گفتمان اعتدال

هرچند دفاع از حقوق اتباع یک دولت در خارج از مرزهای آن و به‌طور کلی حقوق کنسولی، جزء وظایف یک دولت و اهداف سیاست خارجی آن به‌شمار می‌آید، اما همه‌ی سیاست خارجی این نیست.حتی دولتی که آرمان‌های سیاست خارجی خود را محدود به منافع درون مرزهای خود کرده باشد نیز تنها هدف‌گذاری سیاست خارجی خود را محدود به سهولت ویزا برای اتباع خود نمی‌کند. چه برسد به دولت جمهوری اسلامی ایران که بر اساس آرمان‌ها و اهداف عالی انقلاب اسلامی، برای خود رسالتی جهانی و فراجغرافیایی ترسیم کرده است. اصولاً عزت ایرانی، عزت قریب به هشتاد میلیون ایرانی است که در داخل و خارج از کشور زندگی می‌کنند و این مفهوم عزت با هویت اسلامی‌ایرانی آن‌ها گره ‌خورده است.

محمود سریع‌القلم، استاد تمام و مدیر گروه‌های سیاسی دانشگاه شهید بهشتی‌ است که بعد از پیروزی حسن روحانی‌ به عنوان مشاور خارجی رئیس‌جمهور جدید انتخاب شد؛ گفته می‌شود دیدگاه‌های حسن روحانی در حوزه سیاست خارجی متأثر از دیدگاه‌های اوست و بسیاری از سخنرانی‌ها و شعارهای تبلیغاتی روحانی بر پایه گفته‌ها و تحلیل‌های سریع‌القلم شکل گرفته است‌.

لیبرالیسم اقتصادی مقدمه ضروری لیبرالیسم سیاسی است؛ بر اساس این منطق استعماری بهتر است ابتدا لیبرالیسم اقتصادی در دستور کار کشورهای جهان سوم و اسلامی قرار گیرد تا اذهان برای لیبرالیسم سیاسی آماده شود.

سیاستمدران اصلاح طلب که در تمرین پذیرش دموکراسی در انتخابات ۸۸ رد شدند، این بار نگاهشان به صندوق‌های رای در اسفند ۹۴ برای تصاحب کرسی‌های بهارستان است.

رفتار متناقض اصلاح‌طلبان حکایت از تلاش بی‌حدوحصر آن‌ها برای بقای موجودیت خود در فضای سیاسی و اجتماعی کشور دارد. آن‌ها فضای اعتدال دولت حسن روحانی را فضای مناسبی برای ادامه‌ی حداقل تنفس خود پس از خطاهای استراتژیک‌شان در فتنه‌ی سال 88 می‌دانند و ضمن تلاش برای حفظ بقا، نیم‌نگاهی نیز به آینده دارند.

محمدرضا تاجیک: باید بر میزان توفیق جریان مسلط بر حفظ حمایت‌ها و حامیان سیاسی خود تاکید کرد؛ بعید است که در این شرایط دولت بتواند از پایگاه و جایگاه اجتماعی‌یی برخوردار شود که آن را مستغنی از حمایت حامیان سایر جناح‌ها کند. بنابراین، خرد سیاسی حکم می‌کند تمهید و تدبیری در این زمینه اندیشیده شود از واگرایی و ریزش حامیان ممانعت به عمل آید.

دو تن از افراطیون مدعی اصلاحات معتقدند رأی کسب شده از سوی روحانی در انتخابات سال 92، رأی به اصلاح‌طلبان بود و روحانی و اطرافیانش نباید درباره خاستگاه این رأی‌ها دچار سوء تفاهم شوند.

اگر دولت اعتدال بخواهد از فضای رادیکال فاصله بگیرد و به رویکرد معتدل خود رجوع کند، باید فاصله‌ی مشخصی با اصلاحات داشته باشد، اما از طرف دیگر این امر موجب از دست دادن پایگاه اجتماعی قرضی دولت خواهد شد. حال دولت بر سر این دو راهی چه خواهد کرد؟

در حالیکه دولتی ها و طرفداران شخص دکتر روحانی عمده ی گلایه های خود را متوجه به کذب بودن بخشی از این مستند می دانند اما بی بی سی در این رابطه می نویسد: ”در واقع علت [پنهان] نگرانی و ناراحتی حامیان گفتمان اعتدال این است که در مستند من روحانی هستم، چهره ای از روحانی به نمایش در آمده است که بر خلاف چهره ی کنونی اش، اثری از اعتدال در آن دیده نمی شود.