لیبرال دموکراسی

یکی از یافته های نظری و عملی استکبار و اذناب آن این است که سیستم ولایت فقیه و شخصیت ولی فقیه در رأس نظام جمهوری اسلامی ایران یکی از مهمترین و راهبردی ترین عوامل حفظ و توسعه اقتدار ملی ایران و شکست سیاست ها و خط مشی های آنها می باشد. چنانچه "گرگت" (ادوارد شرلی)، مسئول سابق شبکه جاسوسی سیا در ایران، تأکید کرد:«اگر نظام ولایت فقیه در ایران از هم بپاشد، آنگاه می‌توان گفت جمهوری اسلامی تغییر ماهیت داده است».

محمد هاشمی در مصاحبه با روزنامه اجاره‌ای آرمان و در پاسخ این اظهارنظر خبرنگار که «می‌گویند کارگزاران مشی لیبرالیسم را برای خود برگزیده است» گفت: من چون دبیر کمیته سیاسی حزب کارگزاران هستم، اتهام لیبرالیسم سیاسی را رد می‌کنم.

 جلایی ‌پور در یک وفاداری تقدیرگرایانه به «اصلاحات»، نمی‌خواهد بپذیرد که تجربه مشروطه مشروعه یا مردم‌سالاری دینی در ایران، تجربه موفقی است که توانمندی خود را در مقاطع مختلف و خصوصاً در دفاع هشت‌ماهه هشتاد و هشت، و دفاع هشت‌ساله تا شصت و هفت نشان داده است. این نظام هم عاقلانه و اخلاقی است و هم مردمی؛ هم اسلامی است و هم جمهوری، هر چند که بوروکرات‌ها، تکنوکرات‌ها، اصلاح‌طلبان، کارگزاران، سبزها، و رنگی‌ها، می‌کوشند تا این نور را با نفخ خویش خاموش سازند.

محمود احمدی‌نژاد در گزارشی از عملکرد خود در برنامه زنده تلویزیونی با بیان این‌که اگر آزادی نباشد انسان بی‌معناست می‌گوید: «بالاترین حد احترام به آزادی در این دولت بود و هیچ کس پیدا نمی‌شود برای انتقاد به این دولت کوچکترین نگرانی داشته باشد و کسی نیست که به خاطر انتقاد به دولت تنبیه و تعقیب شده باشد.»

چندی پیش حسن رحیم پور ازغدی در خصوص انتخابات سخنانی مطرح کرد که بخش هایی از آن در رسانه ها منتشر شد.