روشنفکری دینی» بیان شد. در این قسمت ادامه سیر زندگی و افکار سروش تا زمان حاضر در دو بخش تحت عناوین «در گرداب غربزدگی علمی» و «در مرداب دین ستیزی غربی» بیان می گردد. روشن است که مطالعه قسمت اوّل برای فهم بهتر این قسمت ضرورت دارد چرا که نویسنده در صدد است سیر تحوّلات شخصیتی و فکری سروش را در گذر زمان مورد توجّه قرار دهد.

«پايگاه خبري تحليلي رئيس جمهور ما» در راستاي بصيرت افزايي و تبيين ناگفته‌هايي از تاريخ انقلاب، اقدام به معرفي منحرفين و مدعياني نموده است كه بعد از گذشت سه دهه از انقلاب، نقاب از چهره واقعي خود برداشته و در راه دشمني با جمهوري اسلامي ايران قدم گذاشتند، در سلسله گزارش‌هايي با عنوان "خوارج انقلاب"، اقدام به معرفي چهره‌هاي اصلي جريان اصلاحات مي‌كند كه سومين گزارش مختص به معرفي " اكبر گنجي" است.

او را مبدع لفظ «امام خامنه ­ای» می دانند، اما او در کمتر از یک دهه تغییری ۱۸۰ درجه ای را تجربه و از منتقدین ولایت فقیه شد و طرح دوره ای بودن مقام رهبری و تجدید نظر در قانون اساسی را مطرح کرد، روزگاری نشریه اش مدافع سرسخت هاشمی رفسنجانی و دولت او بود اما روزگاری هم رسید که او در نشریه اش افشاگری هایی را در مورد دولت وی مطرح کرد

بسیاری، سروش را از زبده ترین و تأثیرگزارترین روشنفکران دینی بعد از انقلاب اسلامی می دانند. امّا به نظر می رسد سروش بیش از آنکه یک روشنفکر دینی واقعی باشد، در توهّم روشنفکری دینی به سر برده است. البته اگر روشنفکری دینی را به معنای التقاط و باز تعریف معرفت دینی بر اساس گزاره های معرفتی و تقلیدی غرب بدانیم، بی شک سروش را باید مهمترین و اثر گذار ترین روشنفکر دینی پس از انقلاب اسلامی به شمار آورد

ریشه‌های آنچه که از آن به عنوان فتنه‌ی 88 یاد می‌شود را باید در سال‌های سکوت جریانی جست که پیش‌تر با برند اسلام ناب محمدی برای خود و اسلام آمریکایی برای جریان مخالف، شکل گرفته بود

اظهارات، جملات و سخنانی که نشانه نیت درونی و ذات واقعی مدعیان اصلاحات بود، از سوی بانیان این جریان و فتنه گران و اصلاح طلبان دوره اصلاحات بی باکانه و بدون کمترین ابایی بیان شد و سقوط آنان و بی اعتمادی عمیق مردم متدین و نظام به این جریان را رقم زد. برخی از آن مواضع تاسف برانگیز و شگفت آور را به اختصار مرور می‌کنیم:

محبیان: براساس شاخصه‌هایی که وجود دارد، مردم در حال حرکت به سمت تقسیم ملموس هستند و دیگر کسی به مفاهیم و عناوین کلی توجه نمی‌کند.به همین دلیل است که حزب کارگزاران دیدگاه‌های خود را به خوبی می‌نویسد و مشخص می‌شود که مثلا این حزب، تا چه حدی به سازمان مجاهدین انقلاب نزدیک است؟ ما باید در خصوص مسائل خاص، برخورد شفاف داشته باشیم که در این صورت ممکن است هفت یا هشت گرایش مختلف ایجاد شود که می‌توانند با یکدیگر ائتلاف کنند.